Αφού κύριε Βερέμη είναι αδύνατον να μη λαϊκίζουμε, γιατί δεν καταργούμε τον όρο; Ρωτάει ο Σταύρος Δισκουρίδης

«Αφού δεν μας το ζητούν και ποτέ». Αυτό απαντά αφοπλιστικά ο Θάνος Βερέμης στην απορία γιατί οι καθηγητές πανεπιστημίου δεν κάνουν πιο συχνά διαλέξεις για το κοινό, κάτι που συνηθίζεται στο εξωτερικό. 

Αυτή τη φορά, όμως του το ζήτησαν αφού θα βρίσκεται για τρεις Πέμπτες του Φεβρουαρίου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης για να πραγματοποιήσει τρία «μαθήματα» για τον λαϊκισμό. Αυτή η συνέντευξη είναι μια καλή προετοιμασία αφού περιλαμβάνει τα πάντα: από τα μυθεύματα της ελληνικής ιστορίας μέχρι τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο κ. Βερέμης έχοντας ζήσει και διδάξει στην Αμερική έχει ερευνήσει από κοντά το φαινόμενο, στη χώρα που όπως ισχυρίζεται, το προξένησε. Λαϊκισμός είναι να χαϊδεύεις τ΄αυτιά των κατατρεγμένων για να αναρριχηθείς  στην εξουσία, παρόλα αυτά έχει ένα ενδιαφέρον που πολύς κόσμος εντοπίζει το πρόβλημα του σύγχρονου κόσμου στο λαϊκισμό παρά στις μονάδες παραγωγής που πολλαπλασιάζουν τους «κατατρεγμένους». Ο καθηγητής ιστορίας, όμως, έχει μια απάντηση και γι΄αυτό. 

Μπορούμε να δώσουμε έναν επιστημονικό ορισμό στο λαϊκισμό; Η προσπάθεια πολιτικών, είτε της δεξιάς είτε της αριστεράς, να κερδίσουν τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Να τα κερδίσουν υποσχόμενα πολλές αμοιβές ως πολιτικοί αλλά θεωρώντας ότι αποτελούν πρότυπα κοινωνικής αρετής

Υπάρχει αντίθετο του λαϊκισμού; Ναι, το αντίθετο του λαϊκισμού είναι η αριστοκρατική αντίληψη της κοινωνίας όπου θεωρεί ότι όλοι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο, ότι υπάρχουν κατηγορίες και ότι δια της εκπαιδεύσεως μπορείς να δημιουργήσεις μια κάστα που θ’ ασχολείται με την εξουσία. Κατά τον Πλάτωνα αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί είναι οι πιο ευνοημένοι από το σύστημα αφού η κάστα των φιλοσόφων βασιλέων έχει πάρα πολλές υποχρεώσεις και η ζωή της είναι περιορισμένη από απολαύσεις και χαρές. Συνεπώς δίνουν τις χαρές της ζωής που δικαιούται ο μέσος πολίτης της Πολιτείας του Πλάτωνα με αντάλλαγμα να σώσουν την πολιτεία από την καταστροφή.

Εντάξει, αυτό συμβαίνει στο μυαλό του Πλάτωνα. Στη σημερινή κατάσταση ποιοι μπορούν να θεωρηθούν αντίπαλοι ιδεολογικά; Οι μεταρρυθμιστές; Οι μεταρρυθμιστές μπορούμε ότι είναι πιο κοντά στον φιλελευθερισμό, προϊόν της Γαλλικής Επανάστασης, ο οποίος συνδέεται άμεσα με τη δημοκρατία.

Διαβάστε εδώ όλη τη συνέντευξη