Έχουμε μπλέξει με τρελούς...Γράφει ο Κώστας Στούπας

Το σχέδιο φέρεται να περιελάμβανε μεταξύ άλλων την κατάληψη του Νομισματοκοπείου και ενδεχομένως και τη σύλληψη του κ. Γιάννη Στουρνάρα.
Κατά τα ίδια δημοσιεύματα, όταν ο πρωθυπουργός είχε λάβει γνώση του σχεδίου κατάληψης των "Χειμερινών Ανακτόρων" φέρεται να σχολίασε: "έχουμε μπλέξει με τρελούς".

Γράφει ο Κώστας Στούπας στο capital.gr

Η αλήθεια είναι πως ο πρωθυπουργός με το τείχος που συνάντησε στην Ευρώπη, την άρνηση Ρωσίας και Κίνας να εμπλακούν στα ενδοευρωπαϊκά προβλήματα, λίγο αργά κατάλαβε πως έχει "μπλέξει με τρελούς" και πως ενδεχομένως ο ίδιος αποτελεί μέρος του προβλήματος που αναπαράγει την παλαβομάρα στη χώρα.
Τι άλλο θα μπορούσαν να είναι οι γραφικοί καφενόβιοι "δημοσιοϋπαλληλούντες" ή σιτιζόμενοι μέσω του κρατικού κορβανά σαν κομματικά ή "συνδικαλιστικά" στελέχη;
Τι άλλο θα μπορούσε να είναι τα χειραγωγούμενα της Κα-Γκε-Μπε της εποχής Μπρέζνιεφ μέσω του γραφείου Πανομαριώφ τα οποία την εποχή του ατυχήματος στο Τσερνομπίλ υποστήριζαν πως δεν υπάρχει κανένα ατύχημα, άρα ούτε ραδιενέργεια, παρά μόνο προπαγάνδα της καπιταλιστικής Δύσης;
Όποιος περίμενε από τους επιδεικτικούς οσφυοκάμπτες των Ρώσων ολιγαρχών να οργανώσουν ένα επιτυχημένο πραξικόπημα απλά δεν γνωρίζει με ποιους έχει να κάνει.
Ευτυχώς για τους ίδιους δεν προχώρησαν στην υλοποίηση των "επαναστατικών" σχεδίων γιατί εκτός των εξεταστικών επιτροπών και ειδικών δικαστηρίων για την επελαύνουσα ανεξέλεγκτη κατάρρευση της χώρας θα αντιμετώπιζαν ακόμη βαρύτερες κατηγορίες.
Η συγκυρία...
Η Βουλή χθες το πρωί με ψήφους 229 ψήφισε το τρίτο κατά σειρά μνημόνιο. Το δεύτερο μνημόνιο είχε ψηφιστεί από 199 βουλευτές και το πρώτο από 172.
Όπως και τα προηγούμενα δυο είναι αμφίβολο αν θα εφαρμοστεί το τρίτο για να διαπιστώσουμε τα αποτελέσματά του.
Όπως και τα προηγούμενα δύο και το τρίτο ψηφίστηκε από κυβερνήσεις και μια πλειοψηφία που δεν το πιστεύει γιατί κυρίως θίγει τα προνόμια των πελατών ψηφοφόρων και στοχεύει στην απονεύρωση της διαπλοκής πολιτικών-συνδικαλιστών του δημοσίου με την κρατικοδίαιτη ολιγαρχία.
Το πρόβλημα της ελληνικής χρεοκοπίας μετά το 2010 έγκειται στο γεγονός πως κανείς δεν λέει την αλήθεια στους Έλληνες πως τα αίτια της χρεοκοπίας δεν βρίσκονται κατά κύριο λόγο στο ευρώ ή τη Γερμανία, αλλά στην Ελλάδα και ειδικότερα το ελληνικό κράτος που δαπανά περισσότερα απ’ όσα αντέχει να το τροφοδοτεί η ελληνική οικονομία.
Άπαντες οι αντιμνημονιακοί πολιτικοί που μόλις αντικρύζουν την άβυσσο ενός grexit μετατρέπονται σε μνημονιακά "σκυλάκια του καναπέ", πουλάνε στο "πόπολο" δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση με τους ξένους, ενώ η διαπραγμάτευση πρέπει να γίνει στο εσωτερικό της χώρας με τους Έλληνες για να εκπονηθεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από τη χρεοκοπία.
Αυτός είναι ο λόγος που σε κάθε επόμενο μνημόνιο οι ξένοι τους ταπεινώνουν όλο και περισσότερο και μαζί με αυτούς φέρονται ταπεινωτικά και στη χώρα που τους εξέλεξε και στους Έλληνες παντού στον κόσμο.
Η πολιτική σκηνή της χώρας κατά πλειοψηφία αποτελείται από γραφικούς, αργόσχολους και αγράμματους "καραγκιόζηδες" οι οποίοι αν δεν ήταν συνδικαλιστές στο δημόσιο ή πολιτικοί, δεν θα μπορούσαν ούτε να τυλίγουν σουβλάκια ή να σφουγγαρίζουν σκάλες για να ζήσουν.
Το τρίτο και φαρμακερό...
Το τρίτο μνημόνιο αναμένεται όμως να είναι και το πιο "φαρμακερό" καθώς το κλείσιμο των τραπεζών έχει επιταχύνει τις εξελίξεις και την πορεία κατάρρευσης της χώρας.
Αν υπάρξει τελικά η χρηματοδότηση - γέφυρα μέχρι να διατυπωθεί λεπτομερώς το τρίτο μνημόνιο σε μερικούς μήνες, αυτή θα αφορά την αποπληρωμή των δανείων και το μέγιστο που μπορεί να συνεισφέρει είναι ίσως μια χρεοκοπία εντός ευρώ.
Αυτό που συντελείται τις τελευταίες εβδομάδες στην οικονομία δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ μετά τον πόλεμο. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες έχουν παγώσει, οι απολύσεις αναμένεται να εκτινάξουν την ανεργία, τα κρατικά και ασφαλιστικά έσοδα τους επόμενους μήνες θα καταβαραθρωθούν.
Με απλά λόγια, μισθοί και συντάξεις τόσο στο δημόσιο όσο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα θα επαναπροσδιοριστούν από το νέο επίπεδο ισορροπίας που θα βρει η ελληνική οικονομία σε μερικούς μήνες.
Οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν εκ νέου και θα περάσουν χρόνια να επανέλθουν στο επίπεδο αδυναμίας να χρηματοδοτήσουν πλήρως την οικονομία στο σημείο που βρισκόταν πριν από ένα χρόνο.
Ο μισητός στην Ελλάδα Σόιμπλε έχει εδώ και χρόνια προβλέψει τα περισσότερα από τα στοιχεία αυτής της κατάληξης. Αν παρατηρήσει κάποιος τα έχει περιγράψει μάλιστα, μεταξύ των γραμμών, στις δηλώσεις του.
Μοιραία λοιπόν σε μερικές εβδομάδες το δίλημμα της τότε κυβέρνησης θα είναι IOUs ή περικοπές μισθών έως εκεί που αντέχουν τα μειούμενα έσοδα.

Το δημόσιο που ξέραμε και που αποτελούσε εγγύηση ζωής τελείωσε.
Πριν από μερικούς μήνες η στήλη υποστήριζε πως η "Ρήξη και κατάρρευση" έμοιαζε σαν η πιθανότερη επιλογή και κατάληξη της κυβέρνησης. Πριν μερικές μέρες έγραφε για την κυβέρνηση Τσίπρα πως "Μετράει μέρες"... Νομίζω πλέον πως και αυτό είναι φανερό και αναπόφευκτο.
Οι πολιτικές εξελίξεις τους επόμενους μήνες θα είναι καταιγιστικές. Η οικονομική καταστροφή είναι δεδομένη και από αυτή θα υποφέρουν όπως πάντα οι οικονομικά ασθενέστεροι. Το αν θα μείνουμε στο ευρώ θα εξαρτηθεί από συγκυριακές ισορροπίες στο εξωτερικό και θα χρειαστεί και πολλή τύχη.