Ο Jim Carrey μιλάει για την κατάθλιψη έτσι όπως δεν έχετε ποτέ φανταστεί!

Είναι εκείνο το είδος ατόμου που μπορεί να μας κάνει να ξεκαρδιστούμε και να δακρύσουμε. Κι όμως, πίσω από την κινηματογραφική περσόνα, υπάρχει ένας άνθρωπος που βλέπει τον κόσμο με τον δικό του τρόπο. Πρόσφατα, ο Jim Carrey αποφάσισε να μοιραστεί το δικό του πνευματικό και συναισθηματικό ταξίδι στον κόσμο της ψυχικής ασθένειας και μας χαρίζει τη δική του προοπτική του για τον κόσμο, έναν κόσμο στον οποίο ζούμε όλοι μας.

Ο βίος και η πολιτεία του Jim Carrey

Ο Καναδός ηθοποιός πάντοτε μιλούσε για την κατάθλιψη, από την οποία υπέφερε, ωστόσο τώρα πλέον, αισθάνεται ότι έχει ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο, ότι νίκησε επιτέλους τη μάχη με την κατάθλιψη. Έτσι, ανέφερε το εξής: «Απελευθερώθηκα από την κατάθλιψη. Δεν είμαι η κατάθλιψη. Δεν με νοιάζει τι θα σκεφτούν οι άλλοι μετά τον θάνατό μου. Το μόνο που θέλω είναι να σκέφτονται ότι όσο ζούσα εξέπεμπα καλή ενέργεια, ότι άφησα πίσω μου ένα όμορφο άρωμα».

«Αυτή τη στιγμή, δεν έχω κατάθλιψη. Δεν έχω βιώματα κατάθλιψης».

Πάσχω από κατάθλιψη εδώ και χρόνια, αλλά τώρα, όταν έρχεται η βροχή, μπορεί να βρέχει, αλλά η βροχή δε μένει. Δεν μένει αρκετά για να με τραβήξει μέσα της και να με πνίξει».
Ενώ χρησιμοποιούσε αντικαταθλιπτικά φάρμακα όπως Prozac, ο Carrey δεν χρησιμοποιεί πλέον τίποτα που μπορεί να αλλάξει τη διάθεσή του. Δεν πίνει αλκοόλ, δεν είναι εθισμένος σε ουσίες, δεν πίνει ούτε καν καφέ. Το 2004, ανέφερε σχετικά με τα αντικαταθλιπτικά, πως η χρήση του φαρμάκου τον έκανε να νιώθει ότι υπήρχαν πάρα πολλά σκαμπανεβάσματα.
«Είναι σα να ζει κανείς μέσα σε μια απελπισία, όχι πολύ έντονη. Ίσως δεν υπάρχουν απαντήσεις, αλλά ζει κανείς χαλαρά. Ενδεχομένως να μπορείς να χαμογελάς όταν πηγαίνεις στη δουλειά. Αλλά δεν παύει να είναι μια απελπισία, αν και όχι έντονη».

Ευτυχώς, για τους ανθρώπους που τον αγαπούν, είναι καλό να ακούγεται ότι έχει ξεφύγει από την κατάθλιψη. Ότι δεν μπορεί πλέον να τον παρασύρει, δεν μπορεί να τον κρατήσει στον βυθό της.

Τι μας διδάσκει ο Jim για την κατάθλιψη.
Σε αυτό το βίντεο, ακούμε μια συνέντευξη που έδωσε ο Jim Carrey, αποκαλύπτοντας πώς προέκυψε το νέο όραμα για τη ζωή του και πώς ανακάλυψε αυτό που πραγματικά έχει σημασία.

Το βίντεο ξεκινά καθώς ο Jim εξηγεί πώς η προηγούμενη νοοτροπία του τον έκανε να πιστέψει πως για να είναι ευτυχισμένος, για να έχει σκοπό στη ζωή του έπρεπε να γίνει κάτι σπουδαίο.

«Πίστευα ότι έπρεπε να γίνω διάσημος, και να αποκτήσω όλα τα πράγματα που οι άνθρωποι ονειρεύονται, να ολοκληρώσω μια σειρά πράγματων που μοιάζουν με επιτυχία, προκειμένου, εν τέλει, να πάψω να είμαι προσκολλημένος σε αυτά».

Ωστόσο, αφού πέτυχε αυτό που επιζητούσε, κατάλαβε ότι δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελε ή χρειαζόταν.

«Ίσως φαίνεται υπέροχο να έχει κανείς ένα καταπληκτικό αυτοκίνητο, ακριβά ρούχα, αντικείμενα που όλοι οι άνθρωποι θαυμάζουν. Αλλά, αυτά δεν μπορούν ποτέ να σας χαρίσουν ολοκλήρωση, δεν είναι αυτά που χαρίζουν ευτυχία. Η ευτυχία δεν είναι αυτά τα όμορφα αντικείμενα, είναι κάτι άλλο.

Ο Carrey πιστεύει ότι είμαστε προσκολλημένοι σε ιδέες και σκέψεις που έχουμε δημιουργήσει και αυτές οι ιδέες μας κρατούν πίσω, δεν μας αφήνουν να ολοκληρωθούμε.

«Το αίσθημα της πλήρωσης είναι ένα διαφορετικό συναίσθημα από την εγωπάθεια.»

Αυτά τα αφηγήματα είναι εκείνα που μας  κάνουν να πιστεύουμε τι πρέπει να είμαστε. Είτε τα υλικά αντικείμενα, οι επαγγελματικοί τίτλοι, οι απόψεις που απλά αντικατοπτρίζουν την κοινή γνώμη, είναι όλες εκείνες οι μάσκες που μας παρεμποδίζουν, δεν μας αφήνουν να ολοκληρώσουμε την ύπαρξή μας.

«Είναι όλοι χαρακτήρες που έχω υποδυθεί, συμπεριλαμβανομένου του Jim Carrey … είναι όλοι χαρακτήρες. Ο Jim Carrey ήταν ο λιγότερο προσποιητός χαρακτήρας, επειδή σκέφτηκα ότι δημιουργώ κάτι που ήθελαν οι άλλοι, αλλά, σε κάθε περίπτωση, ήταν ένας χαρακτήρας. Υποδύθηκα τον άνθρωπο που δεν είχε καμία έννοια, καμία ανησυχία, έτσι ώστε οι άνθρωποι που με παρακολουθούσαν να μη νιώθουν καμία ανησυχία, ή έννοια», αναφέρει το naturalsoul.gr.

Τέλος, ο Carrey μας διδάσκει τις σκέψεις του σχετικά με την κατάθλιψη και τη θλίψη.

«Η διαφορά μεταξύ της κατάθλιψης και της θλίψης είναι συμπωματική,  ό,τι συνέβη ή δεν συνέβη που μας επηρεάζει. Η κατάθλιψη λέει στο σώμα… δεν θέλω να είμαι αυτός ο χαρακτήρας πια.»
«Πρέπει να σκεφτείτε τη λέξη κατάθλιψη ως «βαθιά ανάπαυση». Ο εαυτός μας χρειάζεται να ξεκουραστεί βαθιά από το χαρακτήρα που προσπαθεί να παίξει.»

Ο Jim Carrey ήταν αρκετά τυχερός για να δει και να βιώσει εκείνα που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα έχουν την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουν. Ωστόσο, μας διδάσκει και κάτι πολύ σημαντικό: έχουμε ήδη αυτό που χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχείς, τον εαυτό μας.