Αποκλ. Συναρπαστικό Made in Greece story τα πετρώματα της «Ακρόλιθος» – H οικογένεια Χατζησάββα τα έφτασε σε 90 χώρες στις 5 Ηπείρους

Η ιστορία της μετρά 40 και πλέον χρόνια. Ιδρύθηκε το 1979ως ένα εργαστήριο κοπής πετρωμάτων και συγκεκριμένα της πλάκας Καβάλας η οποία εξορυσσόταν στις παρυφές του όρους Παγγαίου.

Γρήγορα όμως αναπτύχθηκε και σήμερα αποτελεί μία οικογενειακή επιχείρηση που απασχολεί 70 εργαζόμενους και αντλεί το 75% των συνολικών εσόδων της από την εξαγωγική της δραστηριότητα. Ο αριθμός των 90 χωρών σε έξι Ηπείρους, που είναι το άνοιγμα στις ξένες αγορές, λέει από μόνος του πολλά…

Η ιστορία του ιδρυτή και Προέδρου της Ακρόλιθος, Γεώργιου Χατζησάββα, είναι ένα αληθινό success story, γιατί κατάφερε με τις δικές του δυνάμεις, χωρίς καμία οικονομική ενίσχυση, να δημιουργήσει έναν κολοσσό στον τομέα των φυσικών πετρωμάτων, που πλέον είναι αναγνωρίσιμος σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σήμερα η εταιρεία στεγάζεται σε ένα χώρο πρότυπο στα Κήπια Καβάλας, 110.000 τετραγωνικών μέτρων, εκ των οποίων τα 8000 m2 είναι στεγασμένοι χώροι γραφείων, έκθεσης, παραγωγής, αποθήκης κτλ.

Όλη τη διαδρομή προς την επιτυχία περιγράφει στο MadeinGreece.news με τον καλύτερο τρόπο ο ίδιος ο κ. Γιώργος Χατζησάββας.

Τα βασικότερα σημεία της συνέντευξης:

• Το 1979 άνοιξα ένα κέντρο διασκέδασης με ποντιακή μουσική στο χωριό μου στο Χρυσόκαστρο Καβάλας
• Δίπλα στο κτίριο αυτό υπήρχε και υπάρχει μια μικρή αποθήκη… αυτή την αποθήκη την μετατρέψαμε μαζί με έναν φίλο μου σε εργαστήριο κοπής πετρωμάτων και συγκεκριμένα της πλάκας Καβάλας
• Το 2005 άλλαξα την μορφή της από ατομική σε ΑΕ με την επωνυμία ΑΚΡΟΛΙΘΟΣ ΑΒΕΕ
• επέλεξα το όνομα ΑΚΡΟΛΙΘΟΣ από την λέξη λίθος (πέτρα) και το πρόθεμα ΑΚΡΟ
• Ο γιος μου ο Γιάννης το 2008 εντάχθηκε στην εταιρεία αναλαμβάνοντας τον τομέα των εξαγωγών, ο οποίος από το 20% του 2008 έφθασε σήμερα να είναι στο 75% των συνολικών πωλήσεων της εταιρείας
• το ξεκίνημα έγινε με σχεδόν μηδενικό κεφάλαιο πέρα από μια μικρή βοήθεια από τον πατέρα μου ο οποίος δεν είχε μεγάλες οικονομικές δυνατότητες τότε ήταν αγρότης
• Το 1984 μετά τον γάμο μου εντάχθηκε σ’ αυτήν η σύζυγος μου Γεωργία, η οποία εξακολουθεί να εργάζεται μέχρι σήμερα, βάζοντας και αυτή το δικό της λιθαράκι ή μάλλον λίθο
• Η πρώτη εξαγωγή μας έγινε το 1983, στην Αυστρία σε έναν Αυστριακό οδηγό με αντάλλαγμα μια φωτογραφική μηχανή Canon,
• μέσα στα χρόνια της κρίσης αυξήσαμε το προσωπικό μας από 28 άτομα σε 70 και επενδύσαμε σε νέα μηχανήματα και εγκαταστάσεις

Ποιο είναι το story/το αφήγημα γύρω από τη δημιουργία της εταιρείας «Ακρόλιθος»; Πότε και πως ξεκίνησε η ιστορία της; Ποια η ιδέα, η στόχευση και τα στάδια ανάπτυξής της;

Το όνομα μου είναι Χατζησάββας Γεώργιος, είμαι ο ιδρυτής και Πρόεδρος της ΑΚΡΟΛΙΘΟΣ ΑΒΕΕ που έχει αντικείμενο την εξόρυξη, επεξεργασία και εμπορία φυσικών πετρωμάτων με έδρα στα Κηπιά Καβάλας.

Αναφορικά με την ιστορία της εταιρείας θα ξεκινήσω από το 1977 που ήταν η χρονιά που τελείωσα τις σπουδές μου στην ΑΒΣΘ, Ανώτατη Οικονομική Σχολή Θεσσαλονίκης και παρουσιάσθηκα στο στρατό για τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις οι οποίες τελείωσαν το 1979. Την ίδια χρονιά άνοιξα ένα κέντρο διασκέδασης με ποντιακή μουσική στο χωριό μου στο Χρυσόκαστρο Καβάλας, σε ένα μεγάλο κτίριο το οποίο ο πατέρας μου χρησιμοποιούσε για στάβλο ζώων. Δίπλα στο κτίριο αυτό υπήρχε και υπάρχει μια μικρή αποθήκη 60 τετραγωνικών μέτρων στην οποία βάζαμε ζωοτροφές, αυτή την αποθήκη την μετατρέψαμε μαζί με έναν φίλο μου σε εργαστήριο κοπής πετρωμάτων και συγκεκριμένα της πλάκας Καβάλας η οποία εξορυσσόταν από πολλά χρόνια πριν, από τα μικρά λατομεία της περιοχής στις ανατολικές παρυφές του όρους Παγγαίου.

Από οικονομολόγος, κρατώντας τα λογιστικά του κρατικού ραδιοφώνου της Καβάλας, επιχειρηματίας στον κλάδο των πετρωμάτων. Πώς έγινε αυτή η μετάβαση;

Προς το τέλος της επόμενης χρονιάς 1980 είχα πιάσει δουλειά στον κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό Καβάλας (ΥΕΝΕΔ) με αντικείμενο την μισθοδοσία προσωπικού, ταμείο κτλ. Εκεί εργάσθηκα για έξι μήνες, στη συνέχεια έπιασα δουλειά στο λογιστήριο μιας μεγάλης εταιρίας Μαρμάρων στην Καβάλα. Από αυτή τη δουλειά σταμάτησα μετά από δύο μήνες με σκοπό να ασχοληθώ αποκλειστικά με την επιχείρηση πετρωμάτων την οποία όλο αυτό το διάστημα διατηρούσαμε με τον συνέταιρο μου, γιατί είχα αρχίσει να βλέπω ότι η δουλειά αυτή εκτός του ότι μου άρεσε είχε μεγάλες προοπτικές.

Η συνεργασία μου με τον συνέταιρό μου κράτησε περίπου 3 χρόνια, μετά χωρίσαμε φιλικά και συνέχισα μόνος μου μεταφέροντας την εταιρεία σε έναν νέο μεγαλύτερο χώρο στον οποίο έμεινα περίπου 10 χρόνια, μετά από εκεί μετέφερα την επιχείρηση στην σημερινή της τοποθεσία στα Κηπιά Καβάλας, όπου είχα αγοράσει ένα χώρο 14000m2 και έκτισα τις πρώτες εγκαταστάσεις. Το 2005 άλλαξα την μορφή της από ατομική σε ΑΕ με την επωνυμία ΑΚΡΟΛΙΘΟΣ ΑΒΕΕ.

Πώς προέκυψε η ονομασία «Ακρόλιθος»;

Η επωνυμία ΑΚΡΟΛΙΘΟΣ προέκυψε μετά από πολλή σκέψη και στα πλαίσια της προσπάθειας το όνομα να είναι εύηχο, να έχει σχέση με το αντικείμενο, την ιστορία και τη φιλοσοφία της εταιρείας. Έτσι επέλεξα το όνομα ΑΚΡΟΛΙΘΟΣ από την λέξη λίθος (πέτρα) και το πρόθεμα ΑΚΡΟ που κατά μία ανάγνωση προέρχεται από την περιοχή στην οποία βρίσκονται τα λατομεία μας στο Ακροβούνι Καβάλας και από την άλλη από την “αιχμή” της πέτρας που κατά κάποιο τρόπο ταυτίζεται με την πολιτική αιχμής της εταιρείας.

Μεγάλο μέρος των εσόδων της εταιρείας σας προέρχεται από τις εξαγωγές. Μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος, εν καιρώ κρίσης οι εξαγωγές ήταν εκείνες που έδωσαν ώθηση στη λειτουργία της εταιρείας σας. Τι μέρος του τζίρου σας καλύπτεται από εξαγωγές και σε ποιες χώρες εξάγετε;

Γενικά είμαστε μια οικογενειακή εταιρεία, η οποία όπως προανέφερα ξεκίνησε το 1979. Το 1984 μετά τον γάμο μου εντάχθηκε σ’ αυτήν η σύζυγος μου Γεωργία, η οποία εξακολουθεί να εργάζεται μέχρι σήμερα, βάζοντας και αυτή το δικό της λιθαράκι ή μάλλον λίθο στην όλη προσπάθεια. Ο γιος μου ο Γιάννης, ο οποίος ερχόταν από μικρός τα καλοκαίρια και δούλευε στην εταιρεία μετά το τέλος των σπουδών του (οικονομικά) και της θητείας του στο στρατό το 2008 εντάχθηκε σε αυτήν αναλαμβάνοντας τον τομέα τωνεξαγωγών, ο οποίος από το 20% του 2008 έφθασε σήμερα να είναι στο 75% των συνολικών πωλήσεωντης εταιρείας. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στην εταιρεία και η σύζυγος του Ειρήνη, όπως το ίδιο ευελπιστώ να γίνει και με την κόρη μου Ευφροσύνη, μετά το μεταπτυχιακό της στην Αρχιτεκτονική.

Σήμερα πόσους εργαζόμενους απασχολείτε;

Οι εγκαταστάσεις της εταιρείας βρίσκονται σε ένα χώρο 110.000 τετραγωνικών μέτρων εκ των οποίων τα 8000 m2 είναι στεγασμένοι χώροι γραφείων, έκθεσης, παραγωγής, αποθήκης κτλ. Το άμεσα απασχολούμενο προσωπικό της εταιρείας είναι 70 άτομα.

Ποια ήταν τα δύσκολα βήματα που συναντήσατε στην πορεία σας μέχρι τώρα και ποιες οι μεγαλύτερες επιτυχίες;

Στα 40 χρόνια ύπαρξης της εταιρείας, υπήρχαν περίοδοι στις οποίες αντιμετωπίσαμε μεγάλες δυσκολίες οικονομικές και άλλες. Καταρχάς το ξεκίνημα έγινε με σχεδόν μηδενικό κεφάλαιο πέρα από μια μικρή βοήθεια από τον πατέρα μου ο οποίος δεν είχε μεγάλες οικονομικές δυνατότητες τότε ήταν αγρότης, αλλά και στη συνέχεια τα πρώτα χρόνια η οικονομική στήριξη της ανάπτυξης της εταιρείας ήταν ένας συνεχής γολγοθάς.

Επίσης, το όραμα μας να προωθήσουμε τα προϊόντα μας στο εξωτερικό ήταν ‘βουνό’ για μας στο ξεκίνημα γιατί πρώτον δεν είχαμε την εμπειρία, δεν είχαμε τις επαφές και δεύτερον αυτά που θέλαμε να εξάγουμε είχαν μεγάλο όγκο και μεγάλο βάρος. Η πρώτη εξαγωγή μας έγινε το 1983, στην Αυστρία σε έναν Αυστριακό οδηγό με αντάλλαγμα μια φωτογραφική μηχανή Canon, οι οποίες ήταν πανάκριβες τότε στην Ελλάδα. Μεγάλη δυσκολία περάσαμε επίσης με το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα το 2008-9, τότε οι πωλήσεις μας στο εσωτερικό έπεσαν κατά 70%, μπορέσαμε όμως γρήγορα να ανταπεξέλθουμε αντισταθμίζοντας τις απώλειες με μεγάλη αύξηση των εξαγωγών, ήταν η περίοδος που είχε έρθει στην εταιρεία ο Γιάννης.

Τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όχι μόνο σήμερα αλλά και τα προηγούμενα χρόνια προέρχονται από την όποια επαφή μας με το κράτος. Το κυριότερο είναι η γραφειοκρατία, τίποτα δεν γίνεται στην ώρα του με αποτέλεσμα τους όποιους προγραμματισμούς κάνουμε για το μέλλον να είναι εκτός χρόνου. Μεγάλο πρόβλημα επίσης είναι η υπέρμετρη φορολογία, η φοροδιαφυγή η οποία δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό, οι μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές, η συνεχής αλλαγή δεδομένων σε φορολογικά και άλλα θέματα και ένα σωρό άλλα προβλήματα για τα οποία κάποιος θα μπορούσε να μιλάει ώρες. Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε και το ότι το ‘made in Greece’ δεν είναι καθόλου ελκυστικό και ειδικά στα χρόνια κορύφωσης της κρίσης με τα τόσα πολλά αρνητικά και ειρωνικά σχόλια για την Ελλάδα, από πελάτες και συνεργάτες μας στο εξωτερικό.

Διαβάστε την συνέχεια στο MadeinGreece.news