Μάνη: Τα best of της «άγριας» πλευράς που θα σας καταπλήξουν!

Όσο αγαπάμε την λακωνική Μάνη το καλοκαίρι, άλλο τόσο μας ιντριγκάρει να την επισκεφθούμε και το φθινόπωρο, βαδίζοντας στα ίδια μονοπάτια, βολτάροντας στις ίδιες περατζάδες και ανακαλύπτωντας για ακόμα μια φορά την ιδιαίτερη γοητεία της. Συγκεντρώσαμε τα καλύτερα (της), γιατί το καλοκαίρι έφυγε, αλλά η πέτρα (της Μάνης) είναι παντός καιρού.

Αρεόπολη: Η σταρ της περιοχής 

Το ωραιότερο χωριό της Μάνης, γνώμη μας κι αν θέλετε το… συζητάμε, η Αρεόπολη, είναι γεμάτη πετρόχτιστους πύργους, χρωματιστές ξύλινες πόρτες, καταπράσινες αυλές και Ιστορία, που αποτυπώνεται στο μικρό, ιδιωτικό Μουσείο Πολέμου με τα παράσημα και τα λάβαρα της Επανάστασης του ’21, η οποία ξεκίνησε από εδώ στις 17 Μαρτίου. Βολτάροντας στον κεντρικό της πεζόδρομο καταλήγουμε στην πλατεία της 17ης Μαρτίου και την εκκλησία των Ταξιαρχών, η οποία εντυπωσιάζει με το γιγαντιαίο καμπαναριό της.

Από την πλατεία και κάτω τα λιθόκτιστα δρομάκια στενεύουν, οι πύργοι ψηλώνουν και η οχυρωματική αρχιτεκτονική του οικισμού γίνεται εμφανής μέσα από πέτρινα σπίτια με οικόσημα, μινιόν εκκλησάκια και πανύψηλες πέτρινες μάντρες. Στάση για καφεδάκι θα κάνετε στον κεντρικό πεζόδρομο στα όμορφα Bukka και Aula, τα οποία σημειωτέων παραμένουν ανοικτά και το βράδυ με όμορφα cocktails, και απαραιτήτως μασαμπούκα στο Κατώι, με τα εξαίσια μαγειρευτά και τα ντόπια κρέατα (must το σύγκλινο, η γουρνοπούλα στο φούρνο και το λουκάνικο με πορτοκάλι).

Οίτυλο: Φθινοπωρινή ησυχία 

Σκαρφαλώνει στην πλαγιά του βουνού που υψώνεται πάνω από το λιμανάκι του Νέου Οίτυλου, και είναι σκεπασμένο από κατακόκκινες κεραμιδοσκεπές. Το Οίτυλο απολαμβάνει την… ησυχία του μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα, ενώ για να καταλήξετε εδώ θα πρέπει να οδηγήσετε στον φιδωτό δρόμο που ανηφορίζει το βουνό μέχρι να φανούν τα πρώτα κεραμίδια. Χωρίς ιδιαίτερη τουριστική ανάπτυξη, πέρα από ένα καφενεδάκι και μια ταβέρνα, το Οίτυλο θα γίνει το αγαπημένο σας «μυστικό χωριό» και θα φιλοξενήσει ιδανικά στα ήσυχα δρομάκια του τις βόλτες σας, ανάμεσα σε χαριτωμένα σπίτια και αυλές. Αν είστε μάλιστα λάτρεις της πεζοπορίας, τότε θα εκτιμήσετε δεόντως τα καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια που ξεκινούν από εδώ και καταλήγουν μεταξύ άλλων, το Κάστρο της Κελεφάς, που δεσπόζει στην απέναντι βουνοπλαγιά και χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, αλλά και στη Μονή Ντεκούλων, του 18ου αιώνα. 

Δείτε όλη τη συνέχεια εδώ - in2life.gr