ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ _ VINTAGE

Vintage Story: Όταν το 1961 Ρίζος & Αυλωνίτης ξενογλυκοκοίταζαν κοπελάρες στην κωμωδία ο Κλέαρχος η Μαρίνα κι ο Κοντός

Ο Κλέαρχος προκειμένου να ξεφύγει από την ανυπόφορη και αυταρχική γυναίκα του Μαρίνα και να βρεθεί με τη ζωηρή γειτόνισα του Ηρώ, θα επικαλεστεί της δήθεν υποψίες του, ότι ο γαμπρός του Μάχος, ο άντρας της κόρης τους Ρέας, έχει ερωμένη και θα τον ακολουθήσει μέχρι τα Καμμένα Βούρλα, όπου θα πάει να κάνει ιαματικά λουτρά για το πονεμένο χέρι του.

2 Αυγούστου 2015 - 2:02 μμ

Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης θεατρικής επιτυχίας των Τσιφόρου - Βασιλειάδη, με το ίδιο πρωταγωνιστικό τρίο Αυλωνίτης - Βασιλειάδου - Ρίζος. Το τρίο αυτό συμπρωταγωνίστησαν συνολικά σε 11 κινηματογραφικές ταινίες κατά το διάστημα 1954-1964, με πιο καλές στιγμές τους την παρούσα ταινία, το Θησαυρό του Μακαρίτη (1959), τους Γαμπρούς της Ευτυχίας (1962) και τον Ανηψιό μου το Μανώλη (1964).

Ενδεικτικές ατάκες - ''διαμάντια'':

ΜΑΧΟΣ (ΡΙΖΟΣ): Ε, λοιπόν με τη μάνα σου θα τραβηχτούμε εδώ μέσα καμιά ώρα, σαν τα συντεκλέρια.
ΡΕΑ (ΡΙΖΟΥ): Ε, αφού την ξέρεις.
ΜΑΧΟΣ: Την ξέρω, αλλά δεν αντέχω άλλο. Μ' έπρηξε. Διότι και να μιλάω, αδελφέ μου, σαν υποψήφιος βουλευτής με την ελληνικούρα μου ξεροψημένη και να κάθομαι σαν μαθήτρια του κατηχητικού και να βγάζω και το καπέλο μου λες και μπαίνω στο Λευκό Οίκο και να της φιλάω το χέρι, που βρωμάει σέρτικο Αγρινίου;
ΡΕΑ: Υπομονή.
ΜΑΧΟΣ: Υπομονή κάνουν και τα λάστιχα Ρέα, αλλά έρχεται κάποια στιγμή που δεν αντέχουν άλλο και κλατάρουν. Και σε ρωτάω, γιατί δε με γουστάρει; Επειδή είμαι της αγοράς; Της αγοράς είναι και τα φασολάκια τα λόπια, αλλά άμα τα τρακάρει, τρώει πέντε γαβάθες.

ΗΡΩ (ΛΑΖΟΥ): Τι όμορφα που θα 'τανε, να 'μαστε οι δυο μας, μόνοι στην εξοχή!
ΚΛΕΑΡΧΟΣ (ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ): Ε, δε θα 'τανε;
ΗΡΩ: Να περπατάμε μαζί στο σκοτάδι!
ΚΛΕΑΡΧΟΣ: Ε, όχι και στο σκοτάδι. Θα πέσουμε σε κανένα χαντάκι.
ΗΡΩ: Έλα, Κλέαρχε. Βρες τρόπο να το σκάσεις. Θα ζήσουμε ένα παραμύθι. Τις Χίλιες και μία Νύχτες!
ΚΛΕΑΡΧΟΣ: Στάσου βρε παιδάκι μου. Δεκαπέντε μέρες δε θα μείνουμε; Τις άλλες εννιακόσιες ογδόντα έξι, πού θα τις βρούμε;