Ας πάμε Αμύνταιο & Τύρναβο να επισκεφθούμε 2 οινοποιεία με πολύ μέλλον μπροστά τους!

Και ενώ ετοιμάζομαι για άλλη μία οινο-τουριστική εξόρμηση προς το Βορρά, τακτοποιώ τις σημειώσεις μου και αναπολώ τις τελευταίες μου επισκέψεις σε 2 από τα - ελάχιστα πια - Ελληνικά οινοποιεία στα οποία δεν έχω βρεθεί ακόμα.

 Αυτή τη φορά πρόκειται για 2 περιπτώσεις ανθρώπων που γνωρίζω μέσα από εκδηλώσεις, εκθέσεις και social media σχεδόν από το ξεκίνημά τους, παρακολουθώ ανελιπώς την πορεία των κρασιών τους, δεν είχα καταφέρει, ως τώρα, όμως να τους επισκεφτώ στον τόπο της δημιουργίας τους. Όμως έγινε τελικά κι αυτό., αναφέρει το in2life.gr.

Πράγματι, λοιπόν, στο δρόμο για την Δυτική Μακεδονία, κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου εκεί, σταμάτησα σε 2 οινοποιεία που βρίσκονταν πολύ ψηλά στη λίστα μου: στο Κτήμα Ζαφειράκη στον Τύρναβο, καθώς και στο Κτήμα Καρανίκα στο Αμύνταιο. Και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για νέους ανθρώπους που κάνουν πολύ αξιόλογες προσπάθειες, οι οποίες, με τη σειρά τους, ανταμείβονται από την αγορά - τόσο την εγχώρια, όσο και την διεθνή. Στο Κτήμα Ζαφειράκη, στον Τύρναβο, σταματήσαμε πρώτα, ανεβαίνοντας.

 Ο Χρήστος Ζαφειράκης μας περίμενε για να μας ξεναγήσει στο οινοποιείο του, που σιγά--σιγά επεκτείνει. Ο ίδιος κανονικά θα έπρεπε να κλωνοποιηθεί, αν και δείχνει, ως τώρα, να καταφέρνει να είναι παρών παντού σχεδόν ταυτόχρονα: στο αμπέλι, στο χημείο, στην εμφιάλωση και βέβαια στην υποδοχή των αρκετών επισκεπτών του. Όπως μας εξήγησε, στην Ιταλία σπούδασε και απέκτησε τη βασική του επαγγελματική εμπειρία, κι αυτό φαίνεται αρκετά από το στυλ των κρασιών του, αλλά και από την Τοσκανέζικη ποικιλία Sangiovese, στην οποία έχει ιδιαίτερη αδυναμία. Το Κτήμα Ζαφειράκη σήμερα παράγει 80.000 φιάλες ετησίως, ένα σημαντικό ποσοστό των οποίων εξάγονται στην Ευρώπη, αλλά και αρκετά παραπέρα.

Οι ετικέτες του είναι τόσο μονοποικιλιακές (Λημνιώνα, Μαλαγουζιά, Chardonnay) όσο και πολυποικιλιακές, όπως ο Παλαιόμυλος, ερυθρό από Sangiovese και Syrah, που πήρε το όνομά του από την περιοχή στην οποία βρίσκεται το Κτήμα, καθώς και το πολύ αξιόλογο Ροζέ του, που είναι χαρμάνι των ποικιλιών Λημνιώνα και Syrah. Τα κρασιά του Κτήματος είναι εξαιρετικά κομψά και καλοφτιαγμένα και παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον, το οποίο οφείλεται και στο ιδιαίτερο terroir της περιοχής, αλλά και στις ψαγμένες επιλογές του Χρήστου Ζαφειράκη σε βαρέλια, τα οποία είναι στην πλειονότητά τους μεγάλου μεγέθους και Αυστριακής προέλευσης.

Αν δεν έχετε δοκιμάσει ακόμα τα κρασιά του Κτήματος Ζαφειράκη, θα σας πρότεινα να το επιδιώξετε. Είμαι πεπεισμένος ότι το μέλλον τους είναι πολλά υποσχόμενο. Με το που ξημέρωσε η επόμενη μέρα, πήραμε κατεύθυνση για το Αμύνταιο και το Κτήμα Καρανίκα. Μας υποδέχτηκε ο Λαυρέντης (Laurens) Hartman, γενημένος από Ελληνίδα μητέρα (το γένος Καρανίκα) στην Ολλανδία. Η ιστορία του Λαυρέντη θα μπορούσε να γίνει και ταινία: στην ηλικία των 40 έπαθε αυτό που οι Αγγλοσάξωνες ονομάζουν "mid-life crisis" και του μπήκε η έμμονη ιδέα να κάνει κάτι δημιουργικό, στο οποίο να βάλει ανεξίτηλα την υπογραφή του.

Μαζί με τη σύζυγό του, με την οποία μοιράζονταν το πάθος για το κρασί και την ευζωία, βάλθηκαν να εξετάζουν μέρη στην Ευρώπη, στα οποία θα μπορούσαν να φτιάξουν το δικό τους οινοποιείο - ανάμεσά τους η Ιταλία, η Ελβετία, η Γερμανία και η Αυστρία. Όταν η έρευνά τους άρχισε να εστιάζεται στην Ελλάδα και το Ξινόμαυρο, ανακάλυψαν το Αμύνταιο και το αγάπησαν, όχι μόνο για τη φύση και τους αμπελώνες του, αλλά και για τη ζεστασιά των ανθρώπων του.

Με συνοπτικές διαδικασίες ο Λαυρέντης άφησε πίσω του μια επιτυχημένη καριέρα στον κλάδο των εκδόσεων και κάπως έτσι η οικογένεια Hartman ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο στην Ελλάδα και το Ελληνικό κρασί. Από το 2006 μέχρι σήμερα το Κτήμα Καρανίκα έχει κάνει τεράστια άλματα. Αυτή τη στιγμή παράγει αφρώδες κρασί (λευκό και ροζέ) από Ξινόμαυρο, που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα της Ελλάδας και γίνεται ανάρπαστο. Από τις 15.000 φιάλες της ετήσιας παραγωγής του Κτήματος γύρω στο 40% εξάγεται στην Αυστραλία, τη Δανία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και τις ΗΠΑ, ενώ άλλο ένα 20% πωλείται απευθείας από το οινοποιείο στους πολλούς του επισκέπτες.

Βέβαια πρέπει να πούμε (και να γνωρίζουν όλοι) ότι πέρα από τα πραγματικά αξιόλογα αφρώδη κρασιά του, το Κτήμα Καρανίκα παράγει και μία επιπλέον γκάμα ήπιων κρασιών, όπως το πολύ αξιόλογο Terra Levea από Ασύρτικο και το όμορφα πικάντικο Κτήμα Καρανίκα Ερυθρό από χαρμάνι των ποικιλιών Ξινόμαυρο και Λημνιώνα.

Το απόλυτο highlight, βέβαια, για όποιον βρεθεί να δοκιμάζει κρασιά στο Κτήμα Καρανίκα είναι το Ξινόμαυρο 2007 από επιλεγμένο, υπεραιωνόβιο αμπέλι της περιοχής, το οποίο είναι ένα μαγικό ερυθρό κρασί που όμως - εύλογα - δεν πωλείται, αλλά προσφέρεται ως κέρασμα στους επισκέπτες. Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι ο Ελληνικός αμπελώνας είναι σπαρμένος με διαμάντια - από άκρη ως άκρη. Το ευχάριστο δε της υπόθεσης είναι ότι δεν χρειάζεται ούτε να σκάψουμε, ούτε να κοπιάσουμε για να τα βρούμε.

Αντιθέτως, μία ωραία εκδρομή με καλούς φίλους σε μερικά από τα πιο όμορφα μέρη της χώρας μας, είναι αρκετή για να ανακαλύψουμε σπάνιους ανθρώπους και μοναδικές απολαύσεις...