Γάλλος ψυχοθεραπευτής παρουσιάζει βιβλίο-οδηγό με τίτλο «Πώς ο Γούντι Άλεν μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας»

Ιδού λοιπόν που κάποιες ταινίες δεν έχουν μόνο ψυχαγωγικές ιδιότητες αλλά και θεραπευτικές! Ο Έρικ Βαρτζμπέντ, Γάλλος διδάκτορας ψυχολογίας και ψυχοθεραπευτής, έγραψε το βιβλίο «Πώς ο Γούντι Άλεν μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Λανσάροντας τα έργα του κορυφαίου Αμερικανού ως μαθήματα ευ ζην, ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα βιβλίο- οδηγό. Στις 117 σελίδες του ανθολογούνται ευεργετικοί αφορισμοί, σοφιστικέ αποφθέγματα και χιουμοριστικές ατάκες από τα γνωστά έργα του Άλεν, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ.



«Με τις ταινίες του Γούντι Άλεν σκεπτόμαστε, ξεκαρδιζόμαστε και στοχαζόμαστε. Εκτός από την απόλαυση της όρασης και την ένταση του συναισθήματος οι ταινίες του Άλεν ακονίζουν τη σκέψη. Ευχαρίστως τους προσδίδω τις αρετές που αποδίδουν οι δημιουργοί στα μεγάλα μυθιστορήματα: Μια πλήρης τροφή, με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία» τονίζει ο συγγραφέας.

Οι ανατρεπτικοί τίτλοι των ενοτήτων αντιστοιχούν στις ενδείξεις των ψυχοθεραπευτικών «φαρμάκων»: Πώς καταστρέφεις την ερωτική σου ζωή, πώς να αδιαφορείς για την πολιτική, πως χαραμίζεις τη ζωή σου με τη θρησκεία, πως χρησιμοποιείς με τρόπο διασκεδαστικό την πνευματικότητα, πως αντέχεις τις εφορμήσεις του τυχαίου, πώς να μη γίνεις αυτό που είσαι, πως πρέπει να μιλάς για να μη σε καταλαβαίνουν, πώς να ξεφύγεις από την πραγματικότητα, πώς να ευημερήσεις χάρη στο έγκλημα, πώς να τελειώσεις μια και καλή με τις πραγματείες περί ευτυχίας.



Ο συγγραφέας επισημαίνει ότι στις ταινίες του «θεραπευτή» Άλεν οι εικόνες είναι πολύ σεμνές. Το σεξ και ο θάνατος θίγονται με υπαινιγμούς. Σε περισσότερες από σαράντα ταινίες ο Άλεν έχει δείξει μόνο μία σεξουαλική σκηνή και κανένα φόνο. Εντούτοις, δεν πρόκειται για χλιαρότητα, απλώς, αυτή η αιδώς συνδυάζεται με τολμηρότητα της μορφής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ασύνδετα πλάνα στο μοντάζ του γκρο πλαν της Ντόρι (Σαρλότ Ράμπλινγκ) «Ζωντανές αναμνήσεις», μια μέθοδος που καθιστά απτή την ψύχωση και τις ρωγμές της στο αίσθημα του αδιάλειπτου χαρακτήρα της ύπαρξης.



Σε πολλές ταινίες- συνεχίζει ο συγγραφέας - μια φωνή off ενεργεί ως ο μίτος της Αριάδνης, εξασφαλίζοντας τη συνοχή των σεκάνς, που εκτυλίσσονται χωρίς αρχή και τέλος, αλλά με αλληλουχίες ιδεών. Για την ηχητική μπάντα του Match Point o Άλλεν χρησιμοποιεί μια παλαιά, μη αποκατεστημένη εγγραφή, μια μουσική με παράσιτα που δημιουργεί ένα κλίμα πέρα από το χρόνο. Στο έργο «Παντρεμένα ζευγάρια» οι εικόνες είναι νευρωτικές και χαοτικές και όταν τον ρώτησαν γι’ αυτό απάντησε ότι έχει επηρεαστεί από τη ζωγραφική του Ματίς. Ο Ματίς πίστευε πως ένας πίνακας πρέπει να είναι για τα μάτια όσο αναπαυτική είναι μια πολυθρόνα για το σώμα.



«Οι ταινίες του, συχνά μαγικές, μοιάζουν με τα παραμύθια: ακόμη και όταν ο λόγος τους είναι αυστηρός και απογοητευτικός, ο τόνος τους είναι δυναμωτικός, πικάντικος, γεμάτος ζωντάνια και ο θεατής βγαίνει από την αίθουσα αναζωογονημένος. Έτσι, μολονότι κατά βάθος τα σενάριά του είναι μάλλον ζοφερά, το πνεύμα που τα διαπνέει διαλύει τη μελαγχολία».

Ο Έρικ Βαρτζμπέντ εξηγεί ότι ο λόγος που, παρά τον ελιτισμό τους, οι ταινίες αυτές έχουν μεγάλη απήχηση στο κοινό, είναι ότι ο θεατής βλέπει στον ήρωα τον εαυτό του: έναν ανθρωπάκο τσαλακωμένο, αδέξιο, ρημαγμένο από κόμπλεξ, οποίος, παρ΄όλα αυτά, προχωράει, επιμένει, γνωρίζει τον έρωτα, υπερνικά τα εμπόδια.

Στο εξώφυλλο του βιβλίου παρατίθεται ένα χαρακτηριστικό «γουντιαλενικό»: «Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να σας μεταδώσω ένα κάπως θετικό μήνυμα… Μα δεν έχω… Μήπως δύο αρνητικά σας κάνουν;».