H αληθινή ιστορία ενός πατέρα: Μετά από 7 αποτυχημένες προσπάθειες, υιοθετήσαμε το μωρό μας!

Ακούγαμε από φίλους και γνωστούς τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σήμερα τα ζευγάρια και έτσι βρεθήκαμε να κάνουμε τις εξετάσεις για να διαπιστώσουμε αν είμαστε ιατρικά εντάξει για να γίνουμε γονείς. Οι εξετάσεις, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έδειξαν να υπάρχει πρόβλημα, τα συνηθισμένα δηλαδή…

Η πρώτη εγκυμοσύνη ήρθε τρεις μήνες μετά την απόφασή μας. Πόσο τυχεροί είμαστε σκέφτηκα, τόσο γρήγορα…συνήθως τα ζευγάρια προσπαθούν ένα με δύο χρόνια.

Όταν πήγαμε στο γιατρό, μας επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη, λίγες μέρες μετά, όταν ξαναπήγαμε διαπιστώθηκε εξωμήτριος κύηση. Τι είναι αυτό αναρωτήθηκα, μέχρι τότε δεν ήξερα τίποτα. Ρωτήστε με όμως σήμερα, θα μπορούσα να πάρω πτυχίο γυναικολόγου με όλα αυτά που έμαθα όλα αυτά τα χρόνια, μακάρι να μην ήξερα τίποτα. Στεναχώρια και πίκρα αλλά όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα σκεφτήκαμε, μάλιστα κάποιοι «φίλοι» μας είπαν, τι περιμένατε με την πρώτη να γίνεται γονείς!! Ευτυχώς οι περισσότεροι φίλοι μας έδειξαν με πιο θετικό τρόπο τη συμπαράστασή τους. Δεν χρειάστηκε να γίνει κάποια επέμβαση, απορροφήθηκε (άλλο και τούτου).

Η δεύτερη εγκυμοσύνη δεν άργησε να έρθει, ήρθε το Σεπτέμβριο, χαρές και αισιοδοξία ήταν τα συναισθήματα. Επιτέλους θα γινόμασταν γονείς, μετά από μια συνηθισμένη αποτυχία. Η χαρά κράτησε για 2 μήνες, η διάγνωση παλίνδρομος κύηση. Το έμαθα και αυτό.

Στη τρίτη εγκυμοσύνη, η αγωνία τεράστια, κάθε μέρα ξεκινούσε με την ερώτηση, σήμερα θα είναι εκεί, θα πάει καλά? Στους δύο μήνες πάλι διαπιστώθηκε ότι το χάσαμε, παρ όλη την προσοχή (κρεβάτι καθ’ όλη τη διάρκεια). Τι να έφταιγε αυτή τη φορά; Ποτέ δεν πήραμε απάντηση παρά τις ατέλειωτες εξετάσεις και χρήματα που ξοδέψαμε. Ο κάθε γιατρός (γιατί αλλάξαμε τρεις – τέσσερις) είχε τη δική του θεωρία. Εκεί όμως που είναι η μεγάλη παγίδα είναι αυτά τα περίφημα ΝΚ (Natural killers) αντισώματα. Τι λεφτά δώσαμε!!!

Η τέταρτη εγκυμοσύνη, μετά από δύο χρόνια προσπάθειας έγινε με εξωσωματική. Φυσικά έπιασε με τη πρώτη, αλλά ήταν εξωμήτριο (καλά υπάρχει τέτοια περίπτωση) αναρωτήθηκα, και όμως υπάρχει. Αφαίρεση μιας σάλπιγγας το αποτέλεσμα.

Τη πέμπτη εγκυμοσύνη δεν τη καταλάβαμε, η αποβολή έγινε άμεσα.

Στην έκτη η αγωνία πάλι τεράστια, καθημερινή. Στους δύο μήνες διαπιστώθηκε εξωμήτριος κύηση και εδώ χρειάστηκε να αφαιρεθεί και η δεύτερη σάλπιγγα.

Η έβδομη φυσικά έγινε με εξωσωματική, ακούσαμε τη καρδιά του, αλλά στους δύο μήνες και πάλι τα ίδια, το χάσαμε.

Οχτώ χρόνια προσπάθειας, οχτώ χρόνια μόνιμης κατάθλιψης…Γιατί σε εμάς, γιατί εμείς δεν μπορούμε να γίνουμε γονείς; Δεν το αξίζουμε; Ένοιωθα λίγος, μειονεκτικά. Χρειάστηκε πολύ αυτογνωσία, για να τα ξεπεράσω όλα αυτά. Εναλλακτικές φιλοσοφίες, διαλογισμούς και επαφή με την εκκλησία. Όλα αυτά έπαιξαν το ρόλο τους. Ήταν ένα ταξίδι που έπρεπε να γίνει…

Δείτε όλη τη συνέχεια εδώ - infokids.gr