Sex and the Parliament - Γράφει ο Στέφανος Κασιμάτης

Η οργή είναι το επίσημο ύφος -και, εδώ που τα λέμε, η μόνη πολιτική στάση- του κόμματός της. Ανεξαρτήτως αυτού όμως, αν ανήκα στους οικείους της (που δεν ανήκω, δόξα τω Θεώ!), κατ’ αρχάς θα εξέταζα σοβαρά την έντιμη διέξοδο από το πρόβλημα διά της αυτοκτονίας. Αν δεν υπέκυπτα στον πειρασμό, τότε δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ από την ανησυχία μου για την κατάστασή της. Η ανυπόφορη εριστικότητα αυτής της γυναίκας, σε συνδυασμό με την απειλή που εκπέμπει το μονίμως βλοσυρό ύφος της, με κάνουν να διαισθάνομαι ότι, αν η Ραχήλ Μακρή δεν ηρεμήσει, αν δεν βρει έναν τρόπο να διαχειριστεί την οργή που την κατατρώει (και φαίνεται τόσο έντονα στο πρόσωπο της...), η υγεία της διατρέχει τον κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

Άρθρο του Στέφανου Κασιμάτη στην Καθημερινή

Προχθές, στη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου, η βουλευτίνα Κοζάνης των ΑΝΕΛ ωρυόταν με πρωτοφανές μίσος κατά των βουλευτών της Ν.Δ.: «Θα σας κρεμάσουμε, προδότες». Αυτοί, από την πλευρά τους, είτε λόγω της εύλογης αμηχανίας είτε λόγω της φυσιολογικής ανθρώπινης κατανόησης για το δράμα της, την αγνόησαν. Ομως πάντα υπάρχει και το αφελές λεβεντόπαιδο, που μπερδεύει την ευθιξία με την περηφάνια και θα σπεύσει να απαντήσει. Στον ρόλο αυτό ανταποκρίθηκε ο επιβλητικός -ως προς τον σωματικό όγκο του και μόνον- Δάνης Τζαμτζής. Της απηύθυνε μια φράση, η οποία συνεκδοχικώς ερμηνευόμενη ισοδυναμεί με την απειλή ότι θα την «απαυτώσει» και μάλιστα με τον συγκεκριμένο τρόπο ο οποίος αποκλείει την περίπτωση εγκυμοσύνης.

Να βεβαιώσω, πρώτα απ’ όλα, ότι δεν υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος πραγματοποίησης της απειλής - αυτό το αντιλαμβάνεται αμέσως ο οιοσδήποτε, εφόσον έχει εικόνα της υπερμεγέθους κοιλιάς του συμπαθούς βουλευτή Πέλλας. Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνοντας την προϊούσα εξαχρείωση του κοινοβουλευτικού λόγου, αναρωτιέμαι μήπως οι πολιτικοί μας, ίσως εξαιτίας της έξης τους να ικανοποιούν άκριτα τις απαιτήσεις του πλήθους, χωρίς να το συνειδητοποιούν ανταποκρίνονται στο εμετικό σύνθημα των «αγανακτισμένων» της πλατείας Συντάγματος. Ευτυχώς, δεν την έκαψαν ακόμη, αλλά σιγά σιγά κάνουν τη Βουλή να θυμίζει όλο και περισσότερο τον χαρακτηρισμό που της απέδιδε το σύνθημα...

Δελτίο Τύπου

«Σας ενημερώνουμε ότι για την επόμενη θεατρική σεζόν 2013-2014 θα παρουσιάζεται στο θέατρο “Τζένη Καρέζη”, από Πέμπτη έως και Κυριακή, το έργο “Ανάκριση” του Πέτερ Βάις. Τελευταία φορά που ανέβηκε το έργο σε γνωστή σκηνή ήταν στο Εθνικό θέατρο το 1983 σε σκηνοθεσία Νίκου Περέλη. Τότε, η αγαπητή “Εστία” είχε παρουσιάσει την παράσταση σε κείμενο υπό τον τίτλο “Περισσότεροι οι ηθοποιοί από τους θεατές”. Ο τίτλος αναφερόταν στην ανάγκη για μεγάλο σκηνικό χώρο, που αναγκαστικά μείωνε τις διαθέσιμες για τους θεατές θέσεις. Ωστόσο, απέδιδε και το ενδιαφέρον που επιδείκνυε για την παράσταση το κοινό, το οποίο δεν σχημάτιζε ουρές μπροστά στο ταμείο του Εθνικού.

Αυτό, πάντως, θα επιδιώξει με το δικό του, νέο ανέβασμα του έργου ο κ. Κώστας Καζάκος, που θα σκηνοθετήσει και θα πρωταγωνιστήσει στην “Ανάκριση”. (Σ.σ.: έχει άλλωστε την σχετική πείρα, καθώς προήδρευσε του Λαϊκού Δικαστηρίου της πλατείας Συντάγματος, που καταδίκασε τον Κλίντον το 1999...) Εντούτοις και παρά τα εισιτήρια που θα μοιράσει το ΚΚΕ, η εισπρακτική επιτυχία είναι αμφίβολη εν μέσω κρίσης. Ως εκ τούτου, ο κ. Καζάκος ποντάρει στο δυνατό χαρτί! Τη στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές, σκληρές διαπραγματεύσεις διεξάγονται, με στόχο να παραχωρηθεί το θέατρο στον μεγάλο μας θεατράνθρωπο Θεοδόση Πελεγρίνη, ώστε κάθε Τρίτη και Τετάρτη, καθ’ όλη την διάρκεια της θεατρικής σεζόν, να παρουσιάζει αναδρομή στο πλούσιο έργο του, υπό τον τίτλο “Φεστιβάλ Πελεγρίνη”».

Η ανακοίνωση υπογράφεται από την πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση «Τμήμα Προώθησης και Προβολής του Θεοδόση», εξ ου και θεώρησα σκόπιμη τη δημοσίευσή της...

Ο ανώτερος αριστερός

Η αφορμή είναι ανάξια λόγου· αυτό που έχει σημασία είναι πως ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, σε μια ανακοίνωσή του απευθυνόμενη προς τον ΣΥΡΙΖΑ, όρισε τον αριστερό: «Πρέπει να γνωρίζουν ότι αριστερός είναι κάποιος που λέει την αλήθεια ή όταν τη μαθαίνει ζητά συγγνώμη». Ενώ ο δεξιός, εξυπακούεται βάσει της λογικής Κωνσταντινόπουλου, δεν έχει την ίδια σχέση με την αλήθεια, όπως ο αριστερός, η στάση του στη ζωή δεν διέπεται από τις ίδιες, ανώτερες ηθικές αρχές. Δεν κακίζω τον Οδ. Κωνσταντινόπουλο: δημιούργημα της εποχής του ΠΑΣΟΚ είναι ο άνθρωπος - ήταν μόλις έξι χρονών το 1981. Η γενίκευσή του, όμως, είναι ενδεικτική του πλαισίου της παιδαριώδους και απλουστευτικής ηθικολογίας μέσα στο οποίο γίνεται ο πολιτικός διάλογος στην Ελλάδα. Ο λόγος για τον οποίον σήμερα ο βουλευτής Κωνσταντινόπουλος μπορεί να εκστομίζει μια τέτοια ανοησία και το γεγονός να θεωρείται κάτι φυσικό, είναι ο ίδιος για τον οποίον τρία χρόνια αφότου ξεκίνησε η κρίση είναι ακόμη αδύνατο να συζητήσουμε και να κρίνουμε τις πολιτικές με γνώμονα τη λογική...

Χωρίς Εκείνον;

«Η φιλοσοφία επιστρέφει στην Αθήνα» είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος της χθεσινής «Κ», που με έκανε έξω φρενών! Διότι διαβάζω να προαγγέλλεται σε τόνο διθυραμβικό η διεξαγωγή, για πρώτη φορά, στην Αθήνα ενός Παγκοσμίου Συνεδρίου Φιλοσοφίας, μεταξύ 4 και 10 Αυγούστου και, επίσης, ότι στους συνέδρους περιλαμβάνονται κάποιοι Γιούργκεν Χάμπερμας, Ουμπέρτο Εκο, Αλέξανδρος Νεχαμάς, Μπιλ Μακμπράιτ και Τζον Μακντάουελ. Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι κύριοι και τι είδους συνέδριο φιλοσοφίας νομίζουν ότι θα κάνουν, όταν πουθενά -μα πουθενά- στις 772 λέξεις του ρεπορτάζ δεν βλέπω το όνομα Θεοδόσης Πελεγρίνης; Αίσχος!