Μήνυμα Τσίπρα στη Γερμανία: «Θα συνεχίσουμε μέχρι τέλους για τις αποζημιώσεις»

"Θα συνεχίσουμε τον αγώνα σε όλα τα επίπεδα μέχρι τέλους, με σχέδιο στρατηγική και ισχυρή νομική τεκμηρίωση. Είναι μία πρωτοβουλία εθνικής σημασίας και θα πράξουμε ότι είναι απαραίτητο σε διπλωματικό και νομικό επίπεδο για να εκπληρωθεί αυτό το χρέος", επισήμανε ο πρωθυπουργός.

Ο πρωθυπουργός τόνισε ακόμη ότι για την διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου "έχουμε συγκροτημένη εθνική στρατηγική με πρωτοβουλία και συντονισμό της Βουλής των Ελλήνων".

Ο Αλέξης Τσίπρας έφτασε στο Κομμένο νωρίς το πρωί, κατά την άφιξή του άγημα του στρατού απέδωσε, τιμές ενώ τον υποδέχθηκαν η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, ο β' αντιπρόεδρος της Βουλής Γ. Βαρεμένος, βουλευτές και ο δήμαρχος του Δήμου Νικολάου Σκουφά, στον οποίο ανήκει το Κομμένου, Ευστάθιος Γιαννούλης. Στη συνέχεια τελέστηκε τρισάγιο στην μνήμη των θυμάτων.

Οι ναζί έσφαζαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους - Εσφαξαν έγκυο και της πήραν το βρέφος - Βρέθηκε νεκρό δίπλα της!
Η σφαγή του Κομμένου ήταν μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων στην ιστορία της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, στις 16 Αυγούστου 1943, στο χωριό Κομμένο που βρίσκεται στον νομό Άρτας και είναι χτισμένο κοντά στις όχθες του ποταμού Άραχθου.

Σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα Στέφανο Παππά, η μηχανοκίνητη μονάδα ναζιστικών στρατευμάτων από τη Φιλιππιάδα, με την εντολή της Διοίκησης Ιωαννίνων, εισέβαλε στο χωριό Κομμένο της Άρτας τα χαράματα της 16ης Αυγούστου 1943, με το πρόσχημα των αντιποίνων για την ύπαρξη ανταρτών του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ στην περιοχή.

Το χωριό κοιμόταν ήσυχο μετά από γάμο που είχε γίνει την προηγούμενη ημέρα. Στο χωριό υπήρχαν και ορισμένοι φιλοξενούμενοι από την Πρέβεζα. Την εποχή εκείνη πρακτικά το Κομμένο ανήκε στο Νομό Πρέβεζας με θαλάσσια επικοινωνία. Τα ναζιστικά στρατεύματα προέβησαν σε μια άνευ προηγουμένου σφαγή του άμαχου πληθυσμού. Έστησαν πολυβόλα στις εισόδους του χωριού, εισέβαλαν στα σπίτια και σκότωσαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους και στο τέλος έβαλαν φωτιά και τα έκαψαν. Λίγοι ξέφυγαν με βάρκες στον Αμβρακικό Κόλπο. Στο τέλος της σφαγής οι ναζί στρατιώτες κάθισαν στην πλατεία του χωριού όπου έφαγαν και ήπιαν μπύρες αφήνοντας εκεί άδειες κονσέρβες, δίπλα σε 7 πτώματα.

Συνολικά οι νεκροί της σφαγής ήταν 317. Διασώθηκαν 440. Η σφαγή του Κομμένου Άρτας είναι ισοδύναμη με αυτή των Καλαβρύτων και του Διστόμου. Έγραφε στο βιβλίο του ο Στέφανος Παππάς:

«Οι πρώτοι προστρέξαντες μετά την ανθρωποσφαγή Γρηγόρης Κολιοκώτσης και Ευστάθιος Κολιοκώτσης, ευρήκαν τις δύο ξαδέρφες των Αθηνά και Θεοδοσία νεκρές από σφαίρες πιστολιού και φανερότατα τα ίχνη του βιασμού. Αλλα παραδείγματα μακαβρίου εγκληματικότητας είναι τα δύο μωρά του μακαρίτη Ευστάθιου Κολιοκώτση ηλικίας 7 μηνών, που ευρέθηκαν νεκρά από ασφυξία, γιατί οι κακούργοι εγέμισαν τα στόματά των με βαμβάκι βρεγμένο με βενζίνη και κατόπιν το άναψαν για να απολαύσουν ένα σαδιστικό πυροτέχνημα. Ευρέθη επίσης ο δεύτερος παππάς του χωριού Ζώης Παππάς σκοτωμένος με μαχαίρι και με εξωρυγμένους τους οφθαλμούς. Ως επισφράγισμα της θηριωδίας των ανωτέρω αναφέρω ένα πρωτάκουστο κακούργημα. Η ετοιμογέννητη Παναγιώτα σύζυγος του Λεωνίδα Τσιμπούκη βρέθηκε νεκρή με την κοιλιά ξεσχισμένη και το έμβρυο νεκρό δίπλα της, όπως βεβαιώνει ο αυτόπτης μάρτυρας Θεόδωρος Σταμάτης…». (Στέφανος Παππάς, 1996 και Γκούβας Χαράλαμπος, 2009).