Η συγκινητική συνέντευξη του Αλέξανδρου Χαΐτογλου- που έφυγε σήμερα- μετά την απαγωγή του από τους αδελφούς Παλαιοκώστα
"Δεν ήταν κλέφτες ήταν απαγωγείς και τους ενδιέφεραν αποκλειστικά μόνο τα λύτρα. Κατά τα άλλα ένα έχω να πω ότι μου φέρθηκαν πολύ καλά και αυτή τη στιγμή είμαι απόλυτα υγιής. Αρκεί να αναφέρω ότι η τσάντα που είχα με χρήματα μου την επέστρεψαν χωρίς να πάρουν τίποτα.
Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του κ. Αλέκου Χαϊτογλου, του επιχειρηματία που έφυγε σήμερα, όταν πριν από 21 χρόνια βρέθηκε στα χέρια των αδελφών Παλαιοκώστα, σε μια υπόθεση που συντάραξε το Πανελλήνιο.
Λίγη ώρα μετά το αίσιο τέλος της περιπέτειάς του είχε μιλήσει στην εφημερίδα "Θεσσαλονίκη", καθ' οδόν από την Καρδίτσα προς τη Θεσσαλονίκη, με το κινητό του τηλέφωνο.
Και ο Αλέκος Χαϊτογλου σε μια εξομολόγηση εκ βαθέων συνέχιζε: "Εζησα σχεδόν τέσσερις ημέρες μέσα σε ένα αμάξι μια και οι απαγωγείς μου απέφυγαν με έντεχνο τρόπο να μου δώσουν το δικαίωμα να εντοπίσω κάποιο σημείο που θα μπορούσε να αποβεί γι' αυτούς μοιραίο εφόσον το αναγνώριζα. Ημουν δηλαδή πάνω σε μια διαρκή κίνηση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σε κάποιο σημείο είχα και ορατότητα".
ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε κάποιο σημείο μήπως η συμπεριφορά των απαγωγέων σας είχε σημάδια βίας;
ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Μπορώ να πω ότι μου φέρθηκαν ανθρώπινα πάνω απ' όλα και είχα την ευκαιρία να συζητήσω μαζί τους ώρες ατελείωτες και να καταλάβω ότι πρόκειται για ανθρώπους ενήμερους για όλη την κατάσταση που επικρατεί εδώ στην Ελλάδα και μάλιστα θα έλεγα ότι είχαν και κάποιο επίπεδο σαν άνθρωποι γενικά.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Χαϊτογλου σίγουρα δεν θέλετε να θυμάστε εκείνες τις πρώτες στιγμές της απαγωγής αλλά μήπως μπορείτε να γυρίσετε λίγο το φιλμ πίσω και να μας εξιστορήσετε το συμβάν;
ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Η απαγωγή έγινε στην περιοχή Γαλήνης Ωραιοκάστρου. Οπως κάθε ημέρα συνηθίζω να πηγαίνω να παραλάβω το παιδί μου από το σχολείο και ακολουθώ ένα απόμερο χωματόδρομο. Με σταμάτησαν δύο άνθρωποι οπλισμένοι σαν αστακοί και βέβαια μου ανακοίνωσαν τις προθέσεις τους. Μου φέρθηκαν σαν πραγματικοί επαγγελματίες απαγωγείς. Γρήγορα κατάλαβα ότι δεν υπήρχαν περιθώρια αντίδρασης γιατί ήταν αποφασισμένοι για όλα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ολο αυτό το διάστημα των τεσσάρων ημερών σας έλειψε κάτι εσκεμμένα ή μη όπως λ.χ. το φαγητό;
ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Κατ' αρχάς θα έλεγα χωρίς ενδοιασμό μετά από ένα τέτοιο συμβάν αν ήταν δυνατόν να υπάρχει όρεξη. Αλλά θα επισήμανα ότι υπήρχε έμπρακτα από την πλευρά τους η διάθεση ανά πάσα στιγμή να με εξυπηρετήσουν σε κάτι που θα ήθελα και θα ήταν μέσα στις διαθέσεις τους να το κάνουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτή τη στιγμή θα θέλαμε να πληροφορηθούμε πώς αισθάνεστε μετά από μια τέτοια σκληρή δοκιμασία;
ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Μπορώ να πω και είμαι σίγουρος ότι οι δικοί μου άνθρωποι τραβήξανε την πιο μεγάλη λαχτάρα. Γιατί δεν γνωρίζανε λεπτομέρειες τις ακριβώς μου έχει συμβεί. Γενικά από ότι μου έχει πει και ο αδελφός μου δεν μπορούσαν να έχουν μια πλήρη εκτίμηση της όλης κατάστασης και αυτή η θολότητα τους είχε διαλύσει τα νεύρα.
Από την πλευρά μου θα ήταν ψέματα να μην πω ότι δεν είχα αγωνία. Οτι δεν έζησα στιγμές παρά πολύ δύσκολες. Αλλά όλη η αγωνία η δική μου επικεντρώνεται σε ένα και μόνο πράγμα. Να μην συμβεί κάτι από πλευράς υγείας στους δικούς μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα θέλατε αυτή τη στιγμή να στείλετε κάποιο μήνυμα προς τον κόσμο με βάση αυτή την ανεπανάληπτη άσχημη εμπειρία σας;
ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Ναι και σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να υπογραμμίσω ένα γεγονός που τείνει να γίνει κοινωνικό φαινόμενο. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι και να αντιμετωπίζουμε πλέον σαν υπαρκτό είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι και στην αντίθετη πλευρά.
Κάτι πρέπει να σκεφτούμε όλοι μαζί μια και υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι. Και εξηγώ το γιατί. Η πολιτεία πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις περιπτώσεις άμεσα αλλά όχι βίαια. Είναι ένα κοινωνικό θέμα. Χρειάζεται σύνεση για να το αντιμετωπίσουμε και όχι εκδικητικότητα.
Πρέπει να ψάξουμε γιατί δημιουργείται αυτό το φαινόμενο και τι τους εμποδίζει να ενταχθούν στην κοινωνία.
Αυτές τις στιγμές με όλη την ψυχραιμία που έχω μετά από όλη αυτή τη δοκιμασία που πέρασα θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου σαν πραγματικούς ευεργέτες δύο εφημερίδες.
Την εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" που ήταν γνώστης του όλου δράματος της οικογένειάς μου και σεβάστηκε να μην το αποκαλύψει γιατί εάν έβγαινε στην επικαιρότητα σήμερα ίσως αυτή τη στιγμή να ήμουν νεκρός. Το ίδιο ισχύει και για την εφημερίδα της Αθήνας το "Εθνος".
Το τελεσίγραφο των απαγωγέων προς την οικογένειά μου εκτός από τα λύτρα που ζητούσαν ήταν ξεκαθαρισμένο. Να μην διαρρεύσει η είδηση προς τις εφημερίδες και την αστυνομία για να μείνει ζωντανός ο άνθρωπός σας.
Καταλαβαίνετε λοιπόν την τεράστια σημασία της ανθρώπινης πλευράς του θέματος και πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε στην αίσια κατάληξη της απαγωγής μου η όλη συμπεριφορά και προσφορά των ανθρώπων των δικών μου, της αστυνομίας και των δύο εφημερίδων.
Για μένα όλοι οι παραπάνω συνέβαλαν ευεργετικά στο να επιστρέψω υγιής κοντά στους δικούς μου. Και αυτό μετραει πάνω από όλα ακόμη και από τα λύτρα.
Ο άνθρωπος που συμπαραστάθηκε με όλη του την ψυχή και αναδείχθηκε σε τέρας ψυχραιμίας συμβάλλοντας αποφασιστικά στην απελευθέρωση του αδελφού του χωρίς να συμβεί κάποια σύγχρονη τραγωδία ο Κώστας Χαϊτογλου, ο δημοφιλής πρόεδρος της ομάδας μπάσκετ του Ηρακλή αλλά και γενικός γραμματέας της ένωσης καλαθοσφαιρικών σωματείων πετούσε χθες το βράδι στα σύννεφα και επενέβη στη συνομιλία μας και αυθόρμητα δήλωσε:
"Κατ' αρχάς θέλω και εγώ να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους όσους μας συμπαραστάθηκαν συγγενείς και φίλους, την αστυνομία και τις δύο εφημερίδες που προανέφερε ο αδελφός μου.
"Αυτή τη στιγμή δεν έχω το παραμικρό κουράγιο να πω περισσότερα. Δεν είναι ώρα για αναλύσεις και για εξιστόρηση της απαγωγής γενικά. Πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Θεό που είχε αίσια κατάληξη αυτή η μεγάλη περιπέτεια του αδελφού μου και γενικά της οικογένειάς μου.
"Εύχομαι το κράτος να βρει τη λύση σ' αυτό το κοινωνικό φαινόμενο. Το ευχάριστο είναι ότι επιτέλους θα κάνουμε όλοι μαζί Χριστούγεννα".
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr