Η Νέα Δημοκρατία σήμερα: Ο Μεϊμαράκης την επανασυσπείρωσε εντυπωσιακά - Ο Καραμανλής ας βοηθήσει

 Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα ιδιόρρυθμο, σε ακρότατο σημείο, αναίρεσε στην πράξη την πάγια αυτή αρχή, πριν κλείσει ένα εξάμηνο ασκήσεως της εξουσίας. Τριάντα εννέα βουλευτές της Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν ψήφισαν τη συμφωνία που συνήψε η κυβέρνηση με τους δανειστές της χώρας, διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι στηρίζουν τον πρωθυπουργό, κ. Αλέξη Τσίπρα. Δεν πρόκειται περί ανατροπής, αλλά περί μοναδικής παραδοξότητος, εάν όχι ασυναρτησίας.

*Του Κώστα Ιορδανίδη στην «Καθημερινή»

Αντίθετα, μία παράταξη που υπέστη ήττα εκλογική βυθίζεται, κατά κανόνα, σε νοσηρή εσωστρέφεια, με τους «δελφίνους» να διαγκωνίζονται σκληρότατα, αναδεικνύοντας και μεγεθύνοντας τις διαφορές των όποιων τάσεων είναι εκ των πραγμάτων εγγενείς σε κάθε κόμμα εξουσίας. Η παραίτηση του κ. Αντώνη Σαμαρά, μετά το δημοψήφισμα, και η ανάδειξη του κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη σε προσωρινό πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας έδωσαν μια «αναίμακτη» διέξοδο σε ένα πρόβλημα οξύτατο.

Ο κ. Μεϊμαράκης δεν προέρχεται από την κοινωνική και την πολιτική «ελίτ» της χώρας. Δεν έχει σπουδάσει σε περίοπτα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Από μιαν άποψη, ευτυχώς. Δεν είναι αυτά τα προαπαιτούμενα της παρούσης. Την τελευταία πενταετία, έχει διαμορφωθεί μια ιδιόρρυθμη κατάσταση στη συντηρητική παράταξη. Η Νέα Δημοκρατία έχει αποξενωθεί από το λαϊκό στοιχείο, που την πλαισίωνε παραδοσιακά.

Υπάρχει, ως εκ τούτου, ανάγκη προσεγγίσεως αυτών των πολιτών όχι με ιδίωμα ακραίο, όπως επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς, επί της προεδρίας του κ. Αντ. Σαμαρά, από τη συνιστώσα της Ν.Δ. που ουδεμία σχέση έχει με την κεντροδεξιά.

Ο κ. Μεϊμαράκης είναι εκ πεποιθήσεως και ιδιοσυγκρασίας ένας δεξιός πολιτικός, παραδοσιακής κοπής και διαμορφώσεως. Τόσο απλά. Και η δεξιά είναι σύστημα διακριτών αρχών, με πνεύμα συλλογικότητος, πίστη σε μία ιεραρχημένη κοινωνία, έλλειψη νευρικότητος και ανασφάλειας. Η δεξιά στην Ελλάδα υπήρξε πάντα λαϊκή και οικτίρμων· δεν είναι ακραίος φιλελευθερισμός και άναρθρες κραυγές εναντίον των «μπολσεβίκων».

Αλλά η Ν.Δ. δεν είναι αποκλειστικώς κόμμα της δεξιάς. Ηδη από τον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου, η συντηρητική παράταξη εμβολιάσθηκε με ένα σημαντικό τμήμα των Φιλελευθέρων, και η παράδοση αυτή συνεχίσθηκε επί ΕΡΕ και επί Ν.Δ. Την κεντρώα και φιλελεύθερη διάσταση, υπό την κλασική της μορφή, εκφράζει η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, που παροπλίσθηκε από τον κ. Σαμαρά. Αρκούν τα επιτίμια.

Σημείο αναφοράς της Ν.Δ., όμως, είναι αδιαμφισβήτητα ο κ. Κώστας Καραμανλής· σε αυτόν οφείλεται το γεγονός ότι απετράπη η διάσπαση του κόμματος μετά την ήττα κατά τις τελευταίες εκλογές, όταν ακαίρως άρχισε ένας αγώνας διαδοχής. Η Ν.Δ. έχει ανάγκη ηρεμίας και ανασυγκροτήσεως εκ βάθρων. Οι δύο εμφανίσεις του κ. Μεϊμαράκη στη Βουλή συσπείρωσαν την κοινοβουλευτική ομάδα με τρόπο εντυπωσιακό. Το κεφάλαιο αυτό, που ανέλπιστα δημιουργήθηκε, δεν πρέπει να σπαταληθεί ανοήτως. Η συμβολή του κ. Καραμανλή θα είναι καθοριστική και τη φορά αυτή. Οταν τα πάντα διαλύονται, κάτι θα πρέπει να διασωθεί. Ο κ. Μεϊμαράκης έχει αμβλύνει την ένταση και την οξύτητα στο κόμμα· αδήριτος ανάγκη παραμένει ο πλήρης επαναπροσδιορισμός της φυσιογνωμίας της Ν.Δ.