Τσίπρας μετά το Συμβούλιο αρχηγών: H Οικουμενική κυβέρνηση θα κατέστρεφε τη χώρα

Μπορεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκο Μητσοτάκη, τον επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρο Θεοδωράκη με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά και τον αρχηγό των ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο να κατέληξαν σε ένα κείμενο που συνυπογράφουν, όμως φαίνεται ότι το αναμενόμενο ανακοινωθέν ήταν περισσότερο προϊόν της συνειδητοποίησης ότι ένα πιθανό ναυάγιο του Συμβουλίου θα είχε συνέπειες για την χώρα παρά αποτέλεσμα σύγκλισης απόψεων.

Ο Βασίλης Λεβέντης διαχώρισε την θέση του από τους άλλους επιμένοντας στην παραίτηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και στην δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης και δεν υπέγραψε την ανακοίνωση των πέντε αρχηγών, στάση που ακολούθηκε και ο γγ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος μάλιστα αποχώρησε από το Προεδρικό Μέγαρο λίγο πριν τις 17:30.

Ενδεικτικά είναι όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας περίπου στις 20:00, βγαίνοντας - πρώτος απ' όλους τους πολιτικούς αρχηγούς- από την αίθουσα που συνεδρίαζαν οι πολιτικοί αρχηγοί υπό την προεδρία του Προκόπη Παυλόπουλου, ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων Μάριος Γεωργιάδης και ο Γιάννης Καλλιάνος εκπρόσωπος Τυπου του κόμματος του κ. Λεβέντη ρώτησαν τον πρωθυπουργό: «Πρόεδρε πώς πήγε;».

«Δεν βλέπετε πόση ώρα κάναμε για να καταλήξουμε σε ένα κείμενο; Φανταστείτε τι θα γινόταν αν είχαμε οικουμενική όπως ζητάει ο Βασίλης (σσ εννοώντας τον Βασίλη Λεβέντη). Θα είχε καταστραφεί η χώρα!» τόνισε ο κ. Τσίπρας.

Με την φράση αυτή, είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός θέλησε να αποδομήσει την ρητορική που αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό, ότι δηλαδή τα προβλήματα της χώρας δεν μπορούν να λυθούν από μία παράταξη ή έστω από τον συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και γι' αυτό απαιτείται συνένωση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Οταν όμως για να συνταχθεί ένα κείμενο στο οποίο να καταγραφεί η εθνική θέση πέντε πολιτικών αρχηγών για το προσφυγικό απαιτούνται οκτώ ώρες (το Συμβούλιο ξεκίνησε ώρα 12:00 το μεσημέρι), τότε ο κ. Τσίπρας έχει το... απόλυτο επιχείρημα για να μην μπαίει στη συζήτηση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.