Πέθανε ο σπουδαίος Βρετανός αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ - H πολυτάραχη ζωή & οι γυναίκες του (ΦΩΤΟ)

Ο Στίβεν Χώκινγκ γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1942. Κατά... συμπαντική σύμπτωση γεννήθηκε 300 χρόνια ακριβώς από την ημέρα θανάτου του Γαλιλαίου. Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, παρά τις προτροπές του πατέρα του να επικεντρωθεί στην Ιατρική.

Συνέχισε στο Κέμπριτζ στον τομέα των ερευνών στην κοσμολογία, μία μελέτη δηλαδή του σύμπαντος στο σύνολό του.

Στις αρχές του 1963, μόλις συμπλήρωσε τα 21 του χρόνια, διαγνώστηκε με τη νόσο του κινητικού νευρώνα (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση ή νόσο του Λου Γκέρινγκ – ALS), με τους γιατρούς να του δίνουν μόλις δύο χρόνια ζωής και η ολοκλήρωση του διδακτορικού του έμοιαζε απίθανη. Όμως διέψευσε τις προβλέψεις και όχι μόνο ολοκλήρωσε το διδακτορικό του, αλλά άνοιξε καινούριους δρόμους στην κατανόηση του σύμπαντος.

Όσο εξελισσόταν η ασθένειά του, ο Χόκινγκ παρέλυε και άρχισε να χρησιμοποιεί καροτσάκι. Η ομιλία του άρχισε να φθίνει και το 1985 υποβλήθηκε σε τραχειοστομία χάνοντας εξ ολοκλήρου την ομιλία του. Μία συσκευή ομιλίας που κατασκευάστηκε στο Κέμπριτζ με συνδυασμό λογισμικού προγράμματος υπηρετεί σήμερα την ηλεκτρονική φωνή του, προσφέροντας τη δυνατότητα στον Χόκινγκ να επιλέγει τις λέξεις κινώντας του μύες του προσώπου του.

Ο Στίβεν Χόκινγκ συνέχισε στο Κέμπριτζ και μετά την αποφοίτησή του ως ερευνητής και στη συνέχεια ως καθηγητής. Το 1974, εντάχθηκε στην Royal Society, μία παγκόσμια κοινότητα επιστημόνων, ενώ πέντε χρόνια αργότερα, το 1979, ανακηρύχθηκε Lucasian Καθηγητής Mαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, την πιο διάσημη ακαδημαϊκή θέση στον κόσμο. Ο δεύτερος που κατέκτησε αυτή τη θέση ήταν ο Σερ Ισσάκ Νεύτων, επίσης μέλος της Βασιλικής Κοινωνίας (Royal Society). Κατά την διάρκεια της καριέρας του μελέτησε τους βασικούς νόμους που διέπουν το σύμπαν.

Όπως τονίζει το physics4u.gr, αυτό που υποστήριξε είναι ότι δεδομένου ότι το σύμπαν έχει μία αρχή -Big Bang- θα έχει πιθανότατα και ένα τέλος. Δουλεύοντας μαζί με τον κοσμολόγο Ρότζερ Πενρόουζ, κατέδειξε ότι η θεωρία της σχετικότητας του Αλβέρτου Αϊνστάιν υποδηλώνει ότι ο χώρος και ο χρόνος αρχίζουν με τη γέννηση του σύμπαντος και τελειώνουν μέσα σε μαύρες τρύπες, που σημαίνει ότι η θεωρία του Αϊνστάιν και η κβαντική θεωρία θα πρέπει να είναι ενιαία.

Χρησιμοποιώντας τις δύο θεωρίες μαζί, σύμφωνα με τους New York Times, ο Χόκινγκ καθόρισε ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι «σιωπηλές», αλλά αντίθετα εκπέμπουν ακτινοβολία.

Στα 65 του χρόνια, το 2007, ο Χόκινγκ εξέφρασε την επιθυμία να δοκιμάσει το θάλαμο της μηδενικής βαρύτητας και έζησε την εμπειρία στο Zero Gravity Corp, και είχε τη δυνατότητα να κινηθεί χωρίς την αναπηρική καρέκλα. Έχει εκφράσει την πεποίθηση ότι πιθανόν να υφίσταται εξωγήινη ζωή, ενώ έχει προειδοποιήσει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θέτει σε απειλή την ανθρωπότητα.

Κατέστησε σαφές ότι δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, ενώ με ελπίδα και χιούμορ αντιμετωπίζει την ασθένειά του λέγοντας πως το μηχάνημα που κρύβεται πίσω από την ομιλία του του δίνει αμερικανική προφορά, με «την απήχηση στις γυναίκες να αυξάνεται».

Η επιστημονική του δράση τροφοδότησε και μια συγγραφική πορεία. Ένα από τα έργα του που ξεχώρισε ήταν Το χρονικό της ζωής μου, που κυκλοφόρησε το 2014. Πέρα από τις επιστημονικές του θεωρίες, έχει γράψει και παιδικό βιβλίο με την κόρη του Λούσι, με τίτλο George’s Secret Key to the Universe, που περιστρέφεται γύρω από μια φανταστική ιστορία ενός αγοριού.

Λίγο πριν από τη διάγνωση της ασθένειάς του, ο Χόκιγνκ συνάντησε την Τζέιν Γουάιλντ με την οποία παντρεύτηκαν το 1965. Απέκτησαν τρία παιδιά προτού χωρίσουν.

Σύμφωνα με την Daily Mail, η ζωή του Χόκινγκ δε σταμάτησε στη Τζέιν, αλλά παντρεύτηκε ξανά τη νοσοκόμα του, Ελέιν Μέισον, με την οποία είχε μια παθιασμένη σχέση. Η συναισθηματική κατάρρευση, όμως, ξεπρόβαλε και πάλι, με τη δεύτερη σύζυγο το να μην αντέχει τη σκληρή πραγματικότητα της υγείας του, και το διαζύγιο να έρχεται το 2006.

Όπως αναφέρει η wikipedia, η ζωή του Στίβεν Χόκινγκ μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη. Η Θεωρία των Πάντων σε σκηνοθεσία Τζέιμς Μαρς και με πρωταγωνιστή τον Έντι Ρέντμεϊν, ο οποίος κέριδσε Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου, ενσαρκώνοντας τον σπουδαίο επιστήμονα.