Δρ. Φαίδωνας Αβούρης, ο Έλληνας νανοτεχνολόγος που διαπρέπει στις ΗΠΑ!

Του Νίκου Κακαρίκα

Οι κορυφαίοι επιστήμονες από το χώρο της Νανοτεχνολογίας, βρίσκονται από προχτές το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη. Το NANOTEXNOLOGY 2012 φιλοξενείται μέχρι και την 7η Ιουλίου στο “Ιωάννης Βελλίδης” και η αφρόκρεμα του κλάδου θα παρουσιάσει όλες τις τελευταίες εξελίξεις.

Η Νανοτεχνολογία, με τις δεκάδες εφαρμογές στην Πληροφορική, στην Ιατρική,  στην Βιολογία και στην παραγωγή και αποθήκευση ενέργειας βρίσκεται σε άνθιση παγκοσμίως. Το 2015 εκτιμάται πως όλες αυτές οι νέες εφαρμογές θα κατέχουν μερίδιο της αγοράς που θα αγγίζει το 1,5 τρισεκατομμύριο ευρώ. Μόνο το Πεντάγωνο  στις ΗΠΑ, δαπανά κάθε χρόνο περισσότερα από 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε έρευνα και εξέλιξη στο χώρο της Νανοτεχνολογίας.

Ένας από τους βασικούς ομιλητές στο NANOTEXNOLOGY θα είναι ο Dr. Φαίδωνας Αβούρης, ο Έλληνας επικεφαλής του εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας της IBM. Ήταν αυτός που μαζί με την ομάδα του δημιούργησε νανοσωλήνες άνθρακα πλάτους ενός δισεκατομμυριοστού του μέτρου και μήκους λίγων χιλιοστών. Τεχνολογία και εφαρμογή που έφερε επανάσταση στην σύγχρονη ηλεκτρονική. Το 2011, παρουσίασε στο περιοδικό Science το πρώτο κύκλωμα (τσιπ) υψηλής ταχύτητας από γραφένιο ανοίγοντας επίσης νέους δρόμους στη δημιουργία συσκευών βασισμένη στο γραφένιο, που θεωρείται από πολλούς υλικό του μέλλοντος.

Ο Dr. Αβούρης έχει προταθεί για το βραβείο Νόμπελ, έχοντας παράλληλα στο βιογραφικό του δεκάδες επαγγελματικές και ακαδημαϊκές διακρίσεις.

Σε τι κλίμακες όμως μπορούμε να φτάσουμε; Υπάρχουν όρια ή στο μέλλον θα βλέπουμε ολοένα και νέα ευρήματα; Ο Dr. Αβούρης μιλά στο Protagon και περιγράφει όλο αυτό τον “νέο γενναίο κόσμο” που ανοίγεται για τους επιστήμονες και ερευνητές αλλά και για την κρίση της Ελλάδας και πως αυτή μπορεί μπει σε τροχιά ανάπτυξης.

“Νανοτεχνολογία, μια ελληνική λέξη, σημαίνει τεχνολογία στο δισεκατομμυριοστό του εκατοστού.” εξηγεί στο Protagon o Dr. Αβούρης.  “Είναι δυνατόν να περάσουμε σε μικρότερες κλίμακες ακόμη και στην ατομική κλίμακα, είναι πιθανή και έχει επιτευχθεί εργαστηριακά. Ωστόσο η έννοια Νανοτεχνολογία χρησιμοποιείται λάθος στις ημέρες μας. Νανοτεχνολογία δεν είναι οτιδήποτε είναι “μικρό και καινούργιο. Κατά τη γνώμη μου, αυτή δεν είναι σωστή χρήση του όρου. Αυτό γίνεται για να προωθήσει και να προκαλέσει θόρυβο γύρω από ένα νέο προϊόν”.

Πόσο σύντομα όμως θα δούμε στην αγορά  προϊόντα με την τεχνολογία των νανοαγωγών άνθρακα και γραφενίου;
“Η τεχνολογία των νανοαγωγών  και του γραφενίου έχει μεγάλο εύρος και ήδη εφαρμόζεται. Νέα και πιο σκληρά – ανθεκτικά υλικά για την αεροναυπηγική, την ναυπηγική, την κατασκευή αυτοκινήτων, αλεξίσφαιρων γιλέκων, φωτοβολταϊκών κλπ. Στον τομέα των high end ηλεκτρονικών όμως οι προϋπάρχουσες τεχνολογίες θέτουν πολύ υψηλά στάνταρτς γεγονός που καθιστά την περαιτέρω εξέλιξη της χρονοβόρα”.

Αν κάποιος, σας έλεγε πως με την Νανοτεχνολογία, ιδιαίτερα στο χώρο της Ιατρικής, μπαίνουμε στα χωράφια του Θεού τι θα του απαντούσατε;
“Αυτό είναι μιας αφελής σκέψη. Η γενική τάση στον υλικό κόσμο ήταν να κάνει τα πράγματα πιο περίπλοκα, ακριβή και φορητά. Αυτή η τάση, οδήγησε σε μια ικανότητα να εργαστούμε ολοένα και σε μικρότερες κλίμακες, ιδιαίτερα στους τομείς των micro και nano electronics. Αυτές οι τεχνικές,   εξαπλώθηκαν και σε άλλους επιστημονικούς τομείς όπως την Ιατρική και την Βιολογία. Δεν πρέπει να συγχέουμε την Τεχνολογία με την Θεολογία. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να είμαστε πλήρως συνειδητοποιημένοι για τον πιθανό ηθικό και κοινωνικό αντίκτυπο που μπορεί να έχουν αυτά τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα. Επιτεύγματα τα οποία πρέπει να εφαρμόζονται σε συμφωνία με τους Νόμους και με ιδιαίτερη προσοχή”.

Πως φαντάζεστε τη χρήση και τους χρήστες των υπολογιστών 20 χρόνια από σήμερα; Όλοι και όλα, θα είναι συνδεμένοι σε ένα τεράστιο δίκτυο;
“Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τους υπολογιστές για διαφορετικούς λόγους. Η χρήση τους, όλων των ειδών και μέσω ασύρματων δικτύων, θα είναι παγκόσμια.  Ένα τεράστιο Δίκτυο είναι σίγουρο πως θα δημιουργηθεί.  Ζητήματα όμως όπως η ιδιωτικότητα και η ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων θα τεθούν επί τάπητος”.

Σαράντα δύο χρόνια εκτός Ελλάδας. Τι σας λείπει και τι δεν σας λείπει από την χώρα;
Αυτό που μου λείπει από την Ελλάδα είναι η οικογένεια, οι φίλοι μου και το ελληνικό φαγητό. Αυτό που δεν μου λείπει καθόλου, είναι η πολιτική της Ελλάδας.

Πως μπορεί η χώρα μας να εκμεταλλευθεί οικονομικά τις business της Νανοτεχνολογίας;
“Δεδομένης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, και στον υπόλοιπο κόσμο, αυτή είναι μια πολύ σημαντική ερώτηση. Παρόλα αυτά, δεν θα επικεντρωνόμουν μόνο στην Νανοτεχνολογία. Σε αυτό το σημείο, η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική δύναμη, έχουμε μεγάλο ανταγωνισμό στην περιοχή. Θα αναδιατύπωνα την ερώτηση ως εξής : τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα για να είναι ανταγωνιστική με την υπάρχουσα δομή του κόσμου ; Αυτό είναι ένα σημαντικότατο ερώτημα για την Ελλάδα αλλά δεν ακούω και πολλές λογικές απόψεις στη διαμάχη επί του θέματος.
Ο τουρισμός μας έχει ωφελήσει μέχρι σήμερα αλλά δεν είναι μια μακροχρόνια - αξιόπιστη και φερέγγυα λύση. Να αναπτύξουμε βαριά βιομηχανία από την άλλη θα ήταν πολύ δαπανηρό, πέρα από το γεγονός πως θα μπαίναμε στην αγορά τελευταίοι. Η έμφαση μας θα πρέπει να δοθεί στο πως θα χρησιμοποιήσουμε σωστά τις ικανότητες των Ελλήνων. Άνθρωποι πολύ μορφωμένοι, πολύγλωσσοι και σκληρά εργάζομενοι, όπως είναι οι Έλληνες. Μαζί με ένα σταθερό και λογικό πολιτικό σύστημα, αυτή θα είναι η σωτηρία μας. Επιχειρήσεις software, ελαφρά βιομηχανία  όπως η βιοτεχνολογία, η φαρμακευτική, νέες πράσινες τεχνολογίες και εφαρμογές και νέες σωστά δομημένες αγροτικές παραγωγές είναι μερικοί από τους τομείς που μπορούμε να θριαμβεύσουμε. Πρέπει να κοιτάξουμε άλλες μικρότερες χώρες, όπως η Σιγκαπούρη, που χωρίς μεγάλα αποθέματα φυσικών πόρων συνεχίζουν να βρίσκουν τρόπους να πετυχαίνουν πολλά στον σύγχρονο κόσμο”.

Ποιο είναι το βασικό μειονέκτημα των Ελληνικών Πανεπιστημίων;
“Λείπω πολύ καιρό και δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα για τα ελληνικά πανεπιστήμια. Είμαι σίγουρος πως μπορεί να υπάρξουν μεγάλες βελτιώσεις στην εκπαιδευτική δομή. Πάντως πάντα πίστευα πως η ευθύνη για την εκπαίδευση  είναι πρωτίστως του μαθητή – φοιτητή. Αν ο φοιτητής έχει πάρει στα σοβαρά την εκπαίδευση του και θέλει να μάθει και να πετύχει μπορεί να το κάνει ανεξαρτήτως με το που βρίσκεται”.

Ζώντας στις ΗΠΑ, ποια είναι η εικόνα που έχετε για την ελληνική κρίση χρέους έτσι όπως εξελίχθηκε από το 2009 μέχρι και σήμερα;
“´Εγιναν πολλά σφάλματα κατά τη διάρκεια της κρίσης σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια κατανόησης του κόσμου που ζούμε. Ως άνθρωποι, πρέπει να γίνουμε πιο λογικοί και λιγότερο συναισθηματικοί. Η οικονομική κρίση δεν είναι η μόνη απειλή την οποία αντιμετωπίζει η χώρα μας. Παρατηρώ πως η αξιοπιστία μας ως Κράτος αμφισβητείται ευρύτατα. Από τον 19ο αιώνα και μετά η Ελλάδα απολάμβανε την υπέροχη εικόνα που είχε ο κόσμος γι' αυτή. Αυτή η εικόνα διαβρώνεται και ανησυχώ πολύ για αυτό”.

Πηγή: www.protagon.gr