Top Woman η Ελένη Κυπραίου: Η πρώτη παρουσιάστρια ειδήσεων το 1966 σήμερα γεωργός στην Αίγινα

Κάπως έτσι ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα της 23ης Φεβρουαρίου του 1966, η πρώτη επίσημη τηλεοπτική εκπομπή στην Ελλάδα. Εκείνη την περίοδο πρέπει να υπήρχαν 1.200-1.500 συσκευές συνολικά, ενώ το σήμα κάλυπτε από τον Ασπρόπυργο μέχρι και την Εκάλη.

Πενήντα ολόκληρα χρόνια μετά, η πρώτη τηλεπαρουσιάστρια Ελένη Κυπραίου περιγράφει με ενάργεια στην «Κ», εκείνες τις στιγμές που έμειναν στην ιστορία ως το κατόρθωμα μιας μικρής ομάδας ανθρώπων που εργάστηκαν με τρομερό πάθος και ελάχιστα τεχνικά μέσα, υπό την καθοδήγηση του οραματιστή Μιχάλη Γιαννακάκου.

«Δεν μου έφτανε η ταραχή της παρθενικής εμφάνισης στην ελληνική τηλεόραση, είχα και έναν πρόσθετο λόγο να ανησυχώ» θυμάται. «Ημουν τριών μηνών έγκυος στην κόρη μου και αυτήν τη “λεπτομέρεια” δεν την είχα αποκαλύψει σε κανέναν από τους συναδέλφους μου.

Φοβόμουν λοιπόν μήπως αναστατωθώ τόσο πολύ που συμβεί κάτι. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και κάθισα μιάμιση ώρα μπροστά στην κάμερα, παρουσιάζοντας σύντομες ειδήσεις, σχόλια και ντοκιμαντέρ.

Ηταν μια συγκλονιστική εμπειρία τότε, σε μια Ελλάδα που είχε μείνει πολύ πίσω στις εξελίξεις μιας και υπήρχαν διαμάχες για πολλά θέματα που αφορούσαν το μοντέλο που θα υιοθετούσε η χώρα. Η Ελένη Βλάχου της “Καθημερινής” και ο Λαμπράκης του “Βήματος” ήθελαν την ιδιωτική τηλεόραση, ενώ ο Γιαννακάκος τη δημόσια» λέει η Ελένη Κυπραίου.

Προτού βγει για πρώτη φορά στο ελληνικό «γυαλί», είχε σπουδάσει φιλολογία και δραματική τέχνη στη Γαλλία όπου εμφανίστηκε σε μερικούς μικρούς ρόλους στη γαλλική τηλεόραση. Με τον ερχομό της στην Ελλάδα είχε πάει στο Εθνικό Θέατρο απ’ όπου πήρε ειδική άδεια για να μπορέσει να εμφανιστεί ως παρουσιάστρια.

Η καλή άρθρωση, η σωστή εκφορά του λόγου, η ψυχραιμία και η καλλιέργειά της έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην αρχή. «Κάναμε την προετοιμασία για έναν περίπου χρόνο, σε μια σοφίτα στην οδό Ρηγίλλης, όλοι οι συντελεστές και το πνεύμα ήταν πράγματι ομαδικό. Εγώ έκανα εκφωνήσεις και μεταγλωττίσεις στα ντοκιμαντέρ» λέει η πρώτη παρουσιάστρια. «Κανείς δεν είχε προσέξει την εγκυμοσύνη μου και ύστερα για να την κρύψω φόραγα παλτό μέχρι και τον Μάιο. Οταν γεννήθηκε το παιδί, το έπαιρνα με το πορτ-μπεμπέ και το άφηνα σε ένα δωμάτιο δίπλα, γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς».

Δεν πρόλαβε να περάσει ένας χρόνος επίσημης τηλεόρασης και ήρθε η χούντα: «Ημουν αναγκασμένη να εκφωνήσω το δελτίο ειδήσεων και το έκανα με τα μούτρα κάτω, απορώ πώς δεν με πέταξαν έξω πυξ-λαξ. Τα πάντα ήταν υπό καθεστώς λογοκρισίας». Οι συνταγματάρχες την έδιωξαν μερικά χρόνια αργότερα, το 1972. Επέστρεψε για λίγο το 1978 για να τη διώξουν ξανά στα πρώτα χρόνια κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το 1982.

«Από τότε ξεκίνησε μια περίοδος όπου η τηλεόραση άρχισε να εκχυδαΐζεται και βέβαια ορισμένα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα με την έλευση των ιδιωτικών καναλιών. Από το 1989 και μετά οι παρουσιαστές λες και έπρεπε να έχουν περάσει από τα καλλιστεία. Το τράβηγμα και το τσίτωμα ήταν δεδομένο, ο βεντετισμός επίσης, η πνευματική καλλιέργεια δεν ήταν το ζητούμενο».

Αποχωρώντας από το γυαλί πέρασε στην έντυπη δημοσιογραφία. Οταν έφυγε και από τις εφημερίδες αποφάσισε να ασχοληθεί με τη γη. Τα τελευταία δέκα χρόνια ζει στην Αίγινα όπου έχει 35 στρέμματα με φιστικιές, πιπεριές (δένδρα) και ελιές.

Ζει από τα χρήματα που βγάζει πουλώντας τα προϊόντα της, στα 79 της χρόνια. Στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών δεν πήγε: «Το δικό μου αίτημα είναι να διαχωριστεί η θέση των μεγάλων καλλιεργητών από τους μικρούς, ιδιαίτερα όσοι από εμάς προσπαθούμε να κάνουμε αγροτική παραγωγή σε νησιά, κάτι που δυσχεραίνει την ζωή μας...».

H νέα Πρόεδρος του Φιστίκι Fest Κα Ελένη Κυπραίου μιλάει στο Aeginanews για την σχέση της με την Αίγινα, την παράδοση της καλλιέργειας του φιστικιού και την ανάληψη της προεδρίας του Φεστιβάλ.  Έχοντας ως βασική της απασχόλησή τη καλλιέργεια του φιστικιού τα τελευταία χρόνια μοιράζεται μαζί μας την ενέργεια και τη διάθεση της να προσφέρει και να καταφέρει να πάει το Φεστιβάλ ένα βήμα παρακάτω.

Για όσους δεν γνωρίζουν, η κα Κυπραίου ήταν η πρώτη παρουσιάστρια της ελληνικής τηλεόρασης. Η κύρια ιδιότητα της είναι δημοσιογράφος, ενώ στο παρελθόν υπήρξε συγγραφέας, ηθοποιός, ζωγράφος, μουσικός και τα τελευταία χρονια αγρότισσα …

Ένα μίνι βιογραφικό για όσους δεν σας γνωρίζουν. Ποια η σχέση σας με την Αίγινα;

Οι παππούδες μου ήταν από την Ύδρα και επειδή είχαν συμμετάσχει στον αγώνα του ’21-28.
πήραν ως ανταμοιβή μια μεγάλη έκταση στην Περιβόλλα. Ο παππούς μου από τη μεριά της μάνας μου, πολιτευόταν και είχε βαπτίσει 1000 παιδιά στη Αίγινα. Κάποια στιγμή λοιπόν άρχισε να χαρίζει ή να πουλάει τσάμπα. Έτσι σε εμάς  έμειναν αυτό το κτήμα εδώ στην Περιβόλλα και άλλα 2. Εμένα όλη μου η ζωή περιστρεφόταν γύρω από την Αίγινα. Δεν δέχτηκα να μείνω στο εξωτερικό να κάνω καριέρα για να μην είμαι μακριά από την Αίγινα. Ήταν ο άξονας της ζωής μου. Μόλις είδα αυτό το κτήμα, το ερωτεύτηκα και επειδή είμαι πιστή στους ερωτές μου δεν μου πέρασε ποτέ. Όταν δούλευα πάρα πολύ στην Αθήνα και έφευγα για να πάω στην εφημερίδα ή στην τηλεόραση αισθανόμουν ότι μου κλέβουν τη ζωή μέχρι να ξαναγυρίσω.

Ποια είναι η σχέση σας με το Φυστίκι;

Είμαι πολλά χρόνια Φυστικοπαραγωγός και αυτοκαλλιεργήτρια. Επίσης είμαι γενικός γραμματέας του συνεταιρισμού των φυστικοπαραγωγών.

Ποια είναι η άποψη σας για τη διοργάνωση του Φεστιβάλ των προηγούμενων χρόνων;

Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που είμαι φυστικοπαραγωγός δεν με ενέπνευσε στο να πάρω μέρος. Αυτό αποτελεί προσωπική μου άποψη και δεν σημαίνει ότι δεν ήταν επιτυχημένο. Επειδή είναι θεσμός η απόλυτη επιτυχία των προηγούμενων διοργανώσεων και ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, η φετινή χρονιά θα είναι καλύτερη, με περισσότερο χρώμα φυστικιού και χρώμα Αίγινας. Θέλουμε να δώσουμε βάρος στην ιστορία, την παράδοση, την καλλιέργεια, την συγκομιδή, τη διάθεση στο εμπόριο και την ανταγωνιστικότητα του Φυστικιού Π.Ο.Π. σε σχέση με αυτό του Ιραν, της Συρίας, της Τουρκίας και της Καλιφόρνιας. Πρέπει να τονίσουμε τη μοναδικότητα. Δεν έχω καβαλήσει ξαφνικά το καλάμι αλλά θέλω να γίνει καλή δουλειά.

Θα θέλατε να απευθύνετε ένα μήνυμα προς τους εθελοντές;

Αν πετυχαμε τόσο λαμπρά τους Ολυμπιακούς αγώνες, ήταν λόγο εθελοντών. Απευθυνόμαστε στο φιλότιμο των Αιγινητών. Είναι η γιορτή της Αίγινας που θα την αναδείξει σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο. Όλα αυτά δεν αποτελούν συνάρτηση των χρημάτων αλλά της Θέλησης των ανθρώπων να δημιουργήσουν. Θέλουμε να κινήσουμε το ενδιαφέρον, να γίνει το φυστίκι ελκυστικό για όλους. Είναι και μια ευκαιρία να προβάλουμε τη δυναμική της Αίγινας. Της Αίγινας των Αιγινητών και όχι να γίνει το φεστιβάλ των παρασκευάδων. Εδώ θα ήθελα να αναφέρω πως ήμαστε ανοιχτοί  σε προτάσεις και εκτός επιτροπής αρκεί να αναδεικνύουν την Αίγινα.