Η αληθινή ιστορία της Κάντω Τζαβέλλα στο σανίδι - Από τον καταξιωμένο σκηνοθέτη Μενέλαο Τζαβέλα (φώτο)

Η παράδοση αναφέρει ότι, ο Βασίλης, παιδί του γερό - Δημάκη ήταν το μικρότερο από τα έξι αρσενικά παιδιά που είχε ο πατέρας του. Αυτά τα Τζαβελόπουλα είχαν και μια αδερφή, την ονομαστή Κάϊντω ή Κάντω.

Η λυγερόκορμη ομορφιά της που έλαμπε σαν το άστρο της αυγής, ήταν το καμάρι όλων των ραγιάδων του καζά και ο τρανός καημός των Τούρκων αφεντάδων και κυρίως των σκληρών αγάδων του Φαναριού.Μια ημέρα ο Αγάς που την είδε σε κάποιο γάμο, τυφλώθηκε από την ομορφιά της και θέλησε ταχύτατα να την εντάξει στο χαρέμι του και να βρεθεί σύντομα στον οντά του.

Παρακάλεσε, έταξε, απήλλαξε από φόρους, πλήρωσε, αγρίεψε, μα που να δεχθούν τα αδέρφια της μια τέτοια πρόταση, να μπει η μονάκριβη αδελφή τους στο χαρέμι και να μολύνει το περήφανο Τζαβελαίϊκο. Ποτέ μα ποτέ δεν σκέφθηκαν ν’ αφήσουν το καμάρι τους να βρεθεί έστω και για μια στιγμή στα χέρια των άπιστων, έστω και να πλήρωναν αυτή την επιθυμία του Αγά τους με αίμα.

Σημείωμα σκηνοθέτη:

Αποφάσισα φέτος, την Νέα Θεατρική Σεζόν 2019-2020, να ανεβάσω μια αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε στο χωριο μου Δραγώι (Δραγώγι), που είναι στον Νομό Ηλείας.

H μια πλευρά του εθνικού ξεσηκωμού το 1821, αυτή που όλοι διδασκόμαστε στα σχολικά βιβλία, αφορά τις μάχες και τον αγώνα για την ανεξαρτησία. H άλλη, αυτή που δεν διδάσκεται στα σχολεία, είναι αυτή που έχει να κάνει με την προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών της.

Η αγάπη μου για τον τόπο μου με έκανε να θέλω να ακουστεί η ξακουστή ιστορία της Καντως της παινεμένης Τζαβελλοπουλας .Μια Ιστορία που ξετυλίγεται στα χρόνια της Επανάστασης. Είναι μια μεγάλη φιλόδοξη υπερπαραγωγή με 20 Ηθοποιούς και Ζωντανή Δημοτική Μουσική .

Στόχος της παράστασης είναι να έρθουμε κοντά στην Άλλη Ιστορία του τόπου μας που έχει πολλά ακόμα να μας πει και ας έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια γιατί η χώρα μας είναι πλούσια σε ιστορία.Το κειμενο ειναι του συγραφεα Θανάση Σταυρόπουλου, βασισμενο σε μια ιδεα του σκηνοθετη Μενελαου Τζαβελλα και τον καλλιτεχνικό σχεδιασμό της παράστασης έχει αναλάβει για άλλη μια φορά η Ανθή Πετρουλάκη.

Το χωριό Δραγώγι,είναι χτισμένο στα θεμέλια αρχαίου υδραγωγείου, με όνομα παραφθορά του αρχαίου έργου. Απ' τις πηγές και τα νάματα αυτού του τόπου, θέλει ο θρύλος να ξεδιψά η γειτονική, Αρχαία Φιγαλεία.

Δεν έχει όμως τελειωμό, η σχέση του τόπου με το υγρό στοιχείο. Σκυμμένο πάνω από τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού Νέδα, κρυφακούει ακόμη και σήμερα το τραγούδι της ομώνυμης νύμφης που «κελαρύζει» τα περασμένα της μεγαλεία, τότε που γλίτωσε τον νεογέννητο Δία από τα βρεφοκτόνα νύχια του αιμοβόρου πατέρα του, Κρόνου.

Γι' αυτό και δόθηκε το όνομά της στο ποτάμι, μια και μόνη φορά όνομα θηλυκό, ξεχωριστή τιμή για το ξεχωριστό της θάρρος. Αρματολίκι τρομερό στα χρόνια του ιερού αγώνα, άπαρτο πέρασμα και λημέρι για τα φουσάτα της κλεφτουριάς και άντρο για τα καπετανάτα των «Τζαβελαίγων», το Δραγώγι πρόσφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στο γένος.

Τώρα ειρηνεμένο αναπολεί τα περασμένα μεγαλεία του, συντροφεμένο τους οικισμούς του, Μπόϊκα και Καστρούγκαινα. Συνορεύοντας με το αρχαίο ιερό βουνό Κωτύλιο το Δραγώγι, είναι χτισμένο κάτω από την σκέπη του περιλάλητου ναού του Επικούριου Απόλλωνα που στέκει αέναα στη θέση Βάσσαι.

Ασύγκριτο έργο ωριμότητας του άφθαστου αρχιτέκτονα Ικτίνου ο «Παρθενώνας της Πελοποννήσου», αποτελεί επιτομή της αρχαίας ακμάζουσας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Εντυπωσιακό αρχαιολογικό μνημείο παγκόσμιας ακτινοβολίας και ανυπολόγιστης αξίας πολιτιστική κληρονομιά για τον τόπο, ο ναός του Απόλλωνα «που στέργει και βοηθά», του Επίκουρου, προκαλεί δέος και κατάπληξη με την αρτιότητά του, το μέγεθος και τη συμμετρία του.