Ο συνάδελφος Γιάννης Βλαστάρης ετοίμασε το Λεξικό χωρίς Γραβάτα: Πως η τροϊκα έγινε τεχνικό κλιμάκιο;

Εδώ έρχεται το Λεξικό της Γραβάτας του Γιάννη Βλαστάρη ο οποίος καταγράφει περίπου 350 λέξεις που έχουν εισβάλει στον δημόσιο λόγο με στόχο να αντικαταστήσουν κάποιες άλλες, αρνητικά φορτισμένες, ή να παραμορφώσουν την ίδια την σημασία τους, ώστε να γίνουν εύπεπτη τροφή στην κοινή γνώμη. 

Το Λεξικό Χωρίς Γραβάτα είναι μία πρωτότυπη, ευκολοδιάβαστη έκδοση, σε ειδικό σχήμα και με σύγχρονη αισθητική. Μία δημοσιογραφική δουλειά που με κατανοητό και διασκεδαστικό τρόπο προσεγγίζει ένα πολύ σοβαρό θέμα. 

Οι «Θεσμοί» αντικατέστησαν την Τρόικα, οι χθεσινοί «τοκογλύφοι» αποκαλούνται, πια, «Τεχνικά κλιμάκια», ο αυτόματος κόφτης αποδοχών ονομάζεται «Ρυθμιστής Αυξημένων Εγγυήσεων» κι η μείωση μισθών-συντάξεων βαφτίστηκε «Ασφαλιστική Αναπλαισίωση».

Στους καιρούς της κρίσης ο δημόσιος λόγος κατακλύζεται ήδη από νεολογισμούς και νεόκοπες διατυπώσεις με σκοπό να εξωραΐσουν άλλες, οι οποίες είχαν δαιμονοποιηθεί στο παρελθόν. 

Η αλλαγή πολιτικής επιβάλλει και αλλαγή ρητορικής. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι η δημιουργία μιας επικοινωνιακής Βαβέλ και μίας πρωτόγνωρης σύγχυσης στη σκέψη του μέσου πολίτη, καθώς λέξεις και σημασίες χάνουν τον ρόλο τους και μετατρέπονται σε πολτό που τελικά οδηγεί …στα ομόλογα Σώρρα.

Το Λεξικό Χωρίς Γραβάτα του δημοσιογράφου Γιάννη Βλαστάρη καταπιάνεται με αυτό, ακριβώς, το φαινόμενο της «Διπλής Γλώσσας». 
Μιας γλώσσας την οποία άλλοτε αποκαλούσαμε «ξύλινη», αλλά που σήμερα ο ίδιος την χαρακτηρίζει «γλώσσα από πλαστελίνη». Παραπλανητικά εύπλαστη και επικίνδυνη γιατί «κολλάει στο μυαλό και ακινητοποιεί τα κριτήριά μας».

Πρώην διευθυντής της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας και του περιοδικού ΕΨΙΛΟΝ ο Γιάννης Βλαστάρης συγκέντρωσε 350 λήμματα που έχουν εισβάλλει στη ζωή μας και τα σχολιάζει σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει το νόημά τους, αλλά και να υπαινιχθεί τις σκοπιμότητες της διαστροφής τους. 

Πότε με δεικτικότητα και πότε με χιούμορ, περιγράφει την τρέλα που επικρατεί στην πολιτική αρένα, σε πολλά Μ.Μ.Ε, αλλά και στις καθημερινές μας συζητήσεις. 

Οι νέες λέξεις της εποχής συνοδεύονται από φωτογραφίες των εισηγητών τους, τεκμηριώνοντας έτσι τη στιγμή της διατύπωσής τους, αλλά και προσφέροντας το γενικότερο επικοινωνιακό περιβάλλον τους. 

Σε συγκεκριμένες σελίδες «Σημειώσεων», μάλιστα, υπάρχει χώρος ώστε ο αναγνώστης να συμπληρώνει εκεί τα δικά του λήμματα -όρους ή εκφράσεις που ο ίδιος πρόσεξε και που διέφυγαν της έρευνας του συγγραφέα.

Αξίζει να διαβαστεί από όλους όσοι θέλουν να ξεχωρίζουν την αλήθεια από το ψέμα, εντοπίζοντας τις παγίδες που μπορεί να κρύβει μία αθώα λεξούλα…

Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ 

Ο Γιάννης Βλαστάρης γεννήθηκε στην Αθήνα και πριν αποφοιτήσει από τη Νομική πήρε το τραίνο της δημοσιογραφίας με αφετηρία την Καθημερινή της Ελένης Βλάχου.

Υπηρέτησε όλα τα είδη του ρεπορτάζ και από επιτελικές θέσεις ταξίδεψε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο και τηλεόραση.

Το 1991 δημιούργησε το Έψιλον, το πρώτο ένθετο περιοδικό στον ελληνικό Τύπο. Λίγο μετά, ανέλαβε τη διεύθυνση και της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας του Κίτσου Τεγόπουλου, κρατώντας το τιμόνι της για 20 χρόνια.

Στη συναρπαστική αυτή διαδρομή γνώρισε πρωτιές και επιτυχίες, ολισθήματα και παρεξηγήσεις – δηλαδή εμπειρίες. Αυτές επεξεργάζεται τώρα…