Δυο ξένοι στην ίδια πόλη τον Βόλο: Ο ένας κλέβει για να θρέψει το παιδί του & ο άλλος κρύβει 1.5 εκ που του το κλέβουν

Από τη μία διαβάζουμε πως αίσθηση προκάλεσε στην κοινωνία του Βόλου, παραμονές Πρωτοχρονιάς, η είδηση της σύλληψης εντός 24χρονου νεαρού πατέρα ο οποίος έκλεψε δύο συσκευασίες βρεφικού γάλακτος από τα ράφια γνωστού σούπερ μάρκετ της πόλης.

Γράφει ο Κατσάκος Πέτρος στην avgi.gr

Τον 24χρονο νεαρό πατέρα συνέλαβαν αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Βόλου με την κατηγορία της κλοπής ύστερα από καταγγελία των υπευθύνων της αλυσίδας και τη μήνυση που υπέβαλαν κατά του νεαρού, ο οποίος εντοπίστηκε και τελικά συνελήφθη.

Στον αντίποδα, επιφανής πολίτης του Βόλου κατήγγειλε, πάλι σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου, στην αστυνομία ότι άγνωστοι διέρρηξαν το σπίτι του, πιθανά τη νύχτα του Σαββάτου, όταν εκείνος απουσίαζε, και έκλεψαν μετρητά ύψους 1,3 εκατομμυρίων ευρώ και 400 χρυσές λίρες που είχε κρυμμένες.

Στο αστυνομικό τμήμα λοιπόν βρέθηκαν πρωτοχρονιάτικα ένας άνεργος πατέρας κατηγορούμενος για το κλεμμένο γάλα αξίας 40 ευρώ και ο ευκατάστατος συμπολίτης του που του άρπαξαν από το σπίτι ένα υπερβολικά μεγάλο χρηματικό ποσό που θεωρούσε σκόπιμο να το έχει μακριά από το τραπεζικό σύστημα.

Δύο άνθρωποι που συμβολίζουν τις οικονομικές ανισότητες και τις ακρότητες που συνυπάρχουν στον κοινωνικό ιστό της χώρας. Δύο ξένοι στην ίδια πόλη, όπως όλοι οι ξένοι που κρύβουν οι πόλεις μας.

Εκεί που συγκατοικούν ο πλούτος με τη φτώχεια και η χλιδή με την ανέχεια. Εκεί που, όπως θα έλεγε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποθεώνεται η ανθρώπινη φύση μέσα από τις ανισότητες που ο καπιταλισμός γεννά και η οικονομική κρίση διογκώνει.

Ένας άνθρωπος που φτάνει σε σημείο να κλέψει για να θρέψει το παιδί του κι ένας άλλος που του κλέβουν μια ολόκληρη περιουσία που κρύβει στο σπίτι του.

Κανείς δεν ξέρει αν αυτών των δύο ανθρώπων οι δρόμοι συναντήθηκαν ποτέ στον Βόλο. Αν περπάτησαν στο ίδιο πεζοδρόμιο, όπως τα πεζοδρόμια που περπατήσαμε εμείς τις ημέρες των γιορτών φορτωμένοι με τα ψώνια των ημερών δίπλα από τις ρωγμές της ζωής όπου ξεχειμωνιάζουν στριμωγμένες κάποιες άστεγες ψυχές της δικής μας πόλης.

Κι όμως, όλοι κάπου συναντιόμαστε τελικά. Καλή χρονιά σε όλες και σε όλους!