Η ιστορία του πρώτου τρανσέξουαλ γκρουπ - 1,9 εκ. "κοριτσάκια" έχει η Ινδία - "Μην μας κρατάτε σε κλουβί" φωνάζουν

 Κάποια στιγμή, ενημερώθηκε από έναν συνεργάτη ότι πραγματοποιούνται οντισιόν για ένα νέο ποπ γκρουπ. Αυτή η στιγμή ήταν καθοριστική για την ίδια, αφού της άλλαξε τη ζωή.

Τώρα, η Τζάγκταπ είναι μέλος του γκρουπ 6 Pack Band και προκαλεί σάλο στη χώρα. Η ιστορία μέχρι στιγμής ακούγεται συνηθισμένη. Αυτό που είναι, ωστόσο, ασυνήθιστο, είναι ότι η Κομάλ και τα υπόλοιπα πέντε μέλη του συγκροτήματος είναι τρανσέξουαλ και αυτό που κάνουν είναι, θα έλεγε κανείς, επαναστατικό, σύμφωνα με τον Guardian.]

«Εξωτερικά, ήμουν άντρας», εξηγεί η Κομάλ. «Ήμουν ο γιος δυο παραδοσιακών ανθρώπων. Μέσα μου, όμως, αισθανόμουν κορίτσι. Αν με άκουγε κανείς να μιλάω, καταλάβαινε ότι ήμουν διαφορετικό παιδί. Αισθανόμουν ότι αυτή δεν είναι η οικογένειά μου, ότι δεν ανήκω εδώ».

Περίπου 1,9 εκατομμύρια του πληθυσμού της Ινδίας είναι τρανσέξουαλ. Είναι γνωστοί ως hijras, δηλαδή «κοριτσάκια». Αντιμετωπίζουν το στιγματισμό και την κοινωνική απομόνωση. Οι γονείς της Τζάγκταπ καλούνταν να αντιμετωπίσουν την ταυτότητα φύλου του παιδιού τους και παράλληλα αναγκάζονταν να αντιμετωπίσουν και την απόρριψη του κόσμου. «Ένα ‘κοριτσάκι’ γεννήθηκε στο σπίτι σας». Και ακριβώς επειδή ήρθαν αντιμέτωποι με την κοινωνική κατακραυγή, στράφηκαν εναντίον του παιδιού τους.

Η πίεση που δεχόταν για να συμμορφωθεί, την οδήγησαν στο να εγκαταλείψει το σπίτι της. Όχι, όμως, ως έφηβη, αλλά στα οκτώ της μόλις χρόνια. «Τα αδέλφια μου, μου έλεγαν να φορώ παντελόνια και πουκάμισα και όλα θα πήγαιναν καλά», θυμάται η Τζάγκταπ, «αλλά εγώ έλεγα ότι δεν είμαι αυτό που προσπαθούν να με κάνουν». Όταν η οικογένειά της την είδε να φορά σάρι, το παραδοσιακό ρούχο των γυναικών στην Ινδία, η ρήξη ήταν οριστική. «Μην προσπαθήσεις να μας ξαναδείς. Για εμάς, είσαι νεκρός», μου είπαν, «και δεν επέστρεψα ποτέ».

Βρήκε άσυλο και παρηγοριά σε μια κοινότητα τρανσέξουαλ. Είπε στον γκουρού της κοινότητας, Μούχρα Νάνι, ότι είναι «κοριτσάκι» και ζήτησε να μείνει μαζί του. Εκεί, ζούσαν περίπου 30 «κοριτσάκια» και έμαθαν στην Κομάλ όσα χρειαζόταν για να επιβιώσει.

Για ένα άτομο τρανς στην Ινδία, η λεκτική βία και η κοινωνική διάκριση είναι κομμάτι της καθημερινής ζωής. «Όταν περπατάμε στο δρόμο, οι άνθρωποι μας φωνάζουν με διάφορα ονόματα. Προειδοποιούν τα παιδιά τους να μείνουν μακριά. Ο γκουρού με συμβούλεψε να μην δείχνω ποτέ τον πόνο μου όταν οι άνθρωποι γελούν μαζί μου».

Τα πράγματα άλλαξαν την περασμένη άνοιξη, όταν ο Ασίς Πατίλ, ο επικεφαλής της εταιρείας παραγωγής Y, εταιρεία- «παιδί» της Μπόλιγουντ εταιρείας Yash Raj Films, αποφάσισε να συγκροτήσει το πρώτο συγκρότημα από τρανσέξουαλ μέλη. Συγκεκριμένα, προσέλαβε χορογράφο, βραβευμένο στιλίστα και τραγουδιστή, για να «μεταμορφώσουν» το γκρουπ. Το μόνο που έλειπε ήταν τα μέλη.

«Ήταν δύσκολο να τους βρούμε», εξηγεί ο Πατίλ. «Σταματούσαμε σε φανάρια και ψάχναμε σε τρένα για να βρούμε τους ανθρώπους που θέλαμε. Αλλά, όταν τους προσεγγίζαμε, έλεγαν ‘γιατί να πιστέψουμε εσάς, όταν οι ίδιοι μας οι γονείς δεν έχουν κάτι τίποτα για εμάς’; Έτσι, δεν εμφανίζονταν στις οντισιόν και συνειδητοποιήσαμε ότι θα πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους».

Τα «κοριτσάκια» είναι αδύνατο να βρουν συμβατικές δουλειές. Η επαιτεία και η πορνεία είναι οι δυο βασικοί τρόποι για να κερδίσουν χρήματα. Όταν η Τζάγκταπ είπε στους φίλους της για τις οντισιόν, ήταν σκεπτικοί. «Κανείς δεν θα έκανε ένα συγκρότημα με ‘κοριτσάκια’». Σταδιακά, όμως, συνειδητοποίησαν ότι ο Πατίλ ήθελε πραγματικά να βοηθήσει.

Βοήθησε, ακόμη, και το γεγονός ότι η στάση των επίσημων αρχών απέναντι στους ανθρώπους αυτούς άρχισε να αλλάζει. Σε μια δίκη-ορόσημο το 2014, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας αποφάσισε τη νομιμοποίηση των τρανσέξουαλ ως «το τρίτο φύλο». Οι τρανσέξουαλ θα είχαν ακριβώς τα ίδια νομικά δικαιώματα με τους υπόλοιπους κατοίκους.

Μάλιστα, την επόμενη χρονιά, τον Δεκέμβριο του 2015, η Ινδία και συγκεκριμένα η πόλη Raigarh ψήφισε την πρώτη τρανσέξουαλ δήμαρχο. Η Μαντού Κινάρ έγινε η πρώτη διεμφυλική δήμαρχος στην ιστορία της χώρας. Λίγο αργότερα, τηλεοπτικός σταθμός της χώρας προσέλαβε την πρώτη τρανσέξουαλ παρουσιάστρια ειδήσεων.

Το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες στα κρατίδια να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για ισότιμη μεταχείριση σε μονάδες υγείας, εκπαίδευσης και εργασίας. Επίσης, όλα τα επίσημα έγγραφα, όπως τα πιστοποιητικά γέννησης, τα διαβατήρια και οι άδειες οδήγησης έχουν πλέον ένα τρίτο κουτάκι φύλου.

Ωστόσο, η ετυμηγορία δεν φαίνεται να ισχύει για τους γκέι. Οι ΛΟΑΤ κοινότητες της Ινδίας παραμένουν σε μια κατάσταση ρευστή, μιας που το «σεξ ενάντια στην προσταγή της φύσης», δηλαδή το γκέι σεξ, θεωρείται ποινικό αδίκημα.

Πολλοί άντρες, όχι τρανς, και διψασμένοι για δόξα πήγαν στις οντισιόν, αλλά οι υπεύθυνοι τους απέκλεισαν. Έτσι, έμειναν 200 άτομα, εκ των οποίων επιλέχθηκαν τελικά έξι. Για τους επόμενους εννιά μήνες τα επιλεχθέντα μέλη πέρασαν από την απαιτούμενη εκπαίδευση.

Το πρώτο τραγούδι του συγκροτήματος, Hum Hain Happy, κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο για να συμπέσει με την Ημέρα της Δημοκρατίας στην Ινδία. Το βιντεοκλίπ παρουσιάζει μια ανεκτική κοινωνία, στην οποία και οι τρανσέξουαλ μπορούν να είναι ευτυχισμένοι. Το πρώτο αυτό κομμάτι είχε κοντά στις 1,87 εκατομμύρια προβολές στο YouTube, ενώ το δεύτερο άγγιξε τα τρία εκατομμύρια.

Η ζωή της Κομάλ Τζάγκταπ έχει αλλάξει ριζικά. Η μεγαλύτερη, ωστόσο, αλλαγή αφορά στο πως την αντιμετωπίζουν πλέον όσοι κάποτε την περιφρονούσαν. «Μετά από χρόνια σιωπής, ο αδελφός μου με κάλεσε σπίτι. Οι γείτονες, τώρα, λένε στους γονείς μου ‘κοίτα τον γιο σου στην τηλεόραση, τραγουδά τόσο καλά’». Οι άνθρωποι που κάποτε την εξευτέλιζαν στο δρόμο, τώρα την βλέπουν και λένε «αυτή είναι ο σταρ από τους 6 Pack Band».

Η Τζάγκταπ έχει ένα μήνυμα για όλες τις οικογένειες σαν τη δική της. «Θα υπάρχει πάντα ένα παιδί που γεννήθηκε ως ‘κοριτσάκι’ σε μια οικογένεια, κάπου στον κόσμο. Αξίζει κι αυτά να ζήσουν. Μην τα κρύβετε. Μην τα κρατάτε σε κλουβί. Και αν δεν μπορείτε να τα αποδεχτείτε, αφήστε τα να ζήσουν με ανθρώπους που μπορούν να τα καταλάβουν. Αφήστε τα ελεύθερα. Λόγω του 6 Pack Band, απέδειξα στον κόσμο ότι μπορώ να κάνω κάτι. Μπορείτε να με αποκαλείτε όπως θέλετε. Είμαι περήφανη που είμαι ‘κοριτσάκι’. Σήμερα, είμαι κάποιος, είμαι κάτι».