ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ _ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ

Σοφί Μαρσό: Και ο Θεός έπλασε τη Γαλλίδα πειρασμό ως τα 50 της – Έδιωξε και τον 39χρονο σεφ εραστή της

8 Ιανουαρίου 2017 - 12:39 μμ

Η Σοφί Μαρσό (πλήρες όνομα Sophie Danièle Sylvie Maupu) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1966 και ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία σε ηλικία 14 ετών όταν ο σκηνοθέτης Κλοντ Πινοτό την επέλεξε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία La Boum (Το Πάρτι - 1980).

Το φιλμ είχε τεράστια επιτυχία και την έκανε είδωλο στη Γαλλία, σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στην Ιαπωνία. Δύο χρόνια μετά (1982), η συνέχεια της ταινίας La Boum 2, λιγότερο κωμική και περισσότερο αισθηματική, βοήθησε στην περαιτέρω αύξηση της δημοτικότητας της. Το 1983, κέρδισε το βραβείο César (το Γαλλικό Όσκαρ) για την "Περισσότερο Υποσχόμενη Ηθοποιό".

Σε ηλικία 17 ετών, ερμήνευσε έναν πιο απαιτητικό όλο στην ταινία Fort Saganne (1984), όπου συμπρωταγωνίστησε με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ και την Κατρίν Ντενέβ. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε δίπλα στον Ζαν Πολ Μπελμοντό στην ταινία Joyeuses Pâques (1984), βασισμένη στο θεατρικό έργο του Ζαν Πουαρέ.

Ξεδίπλωσε το υποκριτικό της ταλέντο στις ταινίες του επί πολλά χρόνια (1985-2001) συντρόφου της Αντρέι Ζουλάφσκι: L'Amour braque (1985), Mes nuits sont plus belles que vos jours (1989), La Note bleue (1991) και Fidélité" (2000). Η Σοφί αν και αρκετά δημοφιλής στην Ευρώπη, έγινε παγκοσμίως γνωστή ερμηνεύοντας την Πριγκίπισσα Ιζαμπέλα στο ιστορικό έπος του Μελ Γκίμπσον, Braveheart το (1995). Μετά από αυτήν την επιτυχία εμφανίστηκε στο A Midsummer Night's Dream (Όνειρο θερινής νυκτός - 1999) και σαν το κορίτσι του Τζέημς Μποντ στην ταινία The World Is Not Enough (Ο Κόσμος δεν είναι αρκετός - 1999).

Η Σοφί έγραψε την ημι-αυτοβιογραφική νουβέλα Telling Lies το 2001 και παράλληλα προσπάθησε να την μεταφέρει στο σινεμά. Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο με την ταινία Parlez-moi d'amour και πρωταγωνίστρια τη φίλη της Τζουντίθ Γκοντρές, της απέφερε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ του Μόντρεαλ το 2002. Παλιότερα, το 1995, είχε σκηνοθετήσει μια ταινία μικρού μήκους (L'Aube à l'envers) με πρωταγωνίστρια και πάλι τη Γκοντρές.

Στα 18 της, την ανακάλυψε ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ (γράφει εκστασιασμένος στo www.oneman.gr o Θανάσης Κρεκούκιας ) στο Fort Saganne και αμέσως μετά ο Μορίς Πιαλά στο Police. Την ίδια εποχή ξεκίνησε και το φλερτ της με τον Πολωνό σκηνοθέτη, Αντρέι Ζουλάφσκι, που οδήγησε σε μια σχέση 17 χρόνων. Ανοίγω παρένθεση: Πώς να μην υποκλιθεί κανείς στον γίγαντα Ζουλάφσκι, που όντας 26 χρόνια μεγαλύτερος από τη 18χρονη Σοφί, είχε το σθένος να κουλαντρίσει το μπιμπελό μέχρι τα 61 του; Ξέρει κανείς πώς λέγεται το «ζήτω» στα πολωνέζικα; Τέλος παρένθεσης.

Τη ρώτησε πριν από δύο χρόνια το ΒΗΜΑ & ο γνωστός δημοσιογράφος Γιάννης Ζουμπουλάκης που γράφει για το σινεμά αμέσως αν ισχύει και το ότι εκτός από τα φιλιά είναι εναντίον του photoshop.

«Είμαι εναντίον της κακής φωτογραφίας και του κακού φωτισμού» απάντησε. «Το photoshop επιδιορθώνει τα λάθη της κακής φωτογράφισης. Όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη το πρωί στο μπάνιο, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αυτός που κάνει photoshop για να σου αφαιρέσει τις σκιές, αφαιρεί μαζί του τις ρυτίδες σου. Εγώ δουλεύω στις ρυτίδες μου εδώ και 48 χρόνια! Δεν θέλω να μου πάρουν τις ρυτίδες μου. Γιατί έτσι παίρνουν την έκφρασή μου, μου παίρνουν τη ζωή! Και αυτό δεν είναι δίκαιο. Όταν παίρνεις από τους άλλους την έκφραση όλοι μοιάζουν ίδιοι. Μοιάζουν με κούκλες».

Η Σοφί Μαρσό μεγάλωσε σε αυστηρό περιβάλλον και δεν είχε στόχο να γίνει ηθοποιός. «Ήταν σκληρό να γίνω γυναίκα, με βυζιά και όλα αυτά. Και ο τρόπος που με κοίταζαν πολλοί άνδρες δεν ήταν καθόλου ευχάριστος». Σήμερα η Μαρσό αθλείται τακτικά, κολυμπά, κάνει γιόγκα, παίζει μπάσκετμπολ και δεν έχει πρόβλημα με το γήρας. Αντιθέτως πιστεύει αυτό που της λέει συχνά ο γιος της: «Γριά θα έχω πλάκα. Ίσως όχι και τόση αλλά θα... δούμε».

Συχνά οι κουβέντες της δηλώνουν μια ισχυρή φεμινίστρια που θέλει να φωνάξει για την υποβάθμιση της γυναίκας. «Στη Γαλλία έχουμε μια ρήση που λέει ότι αν βάλεις έναν άνδρα ανάμεσα σε 2.000 γυναίκες και πάλι η φωνή του άνδρα θα ακουστεί. Είναι παράξενο και άδικο και ενοχλητικό. Εμείς κάνουμε όλη τη δουλειά και οι άνδρες ξεχωρίζουν. Και όποτε το λέω αυτό ξέρετε τι ακούω; Ότι υπάρχει η Ανγκέλα Μέρκελ. Ελάτε τώρα...».

Υπάρχουν άλλωστε τόσα πράγματα που θα ήθελε να κάνει πέραν της ηθοποιίας που στενοχωριέται στην ιδέα ότι ενδεχομένως να μην τα καταφέρει ποτέ. Την ίδια ώρα όμως αυτό της δίνει ζωή, η προσπάθεια να τα πετύχει. «Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι ονειροπόλα - αντιθέτως πιστεύω ότι πατώ γερά πάνω στη γη».

Η Μαρσό δεν παντρεύτηκε ποτέ γιατί θεωρεί ότι είναι «πολλή δουλειά να στήσεις έναν γάμο» και δεν της αρέσει το γεγονός ότι «ο γάμος μοιάζει με συμφωνία». Το αποδίδει επίσης στο ότι «δίνει» πολύ από τον εαυτό της με αποτέλεσμα να έχει την ανάγκη να κρατήσει κάτι δικό της, να έχει τον χώρο της.
«Πιστεύω στον γάμο για όσους είναι 20 ή 80. Στο ενδιάμεσο, μάλλον όχι. Πώς μπορείς να υποσχεθείς ότι δεν θα ερωτευτείς κάποιον άλλον στη ζωή σου;». Το γεγονός ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ δεν την εμπόδισε να γίνει μητέρα. Η Μαρσό που έχει δυο παιδιά, ένα κορίτσι και ένα αγόρι, είναι ερωτευμένη μαζί τους. Το πρόσωπό της αστράφτει μιλώντας για παιδιά. «Λατρεύω τα παιδιά, αν μπορούσα να κάνω άλλα 12 θα τα έκανα. Αλλά τότε θα χρειαζόμουν άλλες 12 ζωές...».

Τελικά ούτε τον κατά 13 χρόνια νεότερο της διάσημο Γάλλο σεφ παντρεύτηκε με τον οποίο είχε σχέση τον τελευταίο χρόνο αντίθετα χώρισαν και μάλιστα δηλώνει η ίδια οτι πιά κοιτάζει μπροστά και δεν θέλει να ξαναγυρίσει σε νέα ... μαγειρέματα έρωτα με τον ωραίο της κουζίνας ...