Αλέξης Παπαχελάς: Μια σχιζοφρενής χώρα - Κανείς δεν νοιάζεται αν η χώρα κυβερνάται από Αριστερά ή Δεξιά

 Ο ελληνικός λαός εξέλεξε την πρώτη του αριστερή κυβέρνηση με βάση τις υποσχέσεις για το σχίσιμο των μνημονίων, το τέλος του ξεπουλήματος των ασημικών μας και το θεαματικό «κούρεμα» του χρέους. Η ίδια αυτή κυβέρνηση πανηγυρίζει τώρα γιατί κατάφερε να περάσει από τη Βουλή, χωρίς απώλειες, ένα νομοσχέδιο που ανατρέπει όλες τις θεμελιώδεις υποσχέσεις που έδωσε στους ψηφοφόρους. Είναι πιο «μάγκας» η αριστερή κυβέρνηση, γιατί μπόρεσε να πετύχει την ψήφιση του πλέον δύσκολου μνημονίου.

Την ίδια στιγμή, εκπρόσωπος της κεντροδεξιάς αξιωματικής αντιπολίτευσης στέλνει μηνύματα εναντίον του αριστερού πρωθυπουργού βάζοντας δίπλα δίπλα φωτογραφία του και φωτογραφία της Μάργκαρετ Θάτσερ. Η Δεξιά κατηγορεί, δηλαδή, την Αριστερά επειδή είναι... Δεξιά.

Ολα αυτά φαντάζουν εξόχως γραφικά στους έξω, οι οποίοι μας παρακολουθούν σαν μία ιδιαίτερη περίπτωση εδώ και έξι χρόνια. Η καγκελάριος έχει αποφασίσει ότι ο ελληνικός λαός και το πολιτικό σύστημα ενεργούν με ένα δικό τους τρόπο. Μπόρεσε και δάμασε το πρώτο «άτακτο παιδί» της Ευρώπης, τον κ. Τσίπρα. Το έκανε με θαυμαστό τρόπο, που θα περάσει στα βιβλία πολιτικής επιστήμης ως παράδειγμα προς μίμηση.

Κανείς δεν νοιάζεται πλέον εκτός Ελλάδος για το αν η χώρα κυβερνάται από Αριστερά ή Δεξιά. Τη δουλειά τους θέλουν να κάνουν.

Η αντιπολίτευση χάνει το δίκιο της όταν προσπαθεί «να την βγει» από τα αριστερά στην κυβέρνηση. Πέφτει στην παγίδα που έχει πέσει πολλάκις η Δεξιά στο παρελθόν, να διαγωνίζεται στον στίβο του λαϊκισμού. Περιθώρια για δομική αντιπολίτευση και κριτική υπάρχουν και περισσεύουν: για τους φόρους, τις εισφορές, την πελατειακή αντίληψη περί κράτους κ.λπ. Η κριτική, όμως, του τύπου «εσείς είστε νεοφιλελεύθεροι» είναι αστεία όταν προέρχεται από τη Ν.Δ. Προφανώς και η πλήρης και θεαματική κωλοτούμπα  του  κ.  Τσίπρα προσφέρει άφθονο υλικό για σάτιρα, για σχολιασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σχόλια στο καφενείο. Αλλά κινδυνεύει να παγιδεύσει τη Ν.Δ. στην επανάληψη του λάθους της αντιμνημονιακής της περιόδου.

Η σημερινή κυβέρνηση έχει μπει σε ένα μονόδρομο. Δεν μπορεί, ακόμη και αν ήθελε, να κάνει άλλη κωλοτούμπα. Πράγματα που έπρεπε να γίνουν, ανεξαρτήτως του ποιος κυβερνά, θα γίνουν με κόστος, αλλά θα γίνουν. Ο πολιτικός χρόνος στην εποχή των μνημονίων τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και το «κτήνος» δεν χορταίνει να καταπίνει πρωθυπουργούς και κυβερνήσεις. Μια αριστερή κυβέρνηση κάνει τα πιο «δεξιά» πράγματα που μπορεί κανείς να διανοηθεί, ανατρέποντας όλο το μεταπολιτευτικό «παράδειγμα». Η Ιστορία προχωράει. Με σχιζοφρενικό τρόπο. Προχωράει όμως και αυτό έχει σημασία.