Jo Cox: Η κόρη του εργάτη και της γραμματέα που πήγε στο Κέιμπριτζ και μετά στην Βουλή - Ζούσε σε σκαφάκι με την οικογένεια της

Κόρη μιας σχολικής γραμματέα και ενός εργάτη σε εργοστάσιο που έφτιαχνε οδοντόκρεμες και λακ μαλλιών, η άριστη μαθήτρια Τζο ήταν το πρώτο μέλος της οικογένειάς της που σπούδασε σε πανεπιστήμιο.

Η ίδια είχε ομολογήσει κάποτε ότι η μετάβασή της από μικρή πόλη Heckmondwike του Δυτικού Γιορκσάιρ στο φημισμένο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ήταν για εκείνη ένα πολιτιστικό σοκ που της πήρε περίπου πέντε χρόνια να ξεπεράσει: «Ποτέ δεν μεγάλωσα με την ιδέα να γίνω πολιτικός ή Εργατική. Αυτό προέκυψε στο Κέιμπριτζ όπου συνειδητοποίησα ότι το πού είχες γεννηθεί είχε σημασία. Το πώς μιλούσες είχε σημασία. Το ποιον γνώριζες είχε σημασία».

Κατά την ακαδημαϊκή περίοδο διάβαζε μανιωδώς για να πάρει το πτυχίο της στις πολιτικές και κοινωνικές σπουδές. Και το καλοκαίρι συσκεύασε οδοντόκρεμες στο εργοστάσιο όπου εργαζόταν και ο πατέρας της.

Μετά την αποφοίτησή της, είχε τις πρώτες εμπειρίες ενασχόλησής της με την πολιτική, εργαζόμενη στα πολιτικά γραφεία βουλευτών του εργατικού κόμματος. Έπειτα ταξίδεψε ως εθελόντρια σε αναπτυσσόμενες χώρες, για να εργαστεί στη συνέχεια και επί σειρά ετών στην "Οxfam", τη βρετανική οργάνωση που εργάζεται για την εξάλειψη της φτώχειας.

Η εθελοντική και ανθρωπιστή της δράση όμως δεν σταματά εδώ καθώς συνέχισε την καριέρα της και σε άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως το Save the Children (Σώστε τα παιδιά) και το Freedom Fund για την πάταξη της δουλείας.

Περιγράφοντας τον εαυτό της στο προφίλ της στο Twitter ως «μητέρα, υπερήφανο τέκνο του Γιορκσάιρ, ένοικος βάρκας (σ.σ. όταν δεν βρισκόταν στο Γιορκσάιρ ζούσε με την οικογένειά της σε ένα σπίτι - πλοιάριο στον Τάμεση), αναριχήτρια και πρώην εθελόντρια», εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του 2015.

Είχε ωστόσο προλάβει να θεωρείται ως μια από τις πιο δημοφιλείς παρουσίες του Εργατικού Κόμματος παρά τη «δύσκολη» σχέση της με τον ηγέτη Τζέρεμι Κόρμπιν, του οποίου την υποψηφιότητα είχε αρχικά στηρίξει για να ψηφίσει στη συνέχεια υπέρ της αντιπάλου του Λιζ Κένταλ. Αργότερα, είχε πει πως μετάνιωσε για που πρότεινε τον Κόρμπιν για την ηγεσία.

Ένα από σημεία τριβής της με τον ηγέτη της παράταξής της ήταν εξάλου και η θετική της στάση απέναντι στην έναρξη αεροπορικών επιδρομών στη Συρία, κάτι που την έθεσε για άλλη μια φορά απέναντι από τον αρχηγό των Εργατικών.

Ωστόσο το διακύβευμα του «Μέσα ή Έξω» την βρήκε να συμμετέχει, μαζί με τον σύζυγο και τα δύο παιδιά της, τον τρίχρονο γιο και την πεντάχρονη κόρη της, στην περίφημη «ναυμαχία» που έγινε στον Τάμεση ανάμεσα σε υποστηρικτές της παραμονής της Βρετανίας στην Ε..Ε. και οπαδούς του Brexit. Η «ναυμαχία» τερματίστηκε ανώδυνα, όμως το νήμα της ζωής της κόπηκε βίαια στη στεριά μία ημέρα μετά.  

Μέχρι εκείνη την ημέρα όμως η 42χρονη Κοξ δεν είχε καμία αμφιβολία για το αν η Βρετανία θα πρέπει να είναι μέλος ή όχι της ευρωπαϊκής οικογένειας. Στην παρθενική ομιλία της το περασμένο έτος είχε μιλήσει για την ανάγκη οι λαοί και οι κοινότητες να συνασπίζονται γύρω από τις διαφορές τους και να μην  αποκακρύνονται εξαιτίας αυτών. 
 
«Οι κοινότητες μας έχουν βαθιά ενισχυθεί από τη μετανάστευση, είτε πρόκειται για τους ιρλανδικούς Καθολικούς ή τους μουσουλμάνους του Πακιστάν. Ενώ γιορτάζουμε την ποικιλομορφία μας, αυτό που με εκπλήσσει ξανά και ξανά όταν ταξιδεύω κατά μήκος της εκλογικής μου περιφέρειας είναι ότι είμαστε πολύ πιο ενωμένοι και έχουμε πολύ περισσότερα κοινά μεταξύ μας από τις διαφορές μας», είχε πει τότε περιγράφοντας, άθελά της(;), το στοίχημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Μένει να δούμε αν ο σοκαριστικός θάνατός της θα αναστρέψει την διαφαινόμενη από τις δημοσκοπήσεις αποστασιοποίηση των Βρετανών από το ευρωπαϊκό όνειρο και θα σταθεί ικανός να τους βάλει πάλι στις ράγες και στην αγκαλιά της Ενωμένης Ευρώπης.