Κανείς δεν τα βάζει με το φαρμακείο, γατάκια- Ένα άρθρο του Σταμάτη Ζαχαρού

Παράδοξο είναι ότι οι Κυβερνήσεις “μασάνε” από τις πιέσεις της εκάστοτε συντεχνίας.

Και μάλιστα όχι σύσσωμης της συντεχνίας, ο ΠΦΣ και τα παρανοϊκά αιτήματά του δεν εκφράζουν το σύνολο των φαρμακοποιών. Οι “μοντέρνοι” φαρμακοποιοί αντιδρώντας στις παλαιοκομματικές πρακτικές του Λουράντου, έφτιαξαν ένα δεύτερο συνδικαλιστικό όργανο, το Φαρμακευτικό Αναπτυξιακό Ινστιτούτο Ελλάδας (ΦΑΝΙΕ). Αυτοί οι φαρμακοποιοί δεν συμμετέχουν στον “ανένδοτο” που κήρυξε ο ΠΦΣ. Ίσως γι’ αυτό να μην έχετε αντιληφθεί ότι τα φαρμακεία βρίσκονται σε απεργία διαρκείας (έστω και με διαλείμματα).

*Στο News247.gr

Ακόμη και μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες, ο Λουράντος κάνει καλά αυτό που γνωρίζει. Αυτό που δίδαξαν οι τιτάνες του συνδικαλισμού στη χώρα μας. Προστατεύει τα κεκτημένα! Δεν έχει σημασία ούτε αν είναι λογικά, ούτε αν οι συνθήκες άλλαξαν, ούτε φυσικά καμία επιχειρηματολογία. Σημασία έχει ο σκοπός, που ως γνωστόν αγιάζει τα μέσα. Ο σκοπός ήταν να απαγορευθεί η πώληση “μη συνταγογραφούμενων” από άλλα καταστήματα και η απαγόρευση διευρυμένης λειτουργίας των φαρμακείων. Αυτό το δεύτερο ήταν που εξόργισε όσους φαρμακοποιούς είχαν επενδύσει σε μεγάλα, σύγχρονα καταστήματα και τους ώθησε να ιδρύσουν το δικό τους συνδικαλιστικό φορέα. 

Κάπως έτσι ο άλλοτε “δεξιός” Λουράντος, απαρνήθηκε την παράταξη που τον ανέδειξε στα διάφορα κλιμάκια του συνδικαλισμού και όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στην Κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων. Με γλώσσα που δεν αρμόζει σε αστό επιστήμονα, απείλησε την προηγούμενη Κυβέρνηση λέγοντας ότι «11.000 φαρμακεία θα γίνουν ο τάφος σας» (Το Βήμα 28/3/2014). Ο κλάδος που παραδοσιακά υποστήριζε τη δεξιά παράταξη, έγινε εν μία νυκτί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.

Δυστυχώς όμως για τον Λουράντο, αυτά που ζητά η τρόικα είναι απολύτως φυσιολογικά και ισχύουν στις περισσότερες χώρες. Δεν υποχρεώνει κανένας τους φαρμακοποιούς στη Ν. Υόρκη να δουλεύουν 24/7. Όποιος θέλει το κάνει και ο ανταγωνισμός λειτουργεί. Ωσαύτως, δεν υπάρχει κανένας λόγος, πέρα από την προστασία των κερδών των φαρμακοποιών, για να μην πωλούνται κρέμες και ήπια παυσίπονα από άλλα καταστήματα.

Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ που “τάισε” με ελπίδα τον τιμημένο κλάδο του φαρμακείου, έκανε “Σαμαροβενιζελική” στροφή και έβαλε ξανά τη συντεχνία απέναντί της. Θα περίμενε κανείς, ο Λουράντος να παραιτηθεί δηλώνοντας απογοητευμένος ή  έστω να φτιάξει ένα “κόμμα του φαρμακείου” για να συνεχίσει την υπεράσπιση των κεκτημένων. Ο πρόεδρος δεν δίστασε να απευθυνθεί ξανά στους “απέναντι”. Επέστρεψε στη Συγγρού σαν να μην είχε συμβεί τίποτε προηγουμένως και ζήτησε την “προστασία “ της. Δεν είχε ιδιαίτερες αναστολές να το κάνει. Ούτε και η ΝΔ φυσικά, 11.000 φαρμακεία είναι αυτά.