Άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο κέντρο της Αθήνας - Έργο του γλύπτη Γιάννη Παππά (φώτο)

Ένα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου τοποθετήθηκε πριν από λίγες ώρες στην καρδιά της Αθήνας. Πρόκειται για έφιππο ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έργο που έχει φιλοτεχνήσει ο γλύπτης Γιάννης Παππάς στις αρχές της δεκαετίας του 1990. 

Το άγαλμα τοποθετήθηκε στη συμβολή των οδών Αμαλίας και Βασιλίσσης Όλγας απέναντι από τις Στήλες του Ολυμπίου Διός. Το άγαλμα ύψους 3,5 μέτρων  απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο σε νεαρή ηλικία και τοποθετήθηκε πάνω στο ειδικό βάθρο που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Παντελής Νικολακόπουλος, το οποίο αποτελείται από το ίδιο κράμα μετάλλου με το άγαλμα.

Τουρίστες και περαστικοί φωτογραφίζουν το άγαλμα το οποίο στεγαζόταν για πολλά χρόνια στο προαύλιο του εργαστηρίου του Γιάννη Παππά που ανήκει στο Μουσείο Μπενάκη.

Σύμφωνα με πληροφορίες η τοποθέτηση του αγάλματος στην Αθήνα ήταν επιθυμία του δημιουργού του ο οποίος πέθανε το 2005.    Ο ανδριάντας, που έχει ύψος 3,5 μέτρα, είχε αποκτηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού του 1993 και στη συνέχεια δωρίστηκε στο Δήμο Αθηναίων. 

Τα επίσημα αποκαλυπτήρια του αγάλματος είναι προγραμματισμένα για την Παρασκευή. 

Ο γλύπτης Γιάννης Παππάς

Ο Γιάννης Παππάς (13 Μαρτίου 1913 – 2005) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς νεοέλληνες γλύπτες που έδρασαν στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα στην Ελλάδα, μεταφέροντας και αξιοποιώντας τις διδαχές της μεταροντενικής γαλλικής σχολής στην ελληνική πραγματικότητα.

Το 1930 εγγράφεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (École Supérieure des Beaux-Arts) του Παρισιού. Από το 1930 ως το 1932 σπουδάζει στο εργαστήριο του καθηγητή Ζαν Μπουσέ (Jean Boucher). Το 1937 βραβεύεται με χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση των Παρισίων. Το 1939 εκθέτει στο Παρίσι το πρόπλασμα του ανδριάντα του Αδαμαντίου Κοραή.

Τα χρόνια της Κατοχής εργάζεται στο εργαστήριό του στην αθηναϊκή συνοικία Ζωγράφου.

Το Δεκέμβριο του 1944 κατατάσσεται στο Βασιλικό Ναυτικό και υπηρετεί στην Ανωτέρα Ναυτική Διοίκηση Αλεξανδρείας ως ναύτης. Παραμένει στην Αλεξάνδρεια ως το 1951 και μελετά τα μνημεία της αιγυπτιακής τέχνης στο Κάιρο και την Άνω Αίγυπτο. Το 1952 επιστρέφει στην Αθήνα, όπου το 1953 εκλέγεται καθηγητής των Εργαστηρίων Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.).

Το 1972 εκλέγεται αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών, ενώ το 1980 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει βραβευθεί με τον Ταξιάρχη dell’ Ordine del Merito Nazionale της Ιταλίας.

Ο Γιάννης Παππάς θεωρείται ένας από τους πιο παραγωγικούς νεοέλληνες γλύπτες, με πλήθος έργων του εγκατεσπαρμένων σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. 

Ο Γιάννης Παππάς φιλοτέχνησε επίσης ανδριάντες και προτομές προσωπικοτήτων, που βρίσκονται σε άλλα μέρη της Ελλάδας ή το εξωτερικό, όπως τους ανδριάντες του Αδαμαντίου Κοραή (1938 – 1940, Χίος), του Οδυσσέα Ελύτη (Πλατεία Δεξαμενής Κολωνάκι ),του Ελευθερίου Βενιζέλου (Ηράκλειο Κρήτης και Θεσσαλονίκη, 1977), του Μικέ Σαλβάγου, Χιώτη μεγαλέμπορου βάμβακος στην Αίγυπτο (Αλεξάνδρεια), του Ευάγγελου Αβέρωφ – Τοσίτσα (Μέτσοβο), του Ίωνα Δραγούμη (Πλατεία Μακεδονομάχων Θεσσαλονίκης), του Παντελή Πρεβελάκη (Δημαρχείο Ρεθύμνου Κρήτης), τις προτομές των αδελφών Αργέντη, λογίων από τη Χίο, του Ανδρέα Μιχαλακόπουλου (Πάτρα, 1975 – 1976).

Το έργο του περιλαμβάνει ακόμη πλήθος γλυπτών, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν: «Ο γλύπτης Χρήστος Καπράλος (1936), «Έφηβος» (χάλκινο άγαλμα στο κοινοτικό στάδιο της Αλεξάνδρειας), «Εργάτες στην Κατοχή» (1943), «Κοπέλλες Ελληνίδες» (1953), «Γυναίκα με το Χταπόδι» (1959), «Αναμνήσεις από το καλοκαίρι» (1959), «Η γέννηση της Αφροδίτης» (1976) κ. ά.