Δημήτρης Καμπουράκης: Οι μετανάστες του Ελληνικού 

Ο Κατάλευκος, που κι αυτός είχε δώσει λεφτά για να αγοραστούν κάποια απ’ αυτά, κοίταξε ερωτηματικά τον βοηθό του:
-«Σε ποιους θα τα πας αυτά, Τζώνη; Διότι πλέον οι μετανάστες είναι σκορπισμένοι παντού».

Γράφει ο Δημήτρης Καμπουράκης στο ethnos.gr

-«Στο Ελληνικό, αρχηγέ. Εκεί πάνε τους καινούργιους κι έχει μαζευτεί πολύς κόσμος. Παιδάκια πολλά».
-«Να τους πας τις προμήθειες κι αν χρειάζονται κι άλλα να μας πεις» είπε ο Κατάλευκος.
-«Πάντα χρειάζονται, αρχηγέ. Αλλά όχι μόνο τρόφιμα και ρούχα. Θέλουν και συμπαράσταση, διότι οι δήμαρχοι αντιδρούν στην εγκατάσταση των ανθρώπων στο Ελληνικό».
-«Αλλο αυτό, Τζώνη. Βοηθάμε, το ξέρεις, αλλά οι δήμαρχοι έχουν δίκιο. Τι δουλειά έχουν τόσες χιλιάδες μετανάστες στο Ελληνικό;».
-«Και που να τους πάνε, δηλαδή;».
-«Κάπου αλλού, όχι στο καλύτερο και ακριβότερο φιλέτο της Μεσογείου. Ετσι δεν λέγανε για το Ελληνικό τόσα χρόνια οι ΣΥΡΙΖΑίοι μαζί με τα μέλη των κινημάτων και των Οικολόγων;».
-«Πού αλλού, ρε αρχηγέ; Εδώ κοντά πρέπει να εγκατασταθούν οι πρόσφυγες, για να μπορούμε κι εμείς των οργανώσεων αλληλεγγύης να τους βοηθάμε και να ελέγχουμε την κατάστασή τους. Αλλιώς το κράτος θα αυθαιρετεί εναντίον τους».
-«Κι επειδή εσείς οι αλληλέγγυοι θέλετε ρόλο, θα φτιάξουμε μια πόλη μεταναστών μέσα στην Αθήνα; Τρελάθηκες, μωρέ;»
-«Φυσικά κοντά στην Αθήνα πρέπει να εγκατασταθούν. Γιατί; Χολεριασμένοι είναι για να τους πάνε στα βουνά;».
Ο Κατάλευκος κοίταξε τον βοηθό του με μάτι που γυάλιζε. Ευτυχώς που είχε βοηθήσει άπειρες φορές τους μετανάστες, αλλιώς ο μικρός θα τον κατηγορούσε για ρατσισμό:
-«Βρε Τζώνη, το Ελληνικό ήταν έτοιμο για ιδιωτικοποίηση. Να αξιοποιηθεί, να γίνει πόλος έλξης. Δεν είναι για μετανάστες».
-«Τι είναι αυτά που ακούω απ’ το στόμα σου, αρχηγέ; Να πετάξουμε τους ανθρώπους από κει για να χτίσουμε ξενοδοχεία και καφετέριες και καζίνο και μαρίνες για τους πλούσιους;».
-«Ποιους πλούσιους, βρε αστροπελέκι; Να γίνουν επενδύσεις θέλουμε, να έρθει κανένα ευρώ, να δημιουργηθεί καμιά θέση εργασίας που είναι όλος ο κόσμος άνεργος. Δεν βλέπεις τους φίλους σου; Δουλεύει κανείς;».
-«Ανεργοι είναι, αλλά τα χρειαζούμενα τα έχουν. Ενώ οι πρόσφυγες δεν έχουν απολύτως τίποτα. Δεν συγκρίνονται».
-«Αηδίες, Τζώνη. Και οι μετανάστες πρέπει να επιβιώσουν, και οι δικοί μας πρέπει να βρουν δουλειές».
-«Εσύ τους τσουβαλιάζεις, αρχηγέ. Εκεί που πάνε να μείνουν οι μετανάστες θέλεις εσύ να φτιάξεις δουλειές. Να τις φτιάξουν αλλού».
-«Λάθος, Τζώνη. Εκεί που μπορούν να δημιουργηθούν δουλειές, πάνε οι άσχετοι της κυβέρνησης να βάλουν τους μετανάστες. Για ευκολία».
-«Αρχηγέ, σου το λέω: Οι μετανάστες δεν θα φύγουν από κει κι ας λένε οι δήμαρχοι».
-«Τζώνη, σε προειδοποιώ: Ετσι που σκέφτεσαι σε βλέπω εσένα μετανάστη σε κανέναν παρόμοιο με το Ελληνικό καταυλισμό στην Ευρώπη».
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
Το παράλληλο πρόγραμμα
Η κυβέρνηση κατέθεσε προχθές τα ξημερώματα το περίφημο «παράλληλο πρόγραμμά» της. Είναι το πολιτικό «αντιστάθμισμα» των προαπαιτουμένων του τρίτου μνημονίου. Γι’ αυτό και συνοδεύτηκε από την κλασική κυβερνητική γκρίνια προς τα μέσα ενημέρωσης ότι αγνόησαν ή υποβάθμισαν το παράλληλο πρόγραμμα, συνεχίζοντας να ασχολούνται μόνο με τα προαπαιτούμενα.
Αρκεί μια απλή ανάγνωσή του, όμως, για να αντιληφθεί κανείς ότι αποτελείται κατά το ένα τρίτο από μέτρα που έχουν ήδη εφαρμοστεί, κατά το άλλο τρίτο από μέτρα μικρής έως ελάχιστης σημασίας και κατά το τελευταίο τρίτο από ευχολόγιο. Καλά όλα όσα περιέχει το παράλληλο, αλλά η σύγκρισή του με τα μνημονιακά μέτρα είναι συντριπτικά εναντίον του.
Πρώτα περνά κάποιος από πάνω σου με το αμάξι του, αλλά στη συνέχεια κατεβαίνει και όπως είσαι αιμόφυρτος στον δρόμο, σου χαϊδεύει το κεφάλι με κατανόηση. Μπορεί ο οδηγός να θεωρεί τις δύο πράξεις ισότιμες και να απαιτεί ισοβαρή αντιμετώπισή τους, πλην όμως το θύμα και όσοι είδαν τι συνέβη έχουν άλλη γνώμη.