Μια μαμά εξομολογείται: "Πώς γίνομαι καλύτερη κόρη"
Έχοντας κόρη (στην εφηβεία), διδάσκομαι πώς να γίνω κι εγώ καλύτερη κόρη με τη σειρά μου. Γιατί παρότι αγαπάω τη μαμά μου, αντιλήφθηκα πως δεν της το δείχνω με όλους του δυνατούς τρόπους.
Της γκρινιάζω, την αμφισβητώ, τη βάζω στη θέση της με ένα βλέμμα, τη μαλώνω, βαριέμαι να της μιλήσω, βαριέμαι να την ακούσω, νευριάζω όταν μου πιάνει τα μαλλιά, όταν μου λέει ότι η μπλούζα που φοράω δεν μου πηγαίνει τόσο…
Κι επειδή όλα εδώ πληρώνονται, λες και ζω κάποια συμπαντική συνωμοσία, τα ίδια ακριβώς μου κάνει η κόρη μου.
Και παρότι ξέρω πόσο με αγαπάει, πληγώνομαι ή/και θίγομαι.
Το παίρνω προσωπικά. Θέλω περισσότερα.
Και γι’ αυτό άρχισα ασυναίσθητα να συμπάσχω, να εξασκώ την αρετή της ενσυναίσθησης, να φέρομαι καλύτερα, με περισσότερη υπομονή στη δική μου μαμά. Τώρα της δίνω περισσότερα. Και της δείχνω περισσότερα. Γιατί τώρα ξέρω.
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr
