Διαβολικοί γλάροι τρώνε τα μάτια από νεογέννητες φώκιες - Που ζουν τα αδίστακτα θαλασσοπούλια;

Η ανατριχιαστική τακτική του δομινικανού γλάρου (Larus dominicanus) έγινε αντιληπτή από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι, οι οποίοι παρουσιάζουν τις παρατηρήσεις τους στην επιθεώρηση African Journal of Marine Science.

Οι επιθέσεις εναντίον νεογέννητων θηλαστικών μπορεί να φαίνονται φρικτές στα ανθρώπινα μάτια, όμως οι ελαστικές γευστικές προτιμήσεις καθιστούν αυτόν τον παμφάγο γλάρο «εξαιρετικά επιτυχημένο είδος», τονίζει η ερευνητική ομάδα.

Τα διευρυμένα γευστικά γούστα είναι εξάλλου ο βασικός λόγος που ο δομινικανός γλάρος αφθονεί σε μεγάλο μέρος του νότιου ημισφαίριου, και μάλιστα ακμάζει σε ανοιχτές χωματερές.

Στη Ναμίμπια, οι επιθέσεις των γλάρων είναι διπλά επιτυχημένες: αφενός, προσφέρουν στα πτηνά θρεπτική τροφή χωρίς την κούραση που απαιτεί το ψάρεμα. Αφετέρου μειώνουν τον ανταγωνισμό, καθώς επιτρέπουν στους γλάρους να απαλλαγούν από μερικούς ανταγωνιστές τους στην αναζήτηση ψαριών. 

Οι πρώτες αναφορές για επιθέσεις δομινικανών γλάρων σε θηλαστικά ήρθαν το 1998, όταν ερευνητές στη χερσόνησο Βαλντές της Αργεντινής παρατήρησαν ότι τα πτηνά τσιμπούσαν το δέρμα φαλαινών που ανέβαιναν στην επιφάνεια για να αναπνεύσουν. Οι γλάροι ακολουθούσαν τις φάλαινες για μεγάλες αποστάσεις και βύθιζαν τα ράμφη τους βαθιά μέσα στο δέρμα για να φτάσουν στο πλούσιο στρώμα λίπους. Οι νεογέννητες φάλαινες ήταν μάλιστα αγαπημένος στόχος των αδίστακτων πτηνών.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στις ακτές του Εθνικού Πάρκου Ντόρομπ της Ναμίμπια. Κάθε χειμώνα, χιλιάδες ζευγάρια δομινικανών γλάρων μοιράζονται την παραλία με 20 έως 80 χιλιάδες φώκιες του είδους Arctocephalus pusillus.

Όπως επισημαίνουν οι οι ερευνητές στο LiveScience.com, οι ειδικοί που μελετούν τα οικοσυστήματα του εθνικού πάρκου είχαν προβλέψει εδώ και 25 χρόνια ότι η συνύπαρξη των δύο ειδών, σε συνδυασμό με την υπεραλίευση που μειώνει τα αποθέματα τροφής, θα οδηγούσε σε συγκρούσεις.

Και όπως φαίνεται είχαν δίκιο. Οι συντάκτες της νέας μελέτης κατέγραψαν 500 περιστατικά επίθεσης σε φωκάκια σε διάστημα 15 ετών. Οι μισές από αυτές ήταν «επιτυχείς».

Τα διαβολικά πουλιά πλησιάζουν φωκάκια που έχουν απομακρυνθεί από τη μητέρα τους ή κοιμούνται αμέριμνα. Πρώτα τρώνε τα μάτια, αφήνοντας τυφλά τα θύματά τους, και στη συνέχεια τσιμπούν μαλακά μέρη όπως η κοιλιά και ο πρωκτός.

Παραμένει άγνωστο αν πρόκειται για μια τακτική που εφηύραν πρόσφατα οι γλάροι, ή αν συνεχίζεται εδώ και αιώνες.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, η ικανότητα του δομινικανού γλάρου να βρίσκει νέες, ασυνήθιστες πηγές τροφής είναι η βασική αιτία της επιτυχίας του ως είδους.