Η Μαρίνα Βερνίκου σε σπάνια φωτογράφιση με τον πατέρα της: Θυμάμαι πως με έκαναν οι γονείς μου κούνια μωρό....

Είναι γνωστή η αγάπη που τρέφει η γνωστή φωτογράφος Μαρίνα Βερνίκου στον πατέρα της Γιώργο. Είναι άλλωστε μοναχοπαίδι.

Πατέρας και κόρη φωτογραφίζονται σπάνια μαζί αλλά όταν το κάνουν ξεχωρίζουν! Έτσι έγινε και αυτή τη φορά!

Ο φωτογραφικός φακός του Αλέξανδρου Μακρή αποτύπωσε την αγάπη πατέρα-κόρης σε μια μοναδική φωτογράφιση για λογαριασμό του περιοδικού Life Magazine Travel-Santorini Issue.

Η Μαρίνα και ο Γιώργος Βερνίκος μίλησαν για πολλά θέματα που τους αφορούν στη Μαρκέλλα Ρεπανέλη.

Η Μαρίνα μίλησε με πολλή αγάπη για τους γονείς της και ειδικά τον πατέρα της αλλά και το μυστικό ενός επιτυχημένου γάμου, μιας και είναι παντρεμένη 12 χρόνια με τον επιχειρηματία Μίλτο Καμπουρίδη και έχουν 3 παιδιά.

Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που έχετε από τον πατέρα σας;

Από τις ωραιότερες αναμνήσεις που έχω σα μωρό είναι να με κάνουν κούνια με τα χέρια τους οι γονείς μου.  Σαν και τώρα θυμάμαι αυτή την αίσθηση.

Στα φετινά γενέθλια του πατέρα σας κάνατε μια συγκινητική ανάρτηση στο προφίλ σας στο FB για να του ευχηθείτε, ονομάζοντάς τον μεταξύ άλλων ως τον καλύτερο συνοδοιπόρο. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να πορεύονται μαζί δύο τόσο δραστήριοι και πετυχημένοι άνθρωποι; Οι πατεράδες συνήθως έχουν την τάση να θέλουν να... παρεισφρέουν στη ζωή των παιδιών τους. Ο πατέρας σας είναι τέτοιος άνθρωπος;

Είναι πολύ εύκολο αν έχεις τον δικό μου πατέρα. Είναι εύκολος στην συνεννόηση, γρήγορος στις αποφάσεις και δημοκρατικός. Όταν ήμουν μικρή οργάνωνε αυτός τα ταξίδια και του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα τα οργανώσει όλα τέλεια μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια γιατί διαβάζει πολύ πριν ταξιδέψει. Τώρα έχουμε και οι δυο επαναπαυθεί στο σύζυγο μου που είναι και αυτός λάτρης των ταξιδιών  και μας οργανώνει όλους.

Είστε μοναχοκόρη και μοναχοπαίδι. Σας... κακόμαθαν οι γονείς σας ή υπήρξαν δίκαιοι;

Ως μοναχοκόρη είχα ορισμένα προνόμια.  Νομίζω όμως ότι βασικά υπήρξαν δίκαιοι.

Το όνομα “Βερνίκος” έχει μια ιστορία πίσω του. Υπήρξε ποτέ εμπόδιο στην εξέλιξή σας;

Ένα όνομα σου δίνει πλεονέκτημα, αλλά δημιουργεί και υποχρεώσεις.  Πρέπει να κάνεις καλή χρήση.

Τα παιδιά σας, πέρα βέβαια από εσάς και τον σύζυγό σας, θα θέλατε να έχουν τον παππού τους ως παράδειγμα; Βλέπετε στοιχεία του χαρακτήρα του σε αυτά;

Και βέβαια! Μακάρι να πάρουν όλα τα καλά παραδείγματα που μας μαθαίνει καθημερινά. Σίγουρα οι κόρες μας έχουν πάρει την εξωστρέφεια και κοινωνικότητα του και το γιο μας τον έχει κάνει πολύ καλό στο ποδοσφαιράκι.

Θεωρείτε τον εαυτό σας κλασική μαμά;

Δεν νομίζω πως είμαι η κλασική μαμά. Η ίδια αισθάνομαι παιδί και σε γενικές βάσεις τους αντιμετωπίζω ως ίσο προς ίσο. Είμαι πιο πολύ φίλη παρά μαμά. Είμαστε… παρεούλα.

Είστε παντρεμένη πολλά χρόνια. Υπάρχει κατά τη γνώμη σας «μυστικό» για έναν αρμονικό γάμο;

Ναι, υπάρχει. Ο μόνος τρόπος για να κρατηθεί ένας γάμος είναι να θαυμάζεις το σύζυγό σου, να τον αγαπάς και να τον σέβεσαι.

Ο Γιώργος Βερνίκος από την άλλη, γνωστός στο χώρο του επιχειρηματικού κόσμου, χαμηλών τόνων, γνωστός και για την κοινωνική του δράση τόσο στο χώρο του τουρισμού όσο και στον τομέα του περιβάλλοντος και των κοινωνικών θεμάτων απάντησε με μεγαλύτερη σοφία ενώ έχουν ενδιαφέρον οι απόψεις του για την κρίση στη χώρα μας.

Ποια είναι η αγαπημένη σας δραστηριότητα που απολαμβάνετε με τα εγγόνια σας;

Να μου κάνουν ερωτήσεις και να με κερδίζουν στα παιχνίδια.

Ποια θεωρείτε ότι είναι η πιο σημαντική συμβουλή που δώσατε στην κόρη σας;

Να στέκεται στα πόδια της, να έχει κατανόηση για τα ανθρώπινα και ν’ αγαπάει τη χώρα της.

Το επίθετο “Βερνίκος” πιστεύετε ότι τη δυσκόλεψε στη ζωή της;

Το όνομα και η καλή εμφάνιση είναι δίκοπο μαχαίρι.  Πρέπει να μάθεις να τα διαχειρίζεσαι σωστά.

Τι σας προσφέρει τη μεγαλύτερη ικανοποίηση στο τέλος μιας δύσκολης μέρας;

Μια καλή συζήτηση.

Θάλασσα: Τι αντιπροσωπεύει αυτή η λέξη για εσάς;

Ανοιχτούς ορίζοντες, ελευθερία και περηφάνια.

Η Ελλάδα περνάει τη φάση μιας ομολογουμένως μεγάλης κρίσης. Διαβλέπει το έμπειρο μάτι σας το τέλος αυτής της φάσης;

Σίγουρα περνάμε μια μεγάλη κρίση, που μακάρι να οδηγούσε σε μια αυτογνωσία.  Με εξαιρέσεις, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.  Απλά, όποιος αγωνίζεται, ελπίζει.

Η χώρα μας θυμίζει πολλές φορές ηρωίδα αρχαίας τραγωδίας. Τόσο ταλαιπωρημένη και όμως τόσο ιδιαίτερη και τόσο δυνατή αλλά και τόσο όμορφη. Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας μας κάνει να… πέφτουμε αλλά μετά να στεκόμαστε στα πόδια μας;

Δυστυχώς πέφτουμε πολύ και μονίμως στηριζόμαστε στον από μηχανής Θεό. Πρέπει να πάψουμε να έχουμε φαντασιώσεις και ψευδαισθήσεις, ώστε να μπορέσουμε ν’ αρχίσουμε να ονειρευόμαστε.