Η εξομολόγηση του Δημήτρη Διαμαντίδη: «Δεν νομίζω ότι μπορώ να γίνω προπονητής και δεν θέλω»

Τα πιο σημαντικά αποσπάσματα της συνέντευξης:

Για την επιρροή που έχει ασκήσει το παικτικό του στυλ τόσο στο ελληνικό όσο και στο ευρωπαϊκό μπασκετ: "Το μπάσκετ σαν παιχνίδι πάντα καθοριζόταν από τους μεγάλους σκόρερ. Αυτό μετά από πολλά χρόνια έχει αλλάξει πλέον και είμαστε τυχεροί για αυτό. Πλέον ένας παίκτης που κάνει πολλές δουλειές μέσα στο γήπεδο είναι εξίσου σημαντικός με έναν παίκτη που σκοράρει πολύ".

Για το αν ο Τόνι Κούκοτς είναι ο παίκτης που τον έχει επηρεάσει: «Ένας φίλος μου με φώναζε Κούκοτς. Τον έχω παρακολουθήσει σαν παίκτη και τον θεωρώ καταπληκτικό αλλά μέχρι εκεί. Δεν με έχει επηρεάσει, δεν τον έβλεπα και προσπαθούσα να κάνω αυτά που έκανε».

Για το ποιός είναι ο παίκτης που τον επηρέασε: «Κανείς. Εγώ αυτά μπορούσα να κάνω και αυτά έκανα. Πάντως, οι παίκτες που μου άρεσαν δεν ήταν περιφερειακοί. Μου άρεσε ο Φασούλας, ο Χριστοδούλου, ο Μπάρλοου».

Για τις πρώτες του μέρες στον Ηρακλή: «Όταν πήγα στον Ηρακλή κατάλαβα πόσο πίσω ήμουν. Όλα τα παιδιά ήταν πιο μπροστά από εμένα σε σωματικό και σε μπασκετικό επίπεδο, ακόμα σε επίπεδο μυαλού. Ήταν λογικό. Ήμουν στην Καστοριά και πήγα στον Ηρακλή που έπαιζε στην Α1. Ήταν τελείως διαφορετικό»

Για το πώς νιωθει που θα σταματήσει το μπασκετ: «Είναι κάτι φυσιολογικό αλλά και δύσκολο. Όλη μου την ζωή έπαιζα μπάσκετ κι έκανα ταξίδια. Το καλό είναι πως θα έχω χρόνο να αφιερώσω στα παιδιά μου και την οικογένειά μου».

Για την πιθανότητα να γίνει προπονητής: «Δεν νομίζω ότι μπορώ να γίνω προπονητής. Και ούτε θέλω».

Για το αν έχει μετανιώσει που δεν δοκίμασε να παίξει στο NBA: «Καθόλου. Είμαι χορτασμένος με αυτά που έχω ζήσει».