Κέλι Μαλόνεϊ: Όλοι η ιστορία του προπονητή πυγμαχίας που έγινε γυναίκα στα 62 του - Φώτο

Η ίδια γυναίκα είχε απασχολήσει τηλεοπτικά δίκτυα, ιστοσελίδες και έντυπα μέσα άλλη μια φορά: στις 10 Αυγούστου του 2014. Όλα ξεκίνησαν από ένα πρωτοσέλιδο της Mirror, που είχε τίτλο "Boxing legend Frank: I'm now a woman" ("Ο θρύλος της πυγμαχίας, Φρανκ: Τώρα ζω ως γυναίκα"). Ο Frank Maloney, μάνατζερ του Lennox Lewis, του πρώτου Βρετανού παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών στην πυγμαχία είχε πια αποφασίσει να ζήσει τη ζωή του, με τους δικούς του όρους. Όπως είχε γεννηθεί, όπως αισθανόταν. Ως γυναίκα.

Ο Francis Maloney γεννήθηκε το 1953 στην περιοχή Peckham του νοτιοανατολικού Λονδίνου, από Ιρλανδούς γονείς. Ο πρωτότοκος της πενταμελούς οικογενείας, ξεκίνησε να ασχολείται από πολύ μικρός με την πυγμαχία, ενώ από παιδί είχε επιδείξει το ενδιαφέρον να γίνει καθολικός παπάς. Μετά, έλεγε ότι θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής όταν μεγαλώσει, πριν τελικά πάρει πτυχίο σεφ. Ποτέ δεν σταμάτησε το μποξ, δηλαδή πριν ασχοληθεί με την προπονητική. Προς τα τέλη της δεκαετίας του '70 δήλωσε στην εφορία "προπονητής πυγμαχίας" και εργαζόταν για τον διοργανωτή αγώνων, Frank Warren. Έως εδώ καλά; Όμορφα.
Αφότου είχε συμπληρώσει δεκαετία, ως υπάλληλος του Warren, σκέφτηκε να κάνει κάτι δικό του. Ξεκίνησε ο ίδιος να διοργανώσει αγώνες και το 1989 ανέλαβε τον Lennox Lewis. Μαζί του θα έφτανε στην κορυφή, όπου θα οδηγούσε άλλους τέσσερις πυγμάχους. Το πελατολόγιο του είχε ονόματα που είχαν κατακτήσει βρετανικά, ευρωπαϊκά, παγκόσμια πρωταθλήματα, μαζί και αυτά των Αγώνων Καλής Θέλησης. Το 1999 ο Lewis έγινε ο πρώτος Βρετανός πρωταθλητής κόσμου, βαρέων βαρών σε διάστημα μιας χιλιετίας. Ο επί χρόνια συνεργάτης του Maloney, Amrbrose Mendy εξήγησε πριν λίγες ημέρες πως "δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν ο  ο Frank δεν υπήρχε, ο Lennox δεν θα γινόταν ποτέ πρωταθλητής βαρέων βαρών. Επιβεβαιώθηκε η θεωρία που θέλει τα αντίθετα να έλκονται. Ο ένας ήταν τεράστιος, ο άλλος μικροσκοπικός. Ο ένας ήταν μαύρος, ο άλλος λευκός. Η συμφωνία του με τον Lennox ήταν η... ημέρα του αλληλούια για τον Frank, γιατί είχαν προηγηθεί πολλά χρόνια που προπονούσε τύπους, οι οποίοι δεν είχαν ακριβώς αστείρευτο ταλέντο. Ο Lennox ήταν η ευκαιρία του και την εκμεταλλεύτηκε". 

Ο Maloney επέστρεψε ως ήρωας στο Λονδίνο. Ο κόσμος τον λάτρευε. Εκείνος δεν έδειχνε να απολαμβάνει πλήρως αυτό που συνέβαινε. Τον "έτρωγε" μια εσωτερική μάχη. "Πέτυχα το ασύλληπτο ως μάνατζερ, κάτι που ουδείς περίμενε πως θα επιτύχω. Όταν όμως, ήμουν μόνος, όταν δεν υπήρχε κανείς δίπλα μου, αισθανόμουν πως κάτι δεν είναι σωστό. Ήμουν με την οικογένεια μου και δεν μπορούσα να πω σε κανέναν τι περνούσα, πώς αισθανόμουν. Πάντα ένιωθα ότι κάτι λείπει από τη ζωή μου". Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2009 το σαράκι που του έτρωγε τα σωθικά, έγινε έμφραγμα που έπαθε εν ώρα αγώνα: αυτού του John McDermott με τον Tyson Fury που κρίθηκε από απόφαση διαιτητή. Αυτή ήταν η αφορμή.
Η αιτία ήταν άλλη. Πολύ πιο σκληρή. Ο ασημένιος Ολυμπιονίκης του Πεκίνου (στην κατηγορία "μεσαίων βαρών"), Darren Sutherland απαγχονίστηκε, στα 27 του, στο διαμέρισμα του στο Λονδίνο. Αυτός που τον βρήκε ήταν ο Maloney. Είχε τηλεφωνήσει στον αθλητή του, για μια συνέντευξη Τύπου που επρόκειτο να δώσουν εν όψει αγώνα, δεν τον βρήκε και πήγε από το σπίτι του. Η σύζυγος του, Tracey είχε δηλώσει πως ο Frank δεν είχε κάποια παθογένεια και το έμφραγμα ήταν προϊόν του σοκ που υπέστη. Για την ιστορία, η μητέρα του αποθανόντα, Lynda επέμενε πως το παιδί της δεν είχε αυτοκτονήσει -αλλά κάποιος τον δολοφόνησε-, με τον πατέρα του, Anthony να προσθέτει ότι την παραμονή του θανάτου, ο Darren του είχε πει πως δεν ήθελε να παίξει το ματς που του είχε κανονίσει ο Maloney, λόγω τραυματισμού στο μάτι, αλλά φοβόταν πως ο μάνατζερ του θα τον καταστρέψει. Ο τελευταίος (ο μάνατζερ) έκανε μήνυση, για συκοφαντική δυσφήμιση. Δεν του επετράπη να παραβρεθεί στην κηδεία.

Ο ομοφοβικός υποψήφιος Δήμαρχος
Το 2004 τον προσέγγισε το Ανεξάρτητο κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας (UK Independence Party, UKIP) για να τον ρωτήσει αν ενδιαφέρεται να θέσει υποψηφιότητα, για Δήμαρχος του Λονδίνου, με την παράταξη. Σιγά μην έχανε την ευκαιρία. Έχασε όμως, και το μέτρο, όταν σε τηλεοπτική συνέντευξη στο BBC, οι δημοσιογράφοι ζήτησαν να μάθουν γιατί έχει εξαιρέσει μια περιοχή της πόλης (Camden), από την τουρνέ με τις προεκλογικές ομιλίες. Απάντησε ότι "επειδή ζουν πολλοί gay εκεί. Αναφέρομαι στη gay parade, στην οποία οι αστυνομικοί, ενώ φορούν στολές, προχωρούν απροκάλυπτα χέρι, χέρι. Σκέφτομαι πως αυτή δεν είναι εικόνα για να βλέπουν τα νέα παιδιά". Ο πρόεδρος των Gay Conservatives, James Davenport ζήτησε την παραίτηση του, εξηγώντας πως "είναι επικίνδυνος εξτρεμιστής. Το UKIP θα πρέπει να στηρίξει ή να διώξει τον υποψήφιο του". Τον έδιωξε. Βλέπετε, έως τότε ο Frank Maloney ήταν ένας γυναικάς, ο οποίος είχε ήδη ένα διαζύγιο στο ενεργητικό του, ένα δεύτερο γάμο και τρεις κόρες. Ήταν ο τύπος που φρόντιζε να κερδίζει τα βλέμματα σε κάθε του εμφάνιση, είτε με τα κοστούμια του, είτε με την προκλητική συμπεριφορά του. Η αλήθεια ήταν... λίγο διαφορετική.
Τον Οκτώβριο του 2013 ανακοίνωσε πως έκανε δυο τα διαζύγια του (έπειτα από 15 χρόνια έγγαμου βίου), ενώ παράλληλα ενημέρωσε ότι στο εξής δεν θα ασχολείτο με την πυγμαχία. Παραιτήθηκε από όλα και μετακόμισε μόνος του σε ένα διαμέρισμα, για να σκεφτεί. Τι; Παραδόξως πολλά και όχι τη ζωή του ως συνταξιούχου -αν και είχε "πατήσει" τα 60 χρόνια. Η κυρίαρχη σκέψη ήταν αν επιτέλους έχει έλθει η ώρα να ζήσει τη ζωή του, για την πάρτη του και όχι για τους άλλους. Η απάντηση ήταν "ναι" και τότε ξεκίνησε το ταξίδι που καθυστερούσε 57 χρόνια. Γιατί όπως εξήγησε "από τα 3 μου ήξερα ποιος είμαι". Ποιος;

H πραγματικότητα που ξεπέρασε τη φαντασία -όλων
Η κυρίαρχη σκέψη που είχε, όταν πια έμεινε μόνος με τον εαυτό του, ήταν να μετακομίσει εκτός Μεγάλης Βρετανίας. Σκεφτόταν πως οι συμπατριώτες του δεν θα δεχθούν αυτό που ήθελε να κάνει. Ότι θα τον απέρριπταν. Πολλώ δε, όσοι είχαν συνεργαστεί μαζί του. Αυτοί, θα πάθαιναν σοκ. Ποιος θα μπορούσε να δεχθεί ότι τόσα χρόνια, ουσιαστικά τους κορόιδευε; Πως ζούσε διπλή ζωή; Βέβαια, ο ίδιος κορόιδευε τον εαυτό του, απ' όταν γεννήθηκε και αυτό έπρεπε να τελειώσει. "Πάντα ήξερα τι ήθελα να είμαι. Ότι είχα γεννηθεί... λάθος. Είναι κάτι που δεν εύχομαι σε κανέναν να το ζήσει. Αν υπήρχε χάπι που μπορεί να με "γιατρέψει", θα το έπαιρνα χωρίς σκέψη. Δεν είναι θέμα θάρρους, αυτό που κάνω. Είναι αναγκαιότητα. Όσο περισσότερο γυναίκα δείχνω, ενδεχομένως να μπορώ να απολαύσω επιτέλους τη ζωή μου". Τι έκανε; Άλλαξε το φύλο του.

"Πάντα ένιωθα διαφορετικός. Από πολύ μικρός. Από 3 χρόνων. Για πολλά χρόνια όμως, δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό που με έκανε διαφορετικό. Οπότε συνέχιζα να ζω, βάσει των στερεότυπων", δήλωσε στο ντοκιμαντέρ που δημιούργησε για εκείνον το Channel 5, για να ακολουθήσει πριν λίγες ημέρες ένα άλλο, του Fox Sports. Σε όλη τη διαδρομή, φρόντιζε πάντα να βρίσκει τρόπους να καταπιέζει τη γυναίκα που είχε μέσα του. "Για αυτό έγινα προπονητής στην πυγμαχία. Για αυτό αγόραζα εκκεντρικά κοστούμια και για αυτό έδινα παραστάσεις, όταν ανέβαινα στη σκηνή". Όσο πιο προκλητικός ήταν "τόσο πιο καλά αισθανόμουν. Ο Frank ήταν αμυντικός μηχανισμός, για να μην καταλάβει κανείς πως ήθελα να γίνω γυναίκα. Ότι ήμουν γυναίκα".

Ο μόνος που ήξερε το μυστικό του, ήταν ο σύμβουλος του. Την πρώτη φορά που του είπε πως ταλαιπωρείται από δυσφορία φύλου "εκνευρίστηκα. Μου είπε να δω πώς συμπεριφέρομαι και ότι δεν ήταν εκείνος ο υπεύθυνος για να καταλήξει για την ταυτότητα μου, αλλά εγώ. Εγώ έπρεπε να αποφασίσω. Άλλα σύμβουλο" άλλαξε άλλους δυο, ώσπου το πήρε απόφαση ότι δεν έφταιγαν εκείνοι. "Εγώ έπρεπε να δεχτώ την αλήθεια. Ήμουν νευρικός, συνέχεια στην τσίτα και εκνευριστικός, γιατί δεν ήμουν ο εαυτός μου". Η συναισθηματική διαταραχή που είχε, προερχόταν από το γεγονός ότι ζούσε ως άνδρας, αλλά έβαζε στην άκρη τον πραγματικό του εαυτό. "Φοβόμουν πως κάποιος θα με ανακαλύψει και θα αποκαλύψει... αυτό (δείχνει τον εαυτό του) σε όλες τις εφημερίδες. Εκείνη την εποχή οι εφημερίδες μας ήταν ξακουστές για το πώς συμπεριφέρονταν στους επιτυχημένους Βρετανούς".
Η εύλογη ερώτηση είναι πώς γίνεται να μην είχε καταλάβει κάτι η οικογένεια του. Η μητέρα του. Η σύζυγος του. Η Tracey ομολόγησε, όταν πια όλα ήταν γνωστά, πως "θυμάμαι να με ξυπνάει, το 2009, τα χαράματα, με λυγμούς και να αρχίζει να μου λέει τα πάντα. Έπαθα σοκ! Του υποσχέθηκα ότι δεν θα πω τίποτα, πουθενά, μέχρι να πεθάνω. Δηλαδή, αυτό θα έκανα εφόσον εκείνος δεν θα ήθελε να εκτεθεί. Επίσης, δεν ήθελα να είμαι εκείνη που θα ραγίσω την καρδιά των παιδιών μου", παρ' ότι την χαρακτήρισαν υπεύθυνη για το χωρισμό. Το έκανε ο ίδιος. Ξεκίνησε με την πρωτότοκη Emma, το μόνο παιδί που απέκτησε από τον πρώτο του γάμο, το 2012 και συνέχισε το 2013 με την 18χρονη Sophie και την 13χρονη Libby. Η μικρή τον μίσησε. "Δεν καταλάβαινα γιατί έκανε ό,τι έκανε. Γιατί μας το έκανε αυτό. Σκεφτόμουν πως θα τον χάσω, ότι θα είναι άλλος άνθρωπος, δεν θα είναι πια ο πατέρας μου".  Η Emma, πιο ψύχραιμη σχολίασε ότι "δεν ήταν ποτέ ο πιο εύκολος τύπος που θα μπορούσες να 'χεις για πατέρα. Δεν ήταν πολύ εύκολο να είσαι κοντά του. Μετά κατάλαβα το γιατί". Δεν έπαψαν ποτέ να τον αποκαλούν "πατέρα". Ούτε όταν πια είχε ολοκληρώσει τη διαδρομή, όταν είχε φτάσει στον προορισμό.

Η μητέρα του, Maureen παραδέχθηκε ότι "πάντα είχα την αίσθηση ότι κάτι πάει λάθος με αυτό το παιδί. Δεν ήταν ποτέ χαρούμενος. Τι να πω; Πάντα ήθελα ένα κορίτσι. Τώρα έχω ένα!". Στη Μεγάλη Βρετανία, ο μέσος όρος ηλικίας αλλαγής φύλου, είναι τα 42 χρόνια. Εκείνος ξεκίνησε τη διαδικασία, στα 60, με τη Maureen να λέει ότι "ο πατέρας του δεν θα δεχόταν ποτέ αυτήν την αλλαγή. Ίσως για αυτό να καθυστέρησε τόσο". Ο ίδιος πρόσθεσε πως "για αυτό και δεν του το είπε ποτέ. Ήθελα να του το αποκαλύψω πριν πεθάνει, αλλά δεν βρήκα το κουράγιο. Είχα κουραστεί να ζω διπλή ζωή, αλλά δεν βρήκα τη δύναμη". Λίγους μήνες μετά τα αποκαλυπτήρια στους οικείους του, τον πλησίασαν paparazzi. "Με ενημέρωσαν ότι είχαν φωτογραφίες μου, που ήμουν ντυμένος γυναίκα και επρόκειτο να δημοσιευθούν σε κυριακάτικη εφημερίδα. Έκανα ό,τι χρειαζόταν, για να μη συμβεί αυτό. Λίγο αργότερα, ήλθαν άλλοι φωτογράφοι έξω από το σπίτι μου, για να μου πουν τα ίδια. Ένιωσα πως είμαι με την πλάτη στον τοίχο". Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στη Sun και με τη βοήθεια της τεχνολογίας, έφτασαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης σε μηδενικό χρόνο. "Δεν ήταν αυτό το πλάνο μου. Δεν ήθελα να γίνει έτσι. Αλλά τουλάχιστον, είχε αποκαλυφθεί η ιστορία μου, πράγμα που σήμαινε πως θα μπορούσαν να ζήσω τη ζωή για την οποία ήμουν προορισμένη", είχε σχολιάσει.
Ο κόσμος της πυγμαχίας θα έμενε... άναυδος. Οι πρώην αθλητές τους ήταν βέβαιοι πως επρόκειτο για φάρσα και όλοι θα τόνιζαν ότι δεν είχαν καταλάβει, ούτε στο ελάχιστο, πως είχε θηλυκή πλευρά. Ο Lennox Lewis στην αρχή έπαθε ένα κάτι τις, αλλά μετά δημοσίευσε σε εφημερίδα επιστολή, στην οποία μεταξύ άλλων έγραφε πως "εφόσον είναι ευτυχισμένη, όλα είναι καλά". Η Kellie πια, θα έλεγε "μου φέρθηκε πολύ καλά. Πιστεύω ότι μετά τη δική του αντίδραση άρχισαν όλοι οι άλλοι να ακολουθούν, να είναι πιο δεκτικοί". Κάπου εκεί, ήλθε και η σειρά του. Με συνέντευξη στη Mirror επιβεβαίωσε τις πληροφορίες."Έφυγε ένα τεράστιο βάρος από τους ώμους μου. Ήταν η ημέρα που ξεκίνησε να ζει η Kellie".

Μια εβδομάδα μετά τη συνέντευξη του, εμφανίστηκε στο Big Brother, Celebrities edition. Δεν είχε ειδοποιήσει κανέναν. Ούτε τις κόρες του, που για μία ακόμη φορά έπαθαν σοκ. Η Tracey θα εστίαζε στο "είδα την Kellie για πρώτη φορά στην τηλεόραση. Μαζί με όλον τον άλλον κόσμο. Δεν μπορώ να περιγράψω τι ένιωσα. Αν γνώριζα κάτι, αν την είχαμε ζήσει, πριν βγει στον κόσμο, ενδεχομένως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αλλά δεν έγινε αυτό. Και μετά δεν είχα καμία διάθεση να τη γνωρίσω". Τα παιδιά του θα επισήμαιναν ότι οι ώρες που πέρασαν, παρακολουθώντας τον πατέρα του στο Big Brother ήτα οι περισσότερες της ζωής τους, που είχαν περάσει παρέα μαζί του. Η Kellie ωστόσο, ήταν σε μεταβατικό στάδιο. Και περνούσε ουκ ολίγες συναισθηματικές εξάρσεις -που "τρέφονταν" και από τον εγκλεισμό. "H πρώτη εβδομάδα στο Big Brother ήταν καταστροφή για εμένα. Εμφανίστηκα ως κλαψιάρα, γκρινιάρα και σκύλα. Με τη βοήθεια όμως, κάποιων συγκατοίκων μου, άρχισα να επαναπροσδιορίζω τον εαυτό μου", ενημέρωσε, με την Emma να λέει πως "από τον σούπερ εγωιστή Frank, προτιμούσα την Kellie, παρ' ότι αυτό που έκανε με το Big Brother ήταν πολύ δύσκολο για όλους μας". Οι μικρότερες κόρες του ομολόγησαν ότι "η αποδοχή που είχε από τον κόσμο, μας έκανε να νιώθουμε καλύτερα με την απόφαση του. Το έκανε πιο εύκολο".

Τρεις ημέρες μετά την αποχώρηση του, από το... σπίτι του Μεγάλου Αδελφού, τον Σεπτέμβριο του 2014, όπως κυκλοφορούσε στους δρόμους της πόλης "ενώ περπατούσα με τα σκυλιά μου, διαπίστωσα πως η αντίδραση του κόσμου ήταν φανταστική. Δεν ένιωθα πια ενοχές. Δεν χρειαζόταν να κρύβομαι από κανέναν και κυρίως από την οικογένεια μου. Ήξερα πως στο εξής θα ήμουν πάντα δίπλα τους. Ευχόμουν μόνο να είχα το θάρρος να αρχίσω τη μετάβαση, όταν ήμουν πιο νέα. Να μη χάσω, όσα έχασα. Η μεγαλύτερη φοβία που είχα δεν ήταν αν χάσω φίλους -που έχασα- ή την αποδοχή της κοινωνίας. Φοβόμουν πως θα χάσω τα παιδιά μου, ότι δεν θα με αποδέχονταν. Αλλά όλα πήγαν καλά".
Πριν περάσει στις κύριες επεμβάσεις (γιατί από το 2013 είχε απαλύνει λίγο το μήλο του Αδάμ και είχε μικρύνει τη μύτη του, ελαφρώς), πήρε τις φωτογραφίες του Frank στα χέρια της και τον αποχαιρέτησε -με κλάματα. Ήξερε πως "είναι η τελευταία φορά που τον βλέπω". Ασχολήθηκε κατ' αρχάς με τα χείλη της και το σαγόνι, ενώ είχε προγραμματίσει ένα lifting στο Βέλγιο. Για την ακρίβεια, μια επέμβαση που δεν είχε μόνο ως στόχο το να αμβλύνει τα ανδρικά χαρακτηριστικά του προσώπου και του λαιμού, αλλά και το να... κόψει χρόνια. Σε όλη τη διαδρομή είχε παρέα της μια κάμερα, για να καταγράψει κάθε δευτερόλεπτο του "ταξιδιού". Πήγε λοιπόν, στην Αντβέρπη τον Νοέμβριο, παρέα με την Emma. Οι γιατροί την ενημέρωσαν ότι θα είναι πρησμένη για τρεις εβδομάδες και ότι θα χρειαστεί να περάσει ένας χρόνος, μέχρι να δει το τελικό αποτέλεσμα. Οι επεμβάσεις διήρκεσαν εξήμισι ώρες. Όταν ξαναβρήκε τις αισθήσεις της, είπε πως "ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα πονώ τόσο, πως θα είμαι ό,τι πιο άσχημο έχω δει. δεν πρόκειται να κάνω άλλη επέμβαση στο πρόσωπο μου, ό,τι και αν μου πουν". Τελικά, έκανε, αλλά ήταν ζωτικής σημασίας.

Τη νύχτα που ακολούθησε το χειρουργείο διαπιστώθηκε ότι είχε εσωτερική αιμορραγία, στο λαιμό και το πρόσωπο. Δεν μπορούσε να αναπνεύσει, ενώ το πρήξιμο ήταν πολύ πιο έντονο του αναμενόμενου. Της είπαν πως έπρεπε να υποβληθεί σε νέα επέμβαση, διαφορετικά κινδύνευε η ζωή της. "Σε κάποιο σημείο, πίστεψα πως θα χάσουμε τον πατέρα μας. Πέρασα από όλα τα συναισθήματα" ενημέρωσε η Emma, πριν προσθέσει "ήμουν αγχωμένη, απελπισμένη, μετά ανακουφισμένη και κάποιες φορές εκνευρισμένη, γιατί αυτή η εγχείρηση δεν είχε να κάνει με τη γυναικεία της πλευρά, αλλά με το να δείχνει νέα, με τη ματαιοδοξία της". Όταν πια ο κίνδυνος είχε περάσει, η Emma ρώτησε τον πατέρα της "γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου" και εκείνος απάντησε "γιατί είμαι ηλίθιος". Μεσολάβησαν τρεισήμισι ώρες που οι γιατροί έπαιζαν με τη ζωή της Kellie. Ακολούθησαν τέσσερις ημέρες στην εντατική. "Μου είπαν ότι αν δεν με χειρουργούσαν ξανά, θα πέθαινα". Έζησε και πέρασε στο επόμενο ζητούμενο: την εγχείρηση αλλαγής φύλου.
Προηγουμένως, ζήτησε από τη μητέρα της και τις κόρες της να της μάθουν να ντύνεται και να βάφεται (η Libby εξήγησε πως δεν περίμενε ποτέ ότι θα συμβουλεύει τον πατέρα της, για χρώματα σε βερνίκια νυχιών και για σκιές "αλλά το συνηθίσαμε"), γιατί το παραέκανε. Ως Frank και ως Κellie. Είχε ήδη ξεκινήσει ψυχοθεραπείες και ήταν μέλος των TG Pals, των οποίων τα μέλη είναι τρανσέξουαλ και μοιράζονται τις εμπειρίες τους. Διαπίστωσε πως και άλλες είχαν μια τάση να ντύνονται υπερβολικά. Όπως και διαπίστωσε ότι ήταν φυσιολογικό το να μη γνωρίζει από ποιο φύλο ελκύεται πια. Το γυναικείο ή το ανδρικό. "Το μεγαλύτερο ψέμα που υπάρχει εκεί έξω, για την αλλαγή φύλου, είναι πως υποκινείται από το σεξ. Όσοι είναι στο γκρουπ διαβεβαιώνουν ότι αυτό δεν ισχύει. Η ουσία είναι η ταυτότητα. Να ζήσουν όπως γεννήθηκαν". Για αυτό έμενε ένα ακόμα βήμα.

Το τακτοποίησε στις 23 Μαρτίου του 2015, στο Brighton. Μετά 3 1/2 ώρες επέμβασης (που αφορούσε και προσθετική στήθους) η διαδρομή είχε ολοκληρωθεί. "Πλέον δεν προσπαθώ να δείχνω πως είμαι κάποια που δεν είμαι. Ό,τι βλέπεις είναι ό,τι παίρνεις. Αυτό που ισχύει. Είναι ο άνθρωπος που πάντα ήθελα να είμαι. Έχασα ένα σημαντικό μέλος του κορμιού μου, του Frank Maloney και πια όταν θα κοιτάζομαι στον καθρέφτη, θα βλέπω την πλήρη αλλαγή". Ήταν το αντίο στο Frank. Οι κόρες της χρειάστηκε να περάσουν ωστόσο, άλλη μια δοκιμασία. Αυτή της αποδοχής της νέας εμφάνισης. Έγινε και αυτό, με εκκίνηση ένα δείπνο που διοργάνωσε με φίλους και συγγενείς, με όσους ήταν δίπλα της.
Τον περασμένο Ιούλιο, το κόμμα που της είχε ζητήσει να το εκπροσωπήσει, μέσω υποψηφιότητας για τη δημαρχεία του Λονδίνου, την κάλεσε να μιλήσει σε ένα συνέδριο. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ζητήσει συγγνώμη, για το σχόλιο που είχε κάνει για τους gay το 2004. "Δέχομαι πως πολλά σχόλια που έκανα στο παρελθόν, ήταν λάθος. Αν ξέρατε τον Frank, αν γνωρίζατε τότε τι περνώ, θα μεμψιμοιρούσατε. Δεν παύει ωστόσο, να ήταν ένα τεράστιο λάθος". Και όλοι πια ξέρουν καλύτερα. Πολύ περισσότερο εκείνη.

Μέσα σε όσα έκανε φέτος, ήταν και το comeback στην πυγμαχία. Πριν την πρώτη δημόσια εμφάνιση, ως γυναίκα, τη ρώτησαν αν ανησυχεί για την υποδοχή που θα της επιφύλασσε ο κόσμος. Απάντησε, σχεδόν κυνικά, σίγουρα ειλικρινά "τι μπορώ να πω; Μπορεί να τους αρέσω, μπορεί και όχι". Πάντα ονειρευόταν να γίνει προπονήτρια, ως γυναίκα. Πίστευε όμως, ότι δεν θα τα καταφέρει, ώσπου την κάλεσε στο τηλέφωνο ο 23χρονος ερασιτέχνης μποξέρ, Tony "Blazer" Jones. Το σκέφτηκε πολύ. Η πρώτη αντίδραση ήταν να απορρίψει την πρόταση, ώσπου κατάλαβε πως ήθελε να επιστρέψει. "Συνειδητοποίησα πως είμαι στο μηδέν και ότι έπρεπε να ξεκινήσω να δουλεύω από την αρχή. Αυτό που είχα όμως, ήταν 30 χρόνια εμπειριών, γνώσεων, επιτυχημένης πορείας ως Frank. Aυτή τη φορά ήταν πιο προσωπικό το ταξίδι και σίγουρα ήταν πιο δύσκολο, αφού δεν έχω τον Lewis". Στις 23/5 έγινε η πρώτη transgender επαγγελματίας προπονήτρια, στην πυγμαχία -στην ιστορία του σπορ και της ανθρωπότητας.
Ο "Blazer" έβαλε και... την κορδέλα, με τη νίκη του και της έδωσε κουράγιο να συνεχίσει, μολονότι οι στενοί συνεργάτες του Frank επέμεναν πως "κάνει τεράστιο λάθος που επιστρέφει. Δεν θα τα καταφέρει. Όσοι ασχολούνται με την πυγμαχία είναι σεξιστές. Μόνο ένα θαύμα τη σώζει"... αυτό και διεκδικεί η Kellie, που καταλήγει στο "πολλοί λένε μακάρι να ήμουν 20 ξανά, αλλά με τις γνώσεις που έχω τώρα. Εγώ δεν σκέφτομαι έτσι. Είμαι ένας νέος άνθρωπος, με τη σοφία των χρόνων που έχουν προηγηθεί. Φοβόμουν πως θα αποτύχω. Αλλά δεν θα αποτύχω, γιατί πια ζω τη ζωή μου, όπως θέλω εγώ".  Ως γυναίκα που αυτόν τον μήνα απεφάνθη ότι "προτιμώ τους άνδρες. Μετά το διαζύγιο μου, το 2013 δεν είχα επαφή με κανέναν. Δεν θα σας πω αν θα εμπλακώ σε σχέση, ούτε ότι δεν θα το κάνω. Μέχρι πρότινος δεν ήξερα τι προτιμώ. Δεν έκλεινα τις πόρτες. Περίμενα. Τώρα ξέρω" και τον Ιούλιο είχε το πρώτο ραντεβού. Θα βγει και άλλα, όπως θα αποκτήσει και περισσότερους αθλητές, γιατί δεν έχει σκοπό να εγκαταλείψει κάπου εδώ κοντά. "Τώρα κοιμάμαι πιο εύκολα, πιο καλά. Στα όνειρα μου, εξακολουθώ να είμαι γυναίκα. Το αυτό ωστόσο, ισχύει και όταν ανοίγω τα μάτια μου".