Κι’’ομως ένας σεφ, ο Γιάννης Λουκάκος έγραψε το πιο συγκινητικό κείμενο αποχαιρετισμού στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα - Διαβάστε το

Ακόμα μια συγκινητική ανάρτηση για τον αγαπημένο  Λαυρέντη Μαχαιρίτσα έκανε ένας άνθρωπος της showbiz που τον αγάπησε μέσα από τα τραγούδια του. 

Ο γνωστός σεφ, Γιάννης Λουκάκος συγκλονισμένος από τον ξαφνικό θάνατο του συνεργάτη του ανέβασε ένα βίντεο από μια συναυλία του και έγραψε:

‘’Σεφ Λαυρέντη,

Πέρασα την εφηβεία μου ως πωρωμένος ροκάς. Μαλλί μέχρι τον κώλο, κολλητά παντελόνια, Led Zeppelin στο τέρμα και τα μυαλά στα κάγκελα. Φεύγοντας να σπουδάσω στα 18 μου στην Αμερική η ελληνική μουσική άρχισε να μπαίνει στη ζωή μου ως ανάγκη να αισθανθώ πιο κοντά στη ζωή που είχα αφήσει πίσω, στις ρίζες μου.

Θυμάμαι να ακούω το «εκεί στον νότο» εκατομμύρια φορές και να ταξιδεύω μαζί του στις αγωνίες, στις λύπες, στις χαρές, στις μοναξιές σε κάθε τι καινούργιο που έρχεται να συγκινήσει και να χαράξει έναν νέο άνθρωπο.

Δεν ήξερα τότε ποιοι ήταν οι δημιουργοί των τραγουδιών που τόσο χαρακτηριστικά με συντρόφευαν στη ζωή. Φεύγαμε από την Ελλάδα στο τέλος του καλοκαιριού με κασέτες και cd που βρίσκονταν στα χέρια μας για να τα λιώσουμε όλον το χειμώνα. Σημασία είχαν οι λέξεις, οι μουσικές, τα συναισθήματα.

Στην πορεία όμως μάθαμε εσένα, τους Κατσιμίχα, τον Σιδηρόπουλο, τον Άσιμο, τους Πυξ Λαξ και πάει λέγοντας.

Από τις αρχές του 2000 που ξαναβρέθηκα στην Ελλάδα μπορούσα πλέον να σας απολαμβάνω και από κοντά. Σε είδα σε πολλές παραστάσεις συντροφιά με τους συνήθης υπόπτους, τον Σάκη, τον Ζουγανέλη τον Σταρόβα, τον Μπάμπη, τον  Βασίλη, τον Σαββόπουλο, τους άγαμους, τον Νταλάρα και τόσους πολλούς ακόμα μέχρι και τον Πορτοκάλογλου λίγους μήνες πριν. Ταξίδεψα κάθε μια από τις εμφανίσεις σου αυτές στις αναμνήσεις του παρελθόντος αλλά και στα όνειρα του αύριο.

Ήθελα από καρδιάς να σε ευχαριστήσω για το μερίδιο που μου αναλογούσε στην «έμπνευση» που δώρισες απλόχερα καθώς ήταν, είναι και θα συνεχίζει να είναι ανεκτίμητη. Χάρηκα που σε γνώρισα στα παρασκήνια αυτό το χειμώνα και δε σου κρύβω πως περίμενα να δοθεί η ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα. Το σύμπαν είχε δυστυχώς άλλα πλάνα.

Να ξεχαστείς δε γίνεται. Ελπίζω η «παλιοπαρέα» να φροντίσει να μειώσει το κενό που αφήνει η απουσία σου μνημονεύοντας σε όπως οφείλει, και το άστρο σου να φωτίσει και άλλους να ακολουθούσουν τον δρόμο σου.

Καλό ταξίδι στις πιο όμορφες πόλεις και τις πιο γλυκές θάλασσες’’.