Αποκλειστικό - Ξένη Μπαλωτή: Όλοι συμφωνούν πως η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει, αλλά μόνο ο Μακρόν κι ο Θεοδωράκης θέλουν να το κάνουν!

Με αφορμή λοιπόν τις διπλές κάλπες που στήνονται την Κυριακή 26 Μαΐου, για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές (δεύτερος γύρος στις 2 Ιουνίου), επιλέξαμε να «ανακρίνουμε» πολλούς από τους υποψηφίους ευρωβουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχες αλλά και συμβούλους που διεκδικούν την ψήφο της ελληνικής κοινωνίας. 

Με αμεροληψία, διαφάνεια και αντικειμενικότητα θα σας βοηθήσουμε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα για την κρίσιμη ώρα της «σταύρωσης», ρωτώντας κάθε υποψήφιο για θέματα που αφορούν το ελληνικό και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, τη δημοσιονομική κρίση που ακόμα βιώνουμε στο πετσί μας, τους λόγους για τους οποίους ζητά την ψήφο μας αλλά και μικρές εύλογες απορίες που προκύπτουν για τον ίδιο, τα πεπραγμένα και το όραμά του. 

Σήμερα, φιλοξενούμε στη στήλη μας την ιστορικό του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και στέλεχος του κόμματος του Εμανουέλ Μακρόν (LaREM), Ξένη Μπαλωτή, η οποία διεκδικεί την είσοδό της στο Ευρωκοινοβούλιο με το ευρωψηφοδέλτιο του Ποταμιού.

Συνέντευξη στον Χάρη Αποστολόπουλο.

Χάρης Αποστολόπουλος: Διεκδικείτε την είσοδό σας στο Ευρωκοινοβούλιο. Ποιοι είναι οι 5 κορυφαίοι λόγοι για τους οποίους πιστεύετε πως πρέπει να σας ψηφίσει κάποιος; 

Ξένη Μπαλωτή: Σ’ αυτό το ερώτημα, συνήθως απαντάμε με δεδομένα που υποστηρίζονται από τα βιογραφικό μας ή την προσωπικότητά μας. Θα επιλέξω να ξεκινήσω από το ευρωπαϊκό σχέδιο που υποστηρίζω και στην συνέχεια να αποδείξω ότι μπορώ να το υπηρετήσω.

Αν και όλοι συμφωνούμε πως η Ε.Ε. έχει σοβαρά προβλήματα, ωστόσο μόνο το «Ποτάμι» και η «Ευρωπαϊκή Αναγέννηση», το σχέδιο του Προέδρου Μακρόν για την Ευρώπη, υποστηρίζουμε πως η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει. 

Άρα, ο πρώτος λόγος που με ωθεί για να διεκδικήσω την ψήφο των πολιτών είναι πως υπερασπίζομαι ένα νέο ευρωπαϊκό σχέδιο, ρεαλιστικό και με στοιχεία κοινωνικής ευαισθησίας.

Ο δεύτερος λόγος, συνδέεται με την απαρέγκλιτη πίστη που έχω στην ευρωπαϊκή ιδέα, ήδη από τα φοιτητικά μου χρόνια. Δεν είμαι περιστασιακά φιλο-ευρωπαία, ούτε υπερασπίζομαι την Ευρώπη γιατί είμαι υποψήφια Ευρωβουλευτής. Το μότο μου είναι ότι «η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι» και στην καθημερινότητα μου του συμπεριφέρομαι ως μόνιμη κάτοικός του.

Ο τρίτος λόγος συνδέεται με τις γνώσεις που διαθέτω για τον τρόπο που λειτουργεί αυτό το «κοινό μας σπίτι». Δεν είναι μόνο οι σπουδές που έχω κάνει, αλλά και οι εμπειρίες που έχω αποκομίσει από την πλούσια επαγγελματική σταδιοδρομία μου. Προσπάθησα και μάλλον πέτυχα να συνδυάσω τον κόσμο των ανθρωπιστικών επιστημών που σπούδασα με τον ορθολογισμό και την πρακτική σκέψη που απαιτεί η διαχείριση ευρωπαϊκών κοινωνικών προγραμμάτων και η αξιολόγηση προγραμμάτων επαγγελματικού προσανατολισμού και κατάρτισης.

Ο τέταρτος λόγος, και σε αυτόν αποδίδω ιδιαίτερη αξία, είναι η αποδεδειγμένη προσήλωση μου στην ομαδική εργασία. Αγνοώ το «εγώ» και πορεύομαι με το «εμείς». Στο Ευρωκοινοβούλιο καλούμαστε να εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας και εκεί περισσότερο από οπουδήποτε αλλού ισχύει η λαϊκή ρήση: «αν θες να πας μακριά, πήγαινε με παρέα!»  

Τον πέμπτο λόγο τον αφήνω στους αναγνώστες σας. Αν έχουν κάτι να προσθέσουν, σημαίνει πως θα βρω στην κάλπη τον «σταυρό» τους.

Χ.Α.: Ποιες θα είναι οι πρώτες σας κινήσεις / δράσεις, εφόσον εκλεγείτε; 

Ξ.Μ.: Η 1η δράση είναι αντικειμενική και η 2η υποκειμενική.

Θα ξεκινήσω από τη 2η! Θέλω οι πολίτες που θα με ψηφίσουν να γνωρίζουν κάθε ημέρα, στην κυριολεξία, τι έκανα γι’αυτούς. Ονειρεύομαι κάθε πολίτης, ακόμη και στην πλέον απομακρυσμένη περιοχή, ευτυχώς η τεχνολογία το επιτρέπει, να ξέρει κάθε μου κίνηση εντός των ευρωπαϊκών θεσμών.

Θα δημιουργήσω μία πλατφόρμα όπου καθημερινά θα υπάρχει το ευρω-κοινοβουλευτικό μου πρόγραμμα, οι θέσεις που θα υπερασπίζομαι, οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίζω στην άσκηση του έργου μου και η ανταλλαγή απόψεων με θεσμικούς φορείς για τα ζητήματα που θα επιζητώ τη γνώμη τους. 

Ο ευρωβουλευτής πρέπει να πάψει να είναι ένας άνθρωπος που σήμερα εκλέγουμε και μετά από 5 χρόνια μας ξαναθυμάται για να μας πει ότι χρειάζεται να τον επανεκλέξουμε γιατί η Ευρώπη τον έχει ανάγκη.

Οι πολίτες της Ευρώπης τον έχουν ανάγκη και γι’αυτό χρειάζεται να είναι συνέχεια δίπλα τους.

Η άλλη δράση μου είναι η επιλογή των Επιτροπών στις οποίες θα επιδιώξω να ενταχθώ. Είναι καθαρά θεσμικό ζήτημα, αλλά σημαντικό. Εκεί γίνεται η περισσότερη δουλειά και εκεί λαμβάνονται οι μεγαλύτερες αποφάσεις. Συνήθως, οι πρωτο-εκλεγμένοι ευρωβουλευτές δεν ευνοούνται σ’ αυτές τις επιλογές, όμως ο δικός μου τομέας δράσης θέλω να είναι κυρίως ο πολιτισμός και η εκπαίδευση και εκεί δεν παρατηρείται... συνωστισμός!

Χ.Α.:  Η Ευρώπη για πολλούς βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού με πλήθος ακροδεξιών φωνών, εκκωφαντικές αποχωρήσεις (Brexit) και σοβαρά οικονομικά ζητήματα (Ιταλία). Τι πιστεύετε πως θα γίνει και ποιο το μέλλον της Ε.Ε.;  

Ξ.Μ.: Δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα γίνει, ξέρω τι πρέπει να γίνει: αν θέλουμε ειρήνη στην ήπειρό μας, πρέπει να στηρίξουμε τις ειλικρινείς φιλο-ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αν θέλουμε Δημοκρατία στην ήπειρό μας, πρέπει να στηρίξουμε κόμματα που βάζουν πρώτα τον πολίτη και σέβονται τα ατομικά του δικαιώματα. Αν θέλουμε μία άλλη Ευρώπη, πρέπει να ψηφίσουμε συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις και όχι αοριστολογίες που λέγονται μόνο και μόνο για να λεχθούν. Αν θέλουμε να έχουμε μέλλον, όλοι μας και τα παιδιά μας ακόμη περισσότερο πρέπει να έχουμε την Ευρώπη ενωμένη και ενιαία.   

Με αφορμή λοιπόν τις διπλές κάλπες που στήνονται την Κυριακή 26 Μαΐου, για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές (δεύτερος γύρος στις 2 Ιουνίου), επιλέξαμε να «ανακρίνουμε» πολλούς από τους υποψηφίους ευρωβουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχες αλλά και συμβούλους που διεκδικούν την ψήφο της ελληνικής κοινωνίας. 

Με αμεροληψία, διαφάνεια και αντικειμενικότητα θα σας βοηθήσουμε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα για την κρίσιμη ώρα της «σταύρωσης», ρωτώντας κάθε υποψήφιο για θέματα που αφορούν το ελληνικό και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, τη δημοσιονομική κρίση που ακόμα βιώνουμε στο πετσί μας, τους λόγους για τους οποίους ζητά την ψήφο μας αλλά και μικρές εύλογες απορίες που προκύπτουν για τον ίδιο, τα πεπραγμένα και το όραμά του. 

Σήμερα, φιλοξενούμε στη στήλη μας τη 

Χ.Α.: Κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό, τι θεωρείτε πως χάσαμε κατά τα χρόνια της κρίσης σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο (5 πράγματα από το σημαντικότερο προς το λιγότερο σημαντικό);. Υπήρξε κάτι θετικό;

Ξ.Μ.: Αρχίζω από το τέλος την ερώτησή σας. Ποιο το θετικό; Ίσως η συνειδητοποίηση ότι ο εύκολος πλουτισμός και η ασύστολη καταναλωτική πρακτική κρύβουν όχι μόνο παγίδες, αλλά και δράματα.

Τι χάσαμε; Τη μακάρια πίστη πως πάντα υπάρχει κάποια κρυφή δύναμη που τη δύσκολη στιγμή θα έρθει να σώσει τη χώρα μας, τη βεβαιότητα πως προετοιμάζουμε το αύριο ενώ δεν ελέγχουμε ούτε το σήμερα, την ψυχική ηρεμία μας αφού στερηθήκαμε την υλική απόλαυση επάνω στην οποία στηριζόταν, τους φίλους μας γιατί δεν αντέξαμε ότι αυτοί μπορεί και να είχαν ακολουθήσει άλλο μοντέλο ζωής που τους προφύλαξε από τα δεινά και την ανεμελιά της διασκέδασης.    

Χ.Α.: Με τι εμπειρίες και τι... αέρα έρχεστε από το κόμμα του κ. Μακρόν (LaREM); Τι διαφορές βλέπετε στον γαλλικό και στον ελληνικό σοσιαλισμό; Ανάμεσα στους δύο προοδευτικούς προέδρους, τον κ. Θεοδωράκη και τον κ. Μακρόν;

Ξ.Μ.: Νομίζω πως θα θύμωνε ο Εμανουέλ Μακρόν αν μάθαινε ότι τον θεωρώ σοσιαλιστή! Όχι γιατί δεν είναι, αλλά γιατί θα παραποιούσα τη βασική πολιτική φιλοσοφία του, αυτή που σαγήνευσε και εμένα: ότι στον 21ο αιώνα δεν πάμε με ταμπέλες και ιδεολογίες του 19ου αι. Οι απαιτήσεις του σήμερα και του αύριο θέλουν διάλογο με όλες τις ιδέες, όλους τους ανθρώπους και αξιοποίηση όλων των προτάσεων, απ’ όποια δημοκρατική πλευρά και εάν διατυπώνονται, προς όφελος των πολλών και όχι των κομματικών στρατών. Αυτά τα διακήρυξε ο κ. Μακρόν το 2016. Από το 2014 παρόμοια αντίληψη είχε διατυπώσει και ο Σταύρος  Θεοδωράκης. Ο 1ος βρήκε ένα μέρος της γαλλικής κοινωνίας πρόθυμο να τον ακολουθήσει. Ο 2ος ακόμη παλεύει με τις αγκυλώσεις μας του παρελθόντος.

Η μεγαλύτερη εμπειρία που συνεχίζω να απολαμβάνω εντός του κόμματος LaREM είναι το δικαίωμα που αναγνωρίζουν σε μία Ελληνίδα (χωρίς γαλλική υπηκοότητα) να συμμετέχει στο κόμμα τους, να τους εκφράζει την άποψή της, να τη σέβονται και να τη στηρίζουν εφόσον συμπορευόμαστε στην ανάγκη να σώσουμε την Ευρώπη από αυτούς, τους λαϊκιστές και ξενοφοβικούς, που στη χώρα τους θα μου στερούσαν ακόμα και το δικαίωμα της άποψης για την πολιτική τους πρακτική.

Who is who

Γεννήθηκα στην Αθήνα, έκανα τις βασικές σπουδές μου στην Ελληνο-Γαλλική Σχολή Saint-Joseph, τις πανεπιστημιακές μου στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris IV), στον τομέα Ιστορίας και ειδικεύτηκα στην Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία.

Εργάστηκα διαδοχικά στην Ακαδημία Αθηνών (Κέντρο Έρευνας Νεώτερου Ελληνισμού), στη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Τμήμα Δημοσιογραφίας), στο Κέντρο Ναπολεόντειων Μελετών, στην Ε.Ε. ως εξωτερική εμπειρογνώμονας, υπήρξα Πρόεδρος στο Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού και ασχολούμαι με ευρωπαϊκά προγράμματα σε Α.Ε. Διαθέτω συγγραφικό έργο.

Από το 2017, είμαι στέλεχος του γαλλικού κόμματος “La République en Marche”.