Δημήτρης Καμπουράκης: Το πελώριο σκάνδαλο Novartis ήταν τελικά ένα χάπι και 200 χιλιάρικα

Bάζει κανείς το χέρι του στη φωτιά ότι κάποιος δημόσιος λειτουργός δεν δωροδοκήθηκε; Νομίζω ότι κανένας σώφρων άνθρωπος δεν θα το έκανε. Σε τούτο τον βρώμικο και απρόσμενο κόσμο, μόνο για τον εαυτό μας μπορούμε να ξέρουμε. Από την άλλη πλευρά, είναι λογικό και θεμιτό να βγάζουμε μια κάμερα στην λαϊκή, να ρωτάμε αν οι πολιτικοί τα χουνε αρπάξει και με βάση τις απαντήσεις να βγάζουμε ετυμηγορία για την εντιμότητα ή την ατιμία του κάθε (πρώην ή νυν) υπουργού; 

Άρθρο του Δημήτρη Καμπουράκη στο marketnews.gr

Υποθέτω ότι κι εδώ ο σώφρων άνθρωπος κουμπώνεται, καθότι η συντεταγμένη πολιτεία δεν μπορεί να λειτουργεί μ’ αυτό τον τρόπο.

Άρα που καταλήγουμε; Ότι η υπόθεση ενοχή-αθωότητα ενός πολιτικού, πρέπει να κινηθεί αυστηρά μέσα στα πλαίσια της δικαιοσύνης δίχως έξωθεν παρεμβολές, πιέσεις ή επηρεασμούς. Σωστό, όμως στα αυτιά της κοινής γνώμης φτάνουν εξ ίσου δυνατά και οι φωνές των κατηγορουμένων πως είναι αθώοι και οι φωνές των πολιτικών κατηγόρων ότι είναι ένοχοι. Άρα, δεν υπάρχει ουδέτερη κρίση, ούτε δικαστική διαδικασία εν κενώ.

Εδώ γίνεται μια βαριά πολιτική μάχη, που εν πολλοίς ξεφεύγει από τα στενά όρια ενός υπαρκτού σκανδάλου. Στη μάχη αυτή, η δικαιοσύνη μάλλον είναι ο τελευταίο τροχός της αμάξης. Ο Λοβέρδος «κατηγορείται» ότι επί υπουργίας του έβαλε στην κρατική λίστα ένα χάπι για την σκλήρυνση κατά πλάκας, για το οποίο υπήρχαν διαρκείς εκκλήσεις των ασθενών να καλυφθούν φαρμακευτικά. Και αν κατάλαβα καλά, το ποσό με το οποίο ενδέχεται να δωροδοκήθηκε ήταν 200.000 ευρώ.

Κοντολογίς, το πελώριο σκάνδαλο Novartis ήταν ένα χάπι και 200 χιλιάρικα. Μικρό το εύρος, όταν μάλιστα δεν έχει βρεθεί ούτε ευρώ στην κατοχή του. Επίσης, από δέκα καραμπινάτα πολιτικά πρόσωπα που κατηγορήθηκαν, τα οκτώ κατά πάσα βεβαιότητα πάνε για το αρχείο, δηλαδή πανηγυρικά αθώοι. Και τέλος, η ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη δικαιοσύνη, κάπως τα καταφέρνει έτσι που μέσα σε τεσσεράμισι χρόνια συγχρονίζεται με τον χρόνο των εκλογών για να ολοκληρώσει τα βήματα της. Όλα τούτα, δεν είναι λογικό να εγείρουν ερωτήματα;

Βεβαίως, το λαϊκό δικαστήριο αποφαίνεται εύκολα ότι ποτέ οι δωροδοκίες δεν γίνονται παρουσία τρίτων, ούτε τα λεφτά από μίζες μπαίνουν σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Έτσι είναι, αλλά αυτό σημαίνει πως ο τάδε υπουργός τα ‘χει αρπάξει, απλώς δεν γίνεται να αποδειχθεί; Ακούω αυτό το επιχείρημα διαρκώς αυτές τις μέρες από κυβερνητικής πλευράς, δίχως οι άφρονες που το λένε τόσο αβασάνιστα να αντιλαμβάνονται ότι αύριο θα βρεθούν κι αυτοί στην ίδια ακριβώς θέση. Θα τους ονομάσουν κλέφτες και το τότε λαϊκό δικαστήριο θα αποφανθεί ξανά δίχως αποδείξεις…