Ζωρζ Σαρή: Ποια ήταν η κορυφαία συγγραφέας παιδικών βιβλίων; Η τραγωδία στο τέλος της ζωής της

Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Σαρηβαξεβάνη. Γεννήθηκε τον Μάιο του 1925 στην Αθήνα από πατέρα Μικρασιάτη και μητέρα Γαλλίδα.

 Τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο στην Ελλάδα, ενώ από μικρή ηλικία είχε αρχίσει να ασχολείται με το θέατρο έχοντας ως δάσκαλο τον Βασίλη Ρώτα και όταν τελείωσε το σχολείο φοίτησε στη δραματική σχολή του Δημήτρη Ροντήρη.

Το 1947, κατά την διάρκεια του εμφυλίου, η Σαρή, η οποία συμμετείχε στην Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ,  έφυγε αναγκαστικά εξόριστη για το Παρίσι.  Εκεί, συνέχισε τις σπουδές της στο τομέα της υποκριτικής τέχνης παρακολουθώντας μαθήματα στη σχολή του Νιτλέν, ενώ εργάστηκε και σαν ηθοποιός του θεάτρου.

 

Παράλληλα εκείνη την περίοδο ήρθε σε επαφή με σημαντικότατες φυσιογνωμίες της τέχνης και των γραμμάτων μεταξύ των οποίων η Μελίνα Μερκούρη , ο Κώστας Αξελός και ο Μαρσέλ Μαρσώ. Στο Παρίσι συνάντησε και τον Αιγυπτιώτη χειρούργο Μαρσέλ Καρακώστα με τον οποίο παντρεύτηκε και έκανε δύο παιδιά.

Στην Ελλάδα η Ζωρζ Σαρή επέστρεψε το 1962, όπου και ξεκίνησε την καριέρα της σαν ηθοποιός στο πλευρό σημαντικών ονομάτων του χώρου εκείνης της εποχής. Ενδεικτικά αναφέρουμε την ταινία «Φαίδρα» του Ζυλ Ντασέν και φυσικά το «Έγκλημα στα παρασκήνια» του Ντίνου Κατσουρίδη, για το οποίο απέσπασε το βραβείο Β Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

 

Συνολικά από το 1958 μέχρι το 1987 έλαβε μέρος σε 11 κινηματογραφικές ταινίες.Στην περίπτωση της Ζωρζ Σαρή, μίας γυναίκας για την οποία η ενασχόληση της με τον χώρο της τέχνης και συγκεκριμένα με τον χώρο της υποκριτικής ήταν ζωτική, είναι ενδιαφέρον το πώς η μεταστροφή της στον χώρο της συγγραφής ήταν εν πρώτοις αποτέλεσμα του ότι με την επικράτηση της χούντας έμεινε άνεργη ως ηθοποιός.

Προσπαθώντας μετά το ξέσπασμα της δικτατορίας να βιοποριστεί, αλλά κυρίως να αναζητήσει διέξοδο αναφορικά  με την βαθειά της ανάγκη για καλλιτεχνική έκφραση, η Σαρή στράφηκε στη συγγραφή, τονίζοντας σε κάποια συνέντευξή της «Στο γράψιμο βρήκα ό, τι δεν μπορούσα να βρω στο θέατρο, ίσως γιατί δεν ήμουν πρωταγωνίστρια και ίσως γιατί δεν ήμουν σε θέση να διαλέξω τους ρόλους που ο θιασάρχης ή ο σκηνοθέτης διάλεγαν για μένα. Τώρα φέρω ακέραιη την ευθύνη των βιβλίων μου. Κάνω αυτό που θέλω, αυτό που μπορώ».

 

Πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1969 με το «Ο θησαυρός της Βαγίας», μυθιστόρημα το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Συνολικά έχει γράψει 20 μυθιστορήματα, μία νουβέλα, τέσσερα θεατρικά παιδικά έργα καθώς και εννιά βιβλία για μικρά παιδιά. Επιπρόσθετα έχει κάνει την μετάφραση για 14 βιβλία από την γαλλική γλώσσα. Ανάμεσα σε διάφορα βραβεία το 1994 η συγγραφέας βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το «Νινέτ», ενώ τα «Χέγια» είχαν προταθεί το 1988 για το διεθνές βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

 

Οι χαρακτήρες των έργων της Σαρή είναι αληθινοί, ρεαλιστικοί και όχι ιδεατοί. Ξεχωρίζει για το λιτό της ύφος και για την άμεση προσέγγιση των, απομακρυσμένη από την αναχρονιστική τακτική του διδακτισμού. Η Σαρή γράφει βιωματικάόπως έχει τονίσει και η ίδια. Η συγγραφή γι αυτήν, φαίνεται να προσομοιάζεται με την διαδικασία της αναπνοής «Οι συγγραφείς γράφουν πριν απ’ όλα για τον εαυτό τους, για να εκφραστούν οι ίδιοι πριν απ’ όλα, για να σωθούν».

Η βιωματική γραφή δεν αποκλείει τα μυθοπλαστικά στοιχεία τα οποία παράλληλα διαποτίζουν το σύνολο του έργου της, συμπλέοντας με την ρεαλιστική απόδοση μιας ιστορίας. Αξιοσημείωτο είναι πως συχνά στα θέματά της εμπλέκονται τα ζητήματα του εμφυλίου και της κατοχής αναμεμειγμένα με τα προσωπικά της βιώματα, ζητήματα κοινωνικοπολιτικά, γεγονός το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται ο νεαρός αναγνώστης των βιβλίων της σαν ένα όν αυτόνομο με κριτική ικανότητα αλλά και πολιτική σκέψη, κάτι το οποίο θεωρήθηκε ιδιαίτερα πρωτοποριακό για την εποχή της αλλά ταυτόχρονα  από κάποιους θεωρήθηκε ως κατακριτέο.

 

Η Ζωρζ Σαρή με εξαιρετική μαεστρία είχε καταφέρει να εντρυφήσει μέσα στο ψυχολογικό σύμπαν των νεαρών αναγνωστών της και να καταστεί ακριβής παλμογράφος του. Άλλωστε και η ενασχόλησή της με την συγγραφή είχε ως εφαλτήριο και τα παιχνίδια που έπαιζε με τα παιδιά της και τους φίλους τους.

 

Διατηρούσε απέναντι στα πάθη της παιδικής και εφηβικής ψυχής μια στάση σεβαστική, έχοντας γνώση του πώς να εξισορροπεί πολλές φορές τις δόσεις μεταξύ δράματος και χιούμορ. Συνήθως εξασφαλίζει ένα είδος καλού τέλους στα έργα της αν και φροντίζει να διατηρεί ανοιχτά, αναπάντητα, τα σημαντικά ερωτήματα που θέτει.

 

Η Ζωρζ Σαρή υπήρξε μια γυναίκα, πολυδιάστατη, αυστηρή, κυνηγημένη, αποφασιστική, πολυτάλαντη, αγωνίστρια, με μια ζωή γεμάτη, εκρηκτική, έντονη. Η αδελφική της φίλη Άλκη Ζέη είχε πει γι αυτήν «αν αγαπούσε κάποιον γινόταν θυσία. Αν όχι, έδειχνε πλήρη αδιαφορία.»

Η σχέση μάνας-κόρης στα μυθιστορήματα της εξυψώνεται και φωτίζεται, όπως άλλωστε συμβαίνει και στο εσωτερικό της σύμπαν. Ο ξαφνικός θάνατος της κόρης της Μελίνας Καρακώστα, το 2007, αποτέλεσε για τη συγγραφέα όπως ήταν αναμενόμενο καμπή στις σελίδες της προσωπικής της ιστορίας.

 

Η συγγραφέας άφησε την τελευταία της πνοή το πρωινό της 9ης Ιουνίου του 2012 στα 87 της χρόνια.

Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr