Ανακαλύφθηκε πρωτεΐνη που προστατεύει από τη γρίπη & άλλες μολυσματικές ασθένειες

Αμερικανοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν μια μικρή πρωτεΐνη που μπορεί να βελτιώσει τη συμπτωματολογία της γρίπης καθώς και τη θνησιμότητα που σχετίζεται με αυτή, καθώς και άλλες μολυσματικές ασθένειες.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Journal of Leukocyte Biology οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Μέριλαντ διαπίστωσαν ότι η ρετροκυκλίνη-101 (RC-101) έχει τη μοναδική ιδιότητα όχι μόνο να στοχεύει τον ίδιο τον ιό της γρίπης αλλά και την επιβλαβή φλεγμονή που προκαλεί.

Αν και η επίδραση της RC-101 έχει ήδη μελετηθεί ως θεραπεία της γρίπης σε κυτταρικό επίπεδο, δεν έχει μελετηθεί ακόμα σε πειραματικό στάδιο, όπως αναφέρει το healthpost.gr

«Πιστεύουμε ότι η πρωτεΐνη μπορεί να μας οδηγήσει σε νέα φάρμακα που θα είναι πιο ισχυρά στη μάχη καταπολέμησής της, όπως επίσης και κατά της φλεγμονής» εξηγεί κύριος συγγραφέας της έρευνας Ντάνιελ Τζ. Πράντνερ, ερευνητής στο Τμήμα Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας του αμερικανικού πανεπιστημίου.

Στο πλαίσιο της έρευνας, ο Δρ Πράντνερ και οι συνεργάτες τους μελέτησαν την επίπτωση της RC-10 σε ανθρώπινα κύτταρα και σε ένα ζωικό μοντέλο γρίπης χρησιμοποιώντας ποντίκια. Η RC-10 είχε δύο θετικές επιπτώσεις στα ανθρώπινα ανοσοκύτταρα: πρώτον, εμπόδιζε τον ιό της γρίπης να μολύνει τα κύτταρα και δεύτερον, εμπόδιζε τη φλεγμονή που κρύβεται πίσω από τα περισσότερα συμπτώματα της γρίπης, όπως ο πυρετός, ο πόνος, ο λήθαργος και η δύσπνοια.

«Αυτή η διπλή δράση είναι μοναδική», σημειώνει ο Δρ. Πράντνερ.

Στο ζωικό μοντέλο, οι ερευνητές μόλυναν δύο ομάδες ποντικιών με μια δόση γρίπης, ικανή να επιφέρει θάνατο. Εν συνεχεία του χορήγησαν στη μια ομάδα RC-10 δύο ημέρες μετά τη λοίμωξη για συνολικά πέντε ημέρες και στην άλλη εικονικό σκεύασμα. Η ομάδα παρέμβασης είχε λιγότερο σοβαρά συμπτώματα γρίπης και μειωμένο ποσοστό θνησιμότητας. Στην ομάδα ελέγχου το 90% των ποντικιών πέθανε, ενώ στην ομάδα παρέμβασης μόλις το 20%.

Αν και η RC-10 δεν υπάρχει στον ανθρώπινο οργανισμό, υπάρχει όμως σε άλλα θηλαστικά μπορεί να παράσχει ισχυρή αντιϊική προστασία. Οι ερευνητές εικάζουν ότι ο άνθρωπος την έχασε στην πορεία της βιολογικής εξέλιξή τους.