Vintage story: H τραγωδία της Δούκισσας της Πλακεντίας που έχασε την κόρη της 2 φορές & απομονώθηκε στην Πεντέλη

Γεννήθηκε στην Αμερική και παντρεύτηκε τον στρατηγό Λεμπρέν, του στρατού του Μ. Ναπολέοντος. Μαζί του απέκτησε την αγαπημένη της κόρη, Ελίζα.

Ως γνήσια φιλελληνίς και αφού ο γάμος της κατάρρευσε, κατήλθε στο Ναύπλιο, τόσο αυτή όσο και η θυγάτηρ της, προκειμένου να ενισχύσουν οικονομικά την τότε οργανούμενη δημοτική εκπαίδευση. Έγινε ενεργό μέλος του Φιλελληνικού Κομμιτάτου πουλώντας τα κοσμήματά της και συγκεντρώνοντας το ποσό των δεκατεσσάρων χιλιάδων φράγκων, αλλά και προσφέροντας και άλλα εννιά χιλιάδες φράγκα…

Η Δούκισσα ήταν αντικαποδιστριακή και συμμετείχε στην κατά του κυβερνήτου αντιπολίτευση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αναγκασθεί να φύγει από την Ελλάδα, για πρώτη φορά. Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια επέστρεψε στην χώρα που αγαπούσε, αφού πρώτα δημοσίευσε κείμενο στο εξωτερικό (Φλωρεντία) με το οποίο υπερασπίζετο τους Μαυρομιχαλαίους για την πράξη τους...

Η Δούκισσα τώρα, ήλθε για να μείνει. Αγόρασε τεράστιες εκτάσεις γης σε όλη την Αττική και έκτισε διάφορα κτήρια τα σημαντικότερα των οποίων είναι τα δύο ανάκτορά της (ένα στο Ιλισό και ένα στην Πεντέλη) καθώς και ο πύργος Tourelle (στην Πεντέλη και αυτός, ερειπωμένος σήμερα – βλ. φωτογραφίες άρθρου). Τα μέγαρα είναι έργο του γνωστού αρχιτέκτονα της εποχής, Σταματίου Κλεάνθους.

Σύμφωνα με το αφιέρωμα του authorway, στην προσπάθειά της να αγοράσει εκτάσεις στο Πεντελικό, συνάντησε την αντίδραση της Μονής Πεντέλης που είχε θέσει άτυπα ολόκληρο το όρος υπό τον έλεγχό της, λόγω της εξάπλωσης του ασκητισμού κατά τον μεσαίωνα. Το τίμημα που ζητούσε η Μονή ήταν απρόσιτο και χρειάστηκε η παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης, ώστε να πραγματοποιηθεί η αγορά. Η Δούκισσα προχώρησε στην κατασκευή μαρμάρινης πεντάτοξης γέφυρας, κρηνών, δύο λατομείων μαρμάρου, ενός κοιτώνα για τους λατόμους, ενώ χρηματοδότησε και τη διάνοιξη δρόμων στην Πεντέλη.

Η Ελίζα αρρωσταίνει. Η κατάρρευση της Δούκισσας, αρχίζει.

Η κόρη της Σοφίας έπασχε από «στηθικό νόσημα», όπως αναφέρεται στα αρχεία της εποχής. Σταδιακά η υγεία της φθίνει και παρά τις απέλπιδες προσπάθειες της μητέρας της, η Ελίζα πεθαίνει το 1836 στην Βηρυττό…

Η Δούκισσα ταριχεύει το κορμί της κόρης της, το μεταφέρει στην Αθήνα και το εναποθέτει προσωρινώς στο παρεκκλήσιο της οικίας της, στην οδό Πειραιώς. Προσωρινά, επειδή ήθελε να δημιουργήσει έναν μεγαλοπρεπή ναό στην Πεντέλη για να θάψει την Ελίζα.

Η μοίρα, όμως,  κτυπά για δεύτερη φορά την πόρτα της: μία τεράστια φωτιά αποτεφρώνει τόσο το οίκημα στην Πειραιώς όσο και το ταριχευμένο πτώμα της κόρης της. Αυτός ο δεύτερος «θάνατος» χαρακώνει ανεξίτηλα την καρδιά και την ψυχή της Σοφίας. Ο χαρακτήρας της αλλάζει και γίνεται δύστροπη και αντικοινωνική, πλησιάζοντας, σύμφωνα με μερικούς ιστορικούς, στα όρια της λογικής…

Η Δούκισσα απομακρύνεται από τον Χριστιανισμό και μετατοπίζει το ενδιαφέρον της στον Μωσαϊσμό. Συγχρόνως, προσπαθεί να δημιουργήσει στην Ελλάδα μία θεοκρατική, κοινωνική οργάνωση μοιράζοντας κτήματα και τίτλους σε διάφορες εξέχουσες ελληνικές οικογένειες.

Το τέλος και η λύτρωση…

Δεν σταμάτησε, όμως, ποτέ το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της, μέχρι και την στιγμή που αποξενωμένη, σχεδόν περιθωριακή και απομονωμένη στον πύργο της, στην Πεντέλη πεθαίνει και η διαμάχη της με τον θάνατο λαμβάνει τέλος… Απεβίωσε το 1854 σε ηλικία 69 χρονών. Ετάφη μαζί με την κόρη της στον Πύργο της στη Πεντέλη.

Η Δούκισσα της Πλακεντίας θεωρείτο εκκεντρική προσωπικότητα, με πολλούς μύθους να περιβάλλουν το πρόσωπό της και να τη συσχετίζουν με τους ληστές που κατοικούσαν στην αττική ύπαιθρο και δραστηριοποιούνταν στην Αθήνα (όπως ο φημισμένος Νταβέλης). Είναι γνωστός ο θρύλος για την υπόγεια στοά που συνδέει το αρχοντικό της με την σπηλιά των Αμώμων (Νταβέλη) στην Πεντέλη…

Όπως και να έχουν οι ιστορίες πάντως, η Δούκισσα της Πλακεντίας είναι βαθειά χαραγμένη μέσα στον αέρα της Πεντέλης και του βουνού της. Έφτιαξε ένα μύθο με μεγάλους έρωτες και ιστορίες φαντασμάτων και μυστικών. Ακόμη και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι επάνω από τον ουρανό του - ποτέ ολοκληρωμένου και μισογκρεμισμένου - πύργου Tourelle,  δεν πετούν πουλιά και ότι κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να τον πλησιάσει επειδή είναι στοιχειωμένος και γεμάτος από τις ματωμένες αναμνήσεις της μάνας Δούκισσας…

Η ζωή της είναι ανθρώπινη και λυπητέρη αλλά συνάμα μυστηριώδης και θρυλική.

Θάβεται στην Πεντέλη και ο τάφος βρίσκεται ακόμη και σήμερα (κάπου κοντά) εκεί: φτιαγμένος από Πεντελικό μάρμαρο και με στοιχεία αρχαία επάνω του, στην  γη όπου τόσο πολύ αγάπησε αλλά και βασανίστηκε μαζί…

Λέγεται ότι ο τάφος της διασώθηκε ανέγγιχτος μέχρι και το 1946 όταν κάποιοι ασυνείδητοι τον κατέστρεψαν, προφανώς για πάρουν τα πολύτιμα μέταλλα που περιείχε μέσα του…

* Σύμφωνα με άρθρο της Καθημερινής, η ιστορία της Δούκισσα της Πλακεντίας θα αποτελεί ένα από τα σενάρια νέου παιχνιδιού εικονικής πραγματικότητας που θα είναι και η  η πρώτη μεγάλη ελληνική παραγωγή στην κατηγορία των horror games, των ηλεκτρονικών παιχνιδιών τρόμου, και αναμένεται να κυκλοφορήσει την άνοιξη σε κινητές συσκευές προκαλώντας ανατριχίλα σε όσους φορέσουν τα ειδικά VR (Virtual Reality) γυαλιά για να το παίξουν.