Συγκινεί και συγκλονίζει η κόρη της Ειρήνης Λαγούδη: " Απαιτώ δικαιοσύνη -απαιτώ την αλήθεια- για να ηρεμήσει η ψυχή της"

Αναπάντητα μένουν πολλά ερωτηματικά σχετικά με το θάνατο της Ειρήνης Λαγούδη  πάνω από ένα χρόνο μετά το θάνατο της. 

 Η 44χρονη μητέρα. αυτοκτόνησε ή κάποιοι έβαλαν φωτιά στο αυτοκίνητό της και την σκότωσαν; Σε αυτό το ερώτημα προσπαθούν εδώ και πάνω ένα χρόνο να απαντήσουν αστυνομικοί και ειδικοί εμπειρογνώμονες, χωρίς ακόμα να έχουν καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα.

Με μία ανάρτηση στον προσωπικό λογαριασμό  στο facebook, η κόρη της Ειρήνης Λαγούδη, Καλλιόπη, ξεσπά για το γεγονός ότι μέχρι τώρα παραμένει αδιευκρίνιστη η δολοφονία της μητέρας της και δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη.

«Δικαίωση; Τι δικαίωση; Δεν υπάρχει δικαίωση όταν μιλάμε για θάνατο. Είναι κάτι τελεσίδικο. Η μόνη δικαιοσύνη σ ‘αυτές τις περιπτώσεις είναι η Αλήθεια. Να βγει η αλήθεια στο Φως. Γιατί τώρα είναι στα σκοτάδια", λέει στην ανάρτηση της η Καλλιόπη Λαγούδη και τονίζει την ιερή υποχρέωση στην αδικοχαμένη ψυχή να γίνουν γνωστά τα αίτια που οδήγησαν στο θάνατο της. Στη συνέχεια αναφέρει πόσο δύσκολο είναι για εκείνη και τα αδέρφια της να ζουν χωρίς τον "λαμπερό άνθρωπο που είχε για μητέρα".

Η ανάρτηση της κόρης της Ειρήνης Λαγούδη:

«Δικαίωση; Τι δικαίωση; Δεν υπάρχει δικαίωση όταν μιλάμε για θάνατο. Είναι κάτι τελεσίδικο. Η μόνη δικαιοσύνη σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι η Αλήθεια. Να βγει η αλήθεια στο Φως. Γιατί τώρα είναι στα σκοτάδια. Το χρωστάμε στον πεθαμένο-σκοτωμένο όλοι μας. Έχουμε Ιερή Υποχρέωση στην αδικοχαμένη ψυχή -όποια κι αν είναι αυτή -να γνωρίζουμε τις ακριβείς αιτίες που οδήγησαν στον θάνατό της. Πώς. Γιατί. Και με ποιον τρόπο. Όλα τα άλλα είναι συνέπειες αυτής της δικαιοσύνης.

Ο σωφρονισμός του αδικήσαντος και ο παραδειγματισμός των υπολοίπων. Δεν τίθεται θέμα αποκατάστασης σε καμιά περίπτωση ποσό μάλλον όταν μιλάμε για αφαίρεση ζωής. Τη δική της πρώτα απ’ όλα. Την απουσία της απ’ τις ζωές μας, εμάς των άμεσα ενδιαφερόμενων.

Και λέω άμεσα αφενός γιατί αυτόν τον λαμπερό άνθρωπο που είχα την ευλογία να έχω μητέρα, τον αγάπησαν όλοι όσοι τον γνώρισαν. Και ήταν πολλοί. Άλλα και γιατί μια αδικία πρέπει, τουλάχιστον πρέπει, να αφορά όλους. Μόνο έτσι θα ηρεμήσει η ψυχή της, ψυχή μας και η συνείδηση του κόσμου. Έτσι ηρεμεί η ψυχή των ανθρώπων από το άδικο.

Όσο για εκδίκηση και "παραδειγματική" τιμωρία των ενόχων... εγώ δεν αναλώνομαι σε αυτό. Κι ούτε καταδέχομαι να κάνω εχθρό μου τον κάθε ανθρωπάκο/ανθρωπάκους. Ακόμα κι όταν αυτά τα ανθρωπάκια έχουν φτάσει στο σημείο να αφαιρέσουν με ειδεχθή τρόπο την ζωή της μητέρας μου.

Απαιτώ όμως κάτι. Απαιτώ δικαιοσύνη. Δηλαδή Απαιτώ την αλήθεια».