Ταξίδι στο μαγικό Βιετνάμ & το μεγάλο «Ποτάμι των Εννέα Δράκων»

Σε λίγο διαπιστώσαμε ότι όλες οι γυναίκες κυκλοφορούν καλυμμένες φοβούμενες τον δυνατό ήλιο που μπορεί να βλάψει την ομορφιά τους. Βλέπετε στο Βιετνάμ όσο πιο λευκή είναι μια γυναίκα τόσο πιο όμορφη θεωρείται. Μας φάνηκε περίεργο που όλες οι βάρκες είχαν γυναίκες βαρκάρισσες. Το ίδιο διαπιστώσαμε και σε άλλα σημεία του Μεκόνγκ. Νεαρές γυναίκες, κυρίως, με επιδεξιότητα χειρίζονταν το κουπί και η μικρή βάρκα άνοιγε δρόμο ανάμεσα στα πυκνά φυλλώματα και στριφογύριζε στα κανάλια, ενώ εμείς απολαμβάναμε τον παφλασμό των νερών του υδάτινου γίγαντα και τα κελαηδίσματα των πουλιών. Ο ποταμός Μεκόνγκ, ένα από τα μεγαλύτερα ποτάμια του κόσμου, με ένα από τα μεγαλύτερα επίσης δέλτα του κόσμου, πηγάζει από το θιβετιανό οροπέδιο και διασχίζοντας συνολικά 4.500 χλμ. από Κίνα, Μιανμάρ, Λάος περνάει στη συνέχεια τα σύνορα του Λάος με την Ταϊλάνδη και διά μέσου Καμπότζης και τέλος Βιετνάμ εκβάλλει στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Στην Πνομ Πενχ ο ποταμός χωρίζεται σε δύο παραποτάμους: τον Χάου Τζιάνγκ - τον Κάτω Ποταμό - και τον Τιεν Τζιάνγκ - τον Πάνω Ποταμό -, ο οποίος μοιράζεται σε πολλά παρακλάδια στο Βιν Λονγκ και εκβάλλει στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας από έξι σημεία. Ετσι εξηγείται και το προσωνύμιο «Σονγκ Κούου Λονγκ» - «Ποτάμι των Εννέα Δράκων».

Το νοτιότερο κομμάτι του Βιετνάμ
Το δέλτα του Μεκόνγκ αποτελεί το νοτιότερο κομμάτι του Βιετνάμ που αποτελείται από 12 επαρχίες που καλύπτουν 40.000 τ.χλμ. με πληθυσμό 17 εκατ. κατοίκους. Βεβαίως επηρεάζεται από τους τροπικούς μουσώνες, με βροχές από Μάη ως Οκτώβριο, γι’ αυτό και αρκετοί κάτοικοι κατασκευάζουν τα σπίτια τους πάνω σε στύλους από μπαμπού για να προστατεύονται από τις πλημμύρες την εποχή των μουσώνων. Την περίοδο αυτή όλοι μετακινούνται παραδοσιακά με βάρκες μέσα από τα χιλιάδες κανάλια του δέλτα. Από Νοέμβριο ως Απρίλιο επικρατεί η περίοδος της ξηρασίας, χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα πέσει κάποια μπόρα και μες στον Δεκέμβριο, με μέση θερμοκρασία τους 26ο-27ο C. Στο δέλτα, στριφογυρίσματα του ποταμού και κανάλια γοητεύουν με τα υδάτινα παιχνιδίσματα, τους ήχους των πουλιών, τις αγροικίες με τους οπωρώνες αλλά και τα παραδοσιακά αρχοντόσπιτα με στοιχεία κινεζικής αρχιτεκτονικής και διακοσμητικές συνθέσεις από κομματάκια πορσελάνης, όπως και οι αρχαίοι ναοί. Εκεί θα ζήσετε για λίγο την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων με την ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική των σπιτιών τους: άλλα απλά αγροτόσπιτα από λάσπη, άλλα ψαράδικα από ψάθα στηριγμένα σε πασσάλους μέσα στο νερό πλάι στις όχθες του ποταμού, που το καθένα διαθέτει κεραία τηλεόρασης, κάνοντάς τες να φαίνονται από μακριά σαν ένα σμήνος από μύγες πάνω από τις ταράτσες!

Η πόλη Μι Το
Θα τη συναντήσετε ύστερα από 70 χλμ., λιγότερο από μιάμιση ώρα οδικώς από την πόλη Χο Τσι Μινχ (Σαϊγκόν), ανάμεσα από εύφορα καταπράσινα ρυζοχώραφα. Η διαδρομή είναι ευχάριστη, καθώς θα έχετε την ευκαιρία να παρατηρήσετε τους αγρότες με τα τριγωνικά καπέλα να μαζεύουν σκυμμένοι τη σοδειά και λίγο παραπέρα πάπιες να πλατσουρίζουν στα νερά. Στον δρόμο ποδήλατα φορτωμένα με πραμάτειες στέκονται αραγμένα για να ξεκουραστούν λίγο οι ποδηλάτες. Είναι η κοντινότερη πόλη στο δέλτα και από εκεί μπορείτε να πάρετε τη βάρκα για βόλτα στα κανάλια αν έρχεστε για ημερήσια εκδρομή από την πόλη Χο Τσι Μινχ. Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε τα αγροτόσπιτα με τους οπωρώνες και να ξεναγηθείτε στην καθημερινότητα των αγροτών. Θα δείτε τις καλλιέργειες, πώς παράγουν το μέλι, πώς φτιάχνουν τις ρυζόπιτες - το δικό τους ψωμί -, το εργαστήριο που φτιάχνει καραμέλες καρύδας ή κρασί μπανάνας, και θα πιείτε τσάι με συνοδευτικό φρεσκοκομμένο ανανά καρυκευμένο με χοντρό αλάτι και καυτερό μπαχάρι! Η ήσυχη Μι Το είναι μία από τις φτωχότερες πόλεις της περιοχής και πρωτεύουσα της επαρχίας Τιεν Τζιάνγκ με 100.000 κατοίκους. Ιδρύθηκε το 1680 από κινέζους πολιτικούς πρόσφυγες από την Ταϊβάν. Οι Κινέζοι εκδιώχθηκαν από τη Μι Το στα τέλη της δεκαετίας του '70 και σήμερα η οικονομία της βασίζεται στην αλιεία και στην καλλιέργεια ρυζιού και εσπεριδοειδών. Στην περιοχή υπάρχει καθολικός πληθυσμός, γι' αυτό και η καθολική εκκλησία και επισκοπή. Επίσης μπορείτε να δείτε έναν μικρό ναό της θρησκείας Κάο Ντάι και την κεντρική αγορά της πόλης.  

Στη βουδιστική παγόδα Βιν Τρανγκ

Βρίσκεται περίπου ένα χιλιόμετρο απόσταση από την πόλη Μι Το και οι μοναχοί προσφέρουν καταφύγιο σε ορφανά και ανάπηρα παιδιά. Είναι πολύ ευγενικοί και σίγουρα θα σας καλέσουν για ένα φλιτζάνι τσάι. Το μοναστήρι είναι χτισμένο σε αυτοκρατορικό βιετναμέζικο ρυθμό, έχει διακόσμηση από μικρά πορσελάνινα κομμάτια και αποτελεί αρχιτεκτονικό κόσμημα για την περιοχή.
Στην επαρχία και στην πόλη Βιν Λονγκ
Οριοθετείται μεταξύ των δύο μεγαλύτερων παραποτάμων του Μεκόνγκ, Τιεν και Χάου, που, όπως λένε ποιητικά οι ντόπιοι, την κάνουν να φαντάζει σαν ένα «λουλούδι με πολλά πέταλα» ή σαν μια «επιπλέουσα πόλη» απέχοντας γύρω στα 136 χλμ. από την πόλη Χο Τσι Μινχ. Εύφορη χάρη στο δέλτα με πυκνή βλάστηση και μικρά νησάκια όπως το Μπιν Χόα Πούοκ, όπου η βάρκα θα σας στριφογυρίσει ανάμεσα στα κανάλια ανοίγοντας δρόμο μέσα από τα πυκνά φυλλώματα. Παρατηρήστε τις σχεδόν αυτοσχέδιες γέφυρες των «πιθήκων», όπως τις λένε οι ντόπιοι, που έχουν κατασκευαστεί περίπου 2-10 μέτρα πάνω από τα κανάλια και έχουν πλάτος λιγότερο από ένα μέτρο. Με κομμένη την ανάσα θα δείτε τους ντόπιους να ισορροπούν πάνω σε μηχανάκια ή να μεταφέρουν βαριά εμπορεύματα αριστερά και δεξιά πάνω στον πόλο από μπαμπού που στηρίζεται στους ώμους τους. Την πόλη Βιν Λόνγκ θα εξερευνήσετε με ποδήλατα, ενώ μεγάλη ανάπτυξη έφερε η γέφυρα Μι Τουάν, που απέχει γύρω στα 7 χλμ. από το κέντρο και εγκαινιάστηκε στις 21 Μαΐου 2000. Πρόκειται για το πρώτο μεγάλο έργο διά μέσου του ποταμού Τιεν μήκους 1.535 μ. και ύψους 116,5 μ. Στο Βιν Λονγκ θα επισκεφθείτε αγροικίες με οπωρώνες ή καλλιέργειες μπονσάι, κεραμοποιεία με φούρνο για τούβλα, ένα εργαστήριο κατασκευής κωνικών καπέλων, αρχαίους ναούς και σίγουρα την αγορά με τους αγρότες να πωλούν ή να ανταλλάσσουν την παραγωγή τους.

Η πλωτή αγορά Κάι Μπε
Λειτουργεί από τις 5 το πρωί ως τις 5 το απόγευμα και όσο πιο νωρίς την επισκεφθείτε τόσο το καλύτερο, αφού οι περισσότεροι ντόπιοι έρχονται πολύ πρωί. Τα εμπορεύματα βρίσκονται μέσα στις βάρκες που η καθεμιά φέρει ένα πόλο με το είδος που εμπορεύεται κρεμασμένο ώστε ήδη από μακριά να γνωρίζει ο πελάτης τι πουλάει. Οι πελάτες μετακινούνται με μικρότερες βάρκες και περιφέρονται από «κατάστημα» σε «κατάστημα». Απέχει περίπου μία ώρα από το Βιν Λονγκ.

Καν Το, στο μουσείο του «Θείου Χο»

Η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας είναι πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και μεταφορικό κέντρο του δέλτα του Μεκόνγκ με πληθυσμό πάνω από 150.000 κατοίκους. Συνδέεται με τις περισσότερες πόλεις του δέλτα μέσα από ένα σύστημα από παραποτάμους και κανάλια. Η πόλη διαθέτει πανεπιστήμιο με βάση τη γεωπονική σχολή και αξιοθέατα όπως η Μουνιραγκσγιαράμ Παγόδα που ανήκει στο βουδιστικό δόγμα της Χιναγιάνα, η Καντονέζικη Παγόδα, το μουσείο του Χο Τσι Μινχ (πρόκειται για τον πατέρα του έθνους που οργάνωσε τον ανταρτοπόλεμο εναντίον των Γάλλων, ως τη σαρωτική νίκη του το 1954 στο Ντιεν Μπιεν Φου). Είναι το μοναδικό μουσείο του «Θείου Χο», όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά στο δέλτα, και είναι απορίας άξιον πώς επιλέχθηκε το σημείο αυτό, καθώς ο ίδιος ουδέποτε είχε ζήσει στο Καν Το. Το εντυπωσιακότερο αξιοθέατο είναι φυσικά η περίφημη πλωτή αγορά του Καν Το, με τις μεγάλες βάρκες με τα ζωγραφισμένα τεράστια μάτια για να κρατούν μακριά τα κακόβουλα ζηλόφθονα βλέμματα, όπου και εδώ ο πελάτης διαλέγει από μακριά το είδος που τον ενδιαφέρει (το είδος αναρτάται επάνω σε πόλο) και πλησιάζει με μικρή ταχύπλοη βάρκα για να παζαρέψει. Αξίζει να παρατηρήσετε την καθημερινότητα των εμπόρων που κατοικούν μέσα στις βάρκες με τα απλωμένα ρούχα ή την προετοιμασία του φαγητού.

Από το βασίλειο των Χμερ στους Βιετναμέζους
Το δέλτα του Μεκόνγκ κάποτε ανήκε στο βασίλειο των Χμερ και ήταν η τελευταία περιοχή που πέρασε στους Βιετναμέζους. Οι Καμποτζιανοί ακόμη την ονομάζουν Κάτω Καμπότζη αφού κατείχαν τη γη ως τον 18ο αιώνα. Οι Κόκκινοι Χμερ, θεωρώντας τα εδάφη δικά τους, προσπάθησαν να καταλάβουν το δέλτα κάνοντας επιδρομές και σφαγιάζοντας ολόκληρα βιετναμέζικα χωριά. Αυτή ήταν και η αφορμή της εισβολής του Βιετνάμ στην Καμπότζη το 1979 που κατέληξε σε ήττα των Κόκκινων Χμερ. Σήμερα οι κάτοικοι είναι Εθνο-βιετναμέζοι, αλλά κατοικούν και αρκετοί Κινέζοι, Χμερ και κάποιοι Σαμ. Ολα βέβαια εξηγούνται καθώς η γη είναι πολύ εύφορη και είναι γνωστή ως το «καλάθι του ψωμιού» του Βιετνάμ, αν και πρόκειται για το «καλάθι του ρυζιού», αφού η περιοχή μπορεί να θρέψει με ρύζι όλο το Βιετνάμ και παραπάνω. Οταν η κυβέρνηση το 1975 επέβαλε τις κολεκτίβες και τον έλεγχο στις καλλιέργειες του δέλτα, τότε δημιουργήθηκε μεγάλο πρόβλημα όχι μόνο στην παραγωγή αλλά και στη διάθεση, αφού οι κάτοικοι της Σαϊγκόν προσπαθούσαν απεγνωσμένα να προμηθευτούν το ρύζι που κάτεσχαν τα κυβερνητικά μπλόκα. Ολα αυτά τελείωσαν το 1986 και η περιοχή αναπτύχθηκε σε σημείο που το Βιετνάμ να γίνει η δεύτερη παραγωγός χώρα ρυζιού μετά την Ταϊλάνδη. Το ρύζι είναι η σημαντικότερη παραγωγή της χώρας, όπου απασχολείται το 70% του πληθυσμού.

πρόσβαση:
Αεροπορικώς θα μεταβείτε από Αθήνα για την πόλη Χο Τσι Μινχ (Σαϊγκόν) με την αεροπορική εταιρεία Emirates μέσω Ντουμπάι ή με την Qatar Airways μέσω Ντόχα, που αυτή την περίοδο δίνουν την καλύτερη τιμή. Από εκεί θα μεταβείτε οδικώς για τις πόλεις στο δέλτα του Μεκόνγκ. Αν δεν διαθέτετε αρκετό χρόνο, μπορείτε απλώς να κάνετε μια ημερήσια εκδρομή από τη Σαϊγκόν με βαρκάδα στα κανάλια από το Βιν Λονγκ. 
 
διαμονή:
Στο Καν Το, το «Victoria Can Tho» (Cai Khe Ward, Can Tho City, τηλ.: 8471 810111, www.victoriahotels-asia.com), πέρα από την πολυτέλεια των δωματίων και τη διακόσμηση από ξύλο, προσφέρει εξαιρετική θέα στο ποτάμι, ενώ στο εστιατόριό του θα απολαύσετε αυθεντική βιετναμέζικη κουζίνα. Στην επαρχία Βιν Λονγκ, το ξενοδοχείο «Cuu Long» (1 Thang 5 St, τηλ.: 8470 823656) είναι απλό, μόλις 2 αστέρων, και διαθέτει τις βασικές ανέσεις. Αν αναζητείτε το αυθεντικό στο ταξίδι, αρκετές από τις αγροικίες διαθέτουν δωμάτια για φιλοξενία τουριστών.  

φαγητό:
Η βιετναμέζικη κουζίνα θα σας ενθουσιάσει αν αγαπάτε τις εξωτικές γεύσεις. Βάση της αποτελεί το ρύζι και η ποικιλία γεύσεων με ψαρικά και πουλερικά μαγειρεμένα με διάφορα λαχανικά αλλά και οι σούπες με τα ρυζομακάρονα που τρώγονται όλες τις ώρες της ημέρας. 

Στην περιοχή του δέλτα που το ψάρι και τα θαλασσινά είναι άφθονα χρησιμοποιούν πολλά φρέσκα βότανα, μυρωδικά και τροπικά αρώματα. Εδώ τα φαγητά είναι πιο καυτερά με τσίλι και αναπόσπαστο στοιχείο είναι η πάστα γαρίδας. Οι λεπτές ρυζόπιτες που παρασκευάζονται στις φάρμες είναι απόλυτα απαραίτητες κυρίως στα «ανοιξιάτικα ρολά» που γεμίζονται με λαχανικά και πολύ λεπτά κομματάκια από χοιρινό ή κοτόπουλο ή καβούρι. Αυτό που θα σας εντυπωσιάσει είναι η μεγάλη σημασία που δίνουν στην παρουσίαση και κυρίως στο δημιουργικό κόψιμο των λαχανικών. 

Συνοδεύσατε το φαγητό σας με μπίρα Σαϊγκόν ή κάποια από τις 50 ποικιλίες κρασιού από ρύζι. Οι τολμηροί δοκιμάστε τα περίεργα ποτά με τα φίδια που λέγεται ότι έχουν αφροδισιακές ιδιότητες ή το δυναμωτικό ποτό από ρυζόκρασο και φρέσκο φιδίσιο αίμα! Απολαύστε φρέσκα φρούτα από τους οπωρώνες: μπανάνες, γκρέιπφρουτ, ραμπουτάν, φρούτο του δράκου, μάνγκος, ντούριαν, λίτσι, καρπούζια, καρύδες, παπάγια, αβοκάντο, ζαχαροκάλαμο, ανανάδες καρυκευμένους με αλάτι και μπαχάρι και τελειώστε με βιετναμέζικο τσάι.

ΠΗΓΗ: tovima.gr