Ο Αθανάσιος Έλλις προειδοποιεί: Mην ξεχνάτε τους Έλληνες της διασποράς στο διάλογο για το σκοπιανό έχουν δώσει αγώνες

Ωστόσο, οι «δυσκολίες» τελικά θα ξεπεραστούν. Ο Πάνος Καμμένος συμμετείχε στην κυβέρνηση Καραμανλή που αποδέχθηκε τη «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων», θέση στην οποία οικοδομεί τη διαχείριση του ζητήματος και ο Αλέξης Τσίπρας.

Του Αθανάσιου Έλλις στην kathimerini.gr

Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ θα αναζητήσει την πολιτική κάλυψη μιας σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, αλλά μέχρις εκεί.

Εύλογα διλήμματα θα έχουμε και στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας, και του Κινήματος Αλλαγής, που θα υποστούν τους δικούς τους κραδασμούς. Εταίροι και σύμμαχοι αναμένουν και από τους δύο αυτούς πολιτικούς χώρους σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ρεαλισμό.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κληθεί να ισορροπήσει στο τεντωμένο σχοινί που συνδέει την «πατριωτική» πτέρυγα του κόμματός του με τη δική του μετριοπαθή προσέγγιση. Ηδη ακούγονται Σειρήνες στα δεξιά.

Παρόμοιο σκηνικό θα αντιμετωπίσει και η Φώφη Γεννηματά, όπου στελέχη του παλαιού «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ συνυπάρχουν, πλέον, υπό την ίδια σκέπη με τον Σταύρο Θεοδωράκη, τον Γιώργο Καμίνη, αλλά και τον Γιώργο Παπανδρέου, που θα υποστηρίξουν τη σύνθετη ονομασία.

Αυτά σε ό,τι αφορά το εσωτερικό κομματικό σκηνικό. Ωστόσο, μια άλλη σημαντική παράμετρος είναι η στάση της ομογένειας, τη στήριξη της οποίας αναζητεί και χρειάζεται η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, ιδιαίτερα στα λεγόμενα εθνικά θέματα.

Η ελληνική διασπορά έχει κάνει αγώνες σε πολλές χώρες που επηρεάζουν, και κυρίως στις ΗΠΑ. Είναι βέβαιο ότι μεγάλο τμήμα της, το πιο ηχηρό, δεν θα δει με θετικό βλέμμα μια συμβιβαστική λύση που θα υπολείπεται της αρχικής θέσης του 1992 για μη χρήση του όρου «Μακεδονία». Υπό αυτό το πρίσμα, πρέπει η κυβέρνηση να οικοδομήσει έγκαιρα γέφυρες επικοινωνίας και αλληλοενημέρωσης, ώστε να μην εμφανισθεί ο Ελληνισμός διαιρεμένος. Η σωστή προεργασία και συνεργασία θα διευκολύνει χρήσιμες παρεμβάσεις προς την Ουάσιγκτον και αλλού, που την κρίσιμη στιγμή μπορεί να κάνουν τη διαφορά.

Καλό θα ήταν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών να ενσωματώσουν την ομογένεια στους σχεδιασμούς τους και να αναλάβουν σχετικές πρωτοβουλίες. Μια συντονισμένη προσέγγιση του Ελληνισμού θα είναι περισσότερο αποτελεσματική.