Tαξίδι στο Λουξεμβούργο: Ένα ευρωπαϊκό δουκάτο σαν παραμύθι, μικρό αλλά γεμάτο εκπλήξεις

Το Λουξεμβούργο υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας. Ο Ρομπέρ Σουμάν, παθιασμένος ιδεολόγος της αξίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πρωτεργάτης της ιδέας, γεννήθηκε στο Λουξεμβούργο και το πατρικό του σπίτι, στον λόφο Kirchberg, διατηρείται και επιδεικνύεται ως αξιοθέατο. Στην περιοχή στεγάζεται και το κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι κάτοικοι και οι χιλιάδες εργαζόμενοι εδώ (European Court of Justice, European Court of Auditors, University of Luxembourg, European Commission, the Secretariat of the European Parliament, European Investment Bank, European School of Luxembourg) απολαμβάνουν την ομορφιά της κοιλάδας του Clausen προς την παλιά πόλη.

Κόμβος παραγωγής τέχνης

Η Φιλαρμόνια του Λουξεμβούργου (Grande-Duchesse Joséphine-Charlotte Concert Hall ) στεγάζεται σε ένα ιδιαίτερο, πολυχρηστικό μοντέρνο κτίριο στην περιοχή αυτή. Το 1997 πραγματοποιήθηκε διεθνής διαγωνισμός και επελέγη το αρχιτεκτονικό γραφείο του Christian de Portzamparc. Η Φιλαρμόνια παρεδόθη τον Ιούνιο του 2005 και έκτοτε παράγει περίπου τετρακόσιες καλλιτεχνικές παραστάσεις ετησίως, χωρίς να υπολογίσουμε τα παιδικά προγράμματα που απευθύνονται στα δημοτικά σχολεία. Διαθέτει εξαιρετικούς χώρους, 1.500 θέσεις ακροατών στη μεγάλη αίθουσα και 313 στην αίθουσα μουσικής δωματίου, ένα από τα καλύτερα studios ηχογραφήσεων στην Ευρώπη και ένα εντυπωσιακό εκκλησιαστικό όργανο, που κατασκεύασε ο Βερολινέζος Karl Schuke. Από τη μουσική σεζόν 2015-16, καλλιτεχνικός διευθυντής της OPL, με τους 98 μουσικούς και με περίπου άλλους τόσους διοικητικούς και βοηθητικούς εργαζόμενους, θα είναι ο Gustavo Gimeno από την ισπανική Βαλένθια, που το παγκόσμιο κοινό εκτίμησε από τις συνεργασίες του τα τελευταία τρία χρόνια με τη Φιλαρμονική του Μονάχου και την Κοντσερτγκαμπάου του Αμστερνταμ. Διαδέχεται τους κατά σειρά επτά προηγούμενους: Henri Pensis, Carl Melles, Louis de Froment, Leopold Hager, David Shallon, Bramwell Tovey και Emmanuel Krivine.

Στο Λουξεμβούργο έχουν το υψηλότερο στον κόσμο κατά κεφαλήν εισόδημα, ενώ δεν ακούγεται συχνά ότι η μικρή αυτή χώρα διαθέτει ένα από τα καλύτερα παγκοσμίως εκπαιδευτικά προγράμματα τόσο στοιχειώδους όσο και επαγγελματικής εκπαίδευσης. Οι υπηρεσίες, οι τραπεζικές εργασίες και τα σιδηρομεταλλεύματα που αφθονούν στο υπέδαφος αποτελούν τον ισχυρό κορμό της οικονομίας του δουκάτου.

Εδώ ζουν πολλές χιλιάδες Ιταλοί και Πορτογάλοι αλλά και συνολικά μεγάλος αριθμός ξένων, που διατηρούν τη δική τους υπηκοότητα αν και έχουν δεύτερη υπηκοότητα τη λουξεμβουργιανή. Τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας 150.000 εργαζόμενοι εισρέουν από Γαλλία, Γερμανία και Βέλγιο για να εργαστούν. Εχουν δηλώσει ως τόπο μόνιμης εργασίας το Λουξεμβούργο, αλλά όχι διαμονής. Δεν πρόκειται μόνο για χαμηλής μόρφωσης προσωπικό αλλά και καθηγητές πανεπιστημίου, ερευνητές και οικονομικά στελέχη μεγάλων εταιρειών. Τα περισσότερα κρατικά έντυπα διανέμονται στα Γερμανικά και τα Γαλλικά. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι υποχρεωμένη να απαντά στη γλώσσα των μεγάλων πληθυσμιακών μειονοτήτων, δηλαδή των Ιταλών και των Πορτογάλων, όταν αιτούνται οτιδήποτε.

Το γλωσσικό «ζήτημα»

Επίσημη γλώσσα του κράτους ήταν η γαλλική μέχρι το 1984, αλλά μετά αποφάσισαν να αξιοποιήσουν την τοπική τους διάλεκτο που την ονόμασαν λουξεμβουργιανή γλώσσα. Τρομάζει αυτό το μείγμα γερμανοφλαμανδικών, ομολογώ. Διανθίζεται και από συλλαβές και προφερόμενους γαλλικούς ήχους, παράγοντας δυσεπίλυτους γρίφους. Οι κάτοικοι λένε ότι δεν κατασκευάστηκε η γλώσσα τους, αλλά προϋπήρξε, έχει τις ρίζες του στην εποχή του Καρλομάγνου και ομιλείτο κατά τον Μεσαίωνα στην περιοχή του Μοζέλα. Επίσης αυτοσαρκάζονται με διάθεση να το διασκεδάσουν και να μας ηρεμήσουν όσο γίνεται, λέγοντας ότι η γλώσσα τους είναι φιλική στα αγγλικά, αλλά εκτιμά πολύ τους γαλλομαθείς!

Μηδενική παραβατικότητα

Το Λουξεμβούργο εδώ και χρόνια ψηφίζεται ως η πιο ασφαλής χώρα του κόσμου, με μηδενική παραβατικότητα. Οι τσάντες των γυναικών αφημένες στις καρέκλες των εστιατορίων και οι υπολογιστές πάνω στα τραπέζια είναι μια συνηθισμένη εικόνα!

Το Λουξεμβούργο δεν είναι φτηνή χώρα, αλλά έχει βασικές φτηνές υπηρεσίες. Με τριάντα ευρώ αγοράζετε μια κάρτα συγκοινωνιών τριών ημερών που συμπεριλαμβάνει τρένα και λεωφορεία για να γυρίσετε όχι μόνο την πόλη αλλά και τα πέριξ όμορφα σημεία του δουκάτου, να δείτε τα μουσεία και να συμμετέχετε σε άλλες δραστηριότητες. Οι πεζόδρομοι στο κέντρο είναι πολλοί, αλλά οι ανηφόρες δύσκολες, ας το ξέρετε κι αυτό!

Θα εκτιμήσετε λοιπόν τις συγκοινωνιακές μεταβάσεις. Από το αεροδρόμιο μέχρι την πόλη θα πληρώσετε μόνον 1,50 ευρώ για το λεωφορείο και θα απολαύσετε όμορφη βόλτα περίπου είκοσι λεπτών. Ενδιάμεσα για δύο ώρες μπορείτε να κατεβαίνετε και να ανεβαίνετε από στάση σε στάση για να βγάλετε φωτογραφίες και να γνωρίσετε το περιβάλλον. Τα ξενοδοχεία είναι ακριβά στο Kirchberg και στην περιοχή του Clausen και λιγότερο ακριβά στο κέντρο, κυρίως στον σιδηροδρομικό σταθμό. Πάντως δεν είναι φτηνά. Μην τρομάζετε, το κέντρο και οι περιοχές που αναφέρονται παραπάνω απέχουν δεκαπέντε λεπτά ποδαρόδρομο σε ένα εξαίσιο τοπίο! Είναι μικρό αυτό που λέμε «πόλη» εκεί. Εσείς φροντίστε κυρίως για το αεροπορικό εισιτήριο. Τους χειμωνιάτικους μήνες, οι τιμές είναι απόλυτα λογικές, αλλά τους ανοιξιάτικους μέχρι καλοκαιρινούς βγαίνουν κατευθείαν από τα παραμύθια των δασών των Αρδεννών.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr