Συµβουλές για τη διαχείριση του άγχους κατά τη διάρκεια της πανδηµίας Covid-19

Περιορισµός, καραντίνα, αριθµός πολλαπλασιαστικών περιπτώσεων, ανησυχητικές οµιλίες, κλείσιµο δηµόσιων χώρων, µέτρα περιορισµού, απώλεια επαφής µε τον έξω κόσµο. Δεν είναι εύκολο να διαχειριστούµε τις πληροφορίες και την πρωτόγνωρη κατάσταση στην οποία βρισκόµαστε αντιµέτωποι σήµερα.  Ακόµη καιαν προσπαθήσουµε να την αιτιολογήσουµε, το άγχος µπορεί να εµφανιστεί.

Ένα µεγάλο µέρος της χώρας περιορίζεται πλέον στο σπίτι της, αυτό είναι το καλύτερο που µπορούµε να κάνουµε για να µειώσουµε τον αριθµό των περιστατικών και να επιτρέψουµε στους επαγγελµατίες του τοµέα της υγείας καλύτερα να διαχειριστούν αυτή την πανδηµία.

Ακολουθούν µερικές συµβουλές για το πώς να µην πανικοβληθούµε ενώ µένουµε στο σπίτι. Δεν είναι εύκολο να εξαλείψουµε το άγχος και να σκεφτούµε κάτι άλλο όταν είµαστε κλεισµένοι, ειδικά αφού δεν ξέρουµε πότε θα τελειώσει η κατάσταση. Το πρόβληµα στην περίπτωση αυτή είναι ότι ο εχθρός είναι αόρατος. Αισθανόµαστε µια µορφή αδυναµίας, διότι όταν απειλούµαστε από µια κατάσταση, πρέπει να δράσουµε για να την διορθώσουµε.

Επειδή η κατάσταση δεν είναι χωρίς λύση, µπορούµε να δράσουµε κατά του Covid-19. Μπορούµε εποµένως να υιοθετήσουµε χειρονοµίες φραγµού, παραµένοντας στο σπίτι, πλένοντας τα χέρια µας τακτικά, διδάσκοντάς τες σε παιδιά και τους αγαπηµένους µας. Μπορούµε επίσης να προσφέρουµε βοήθεια σε ηλικιωµένους συγγενείς, φίλους, ευπαθείς οµάδες, στη γειτονιά µας που δεν µπορούν να πάνε για ψώνια.

Προσπαθούµε να κάνουµε τον εαυτό µας χρήσιµο σε άλλους, στεκόµαστε µε ενσυναίσθηση και γινόµαστε φορέας δράσης.

Το άρθρο γραφεί η Εμμανουέλα Παπαθανασίου για το eirinika, η οποία είναι κλινική Ψυχολόγος, απόφοιτη του Πανεπιστημίου Réné Descartes-Paris V Sorbonne του Παρισιού (MSc).

• Τι γίνεται αν δεν µπορούµε να βοηθήσουµε, αλλά αγχωνόµαστε και ο φόβος µεγαλώνει καθηµερινά;

Είναι φυσιολογικό να νοιώθουµε αυτά τα συναισθήµατα τώρα. Για να περιορίσουµε αυτό που µας ωθεί να σκοτεινιάζουµε, χρειαζόµαστε δράση: να τηλεφωνήσουµε σε έναν φίλο, να παρακολουθήσουµε µια ταινία ή ακόµα και να διαβάσουµε ένα βιβλίο. Κάνουµε οτιδήποτε για να αποµακρύνουµε σκοτεινές σκέψεις.

Διαχειριζόµαστε επίσης τη ροή των πληροφοριών. Αποφεύγουµε να πληκτρολογούµε τα συµπτώµατά µας στο διαδίκτυο, ενηµερωνόµαστε και επιλέγουµε ένα µόνο µέσο ενηµέρωσης. Η διασταύρωση και ο πολλαπλασιασµός των αντιφατικών πληροφοριών και των ψεύτικων ειδήσεων αυξάνουν το άγχος.

Συµπυκνώνουµε αντ 'αυτού θετικές πληροφορίες, όπως οι µαρτυρίες των ανθρώπων που έχουν ανακάµψει.

•  Άγχος, πανικός και coronavirus

Σε περίπτωση πανικού: Οι κρίσεις πανικού είναι συχνές. Έχετε δυσκολία στην αναπνοή, µπορεί να αισθανθείτε σαν να παθαίνετε καρδιακή προσβολή, αυξάνονται οι καρδιακοί σας παλµοί.

Αυτός ο τύπος κρίσης διαρκεί όχι περισσότερο από 20 λεπτά. Ξαπλώστε, πάρτε βαθιές ανάσες και περιµένετε να περάσει η κρίση. Μόλις αισθανθείτε καλύτερα, προσπαθήστε να καλέσετε έναν φίλο, που µπορεί να σας καθησυχάσει ή τον γιατρό σας για να συζητήσετε τα συναισθήµατα που σας συγκλόνισαν.

Για να σταµατήσετε τις αρνητικές σκέψεις, πρέπει να αλλάξετε τις ιδέες σας µέσω της δράσης στο εδώ και τώρα: σωµατική δραστηριότητα, µαγείρεµα, βιντεοκλήσεις µε έναν αγαπηµένο σας ... όλα είναι καλά, αρκεί να απαλλαγείτε από τις δυσλειτουργικές σκέψεις που αποτελούν πηγές στρες.

• Καταθλιπτικός, υποχόνδριος, ανήσυχος ... Πώς να διαχειριστούµε τον περιορισµό;

Μερικοί άνθρωποι µπορεί να είναι πιο επιρρεπείς σε ένα φαινόµενο πανικού σε σύγκριση µε άλλους που αντιµετωπίζουν αυτό το πλαίσιο περιορισµού, ιδιαίτερα αποµονωµένοι, ηλικιωµένοι, ασθενείς µε ιστορικό ψυχικών διαταραχών, µε γενικευµένη αγχώδης διαταραχή , ιδεοψυχαναγκάστική διαταραχή ή άτοµα που διέρχονται από ένα καταθλιπτικό επεισόδιο.

Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να προσπαθήσουµε να εντοπίσουµε τις σκέψεις και τις καταστάσεις που ενισχύουν τα προβλήµατά µας, όλα όσα τροφοδοτούν το καταθλιπτική µας ροπή.  Οι συµβουλές είναι ίδιες µε προηγουµένως, άσκηση, δραστηριότητες, δεν αποκοβόµαστε από τους άλλους και δεν µένουµε όλη µέρα µπροστά από τις πληροφορίες.

Για άτοµα µε ψυχολογικές ή ψυχιατρικές διαταραχές, δεν πρέπει να σταµατήσουν τη θεραπεία τους. Οι συνταγές συνεχίζουν να εκδίδονται από γιατρούς και σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, πρέπει να επικοινωνήσετε µε το γιατρό σας.

Αντίθετα, "µην αυτο-φαρµακοποιείστε". Σεβόµαστε τις δόσεις που προδιαγράφονται από τους ειδικούς. Η µειωµένη κινητική δραστηριότητα µπορεί να προκαλέσει µυϊκό ή σωµατικό πόνο, παρόλα αυτά δεν πρέπει να προτρέξουµε σε φαρµακευτική αγωγή.

• Προσπαθούµε να σκεφτόµαστε θετικά

Ακόµα κι αν η πρωτόγνωρη κατάσταση που αντιµετωπίζουµε µοιάζει αγωνιώδης, η παθητικότητα και η εντύπωση ότι δεν µπορούµε να κάνουµε τίποτα τροφοδοτούν το άγχος, οπότε µην αφήνουµε τον φαύλο κύκλο να εγκαθιδρυθεί. Ρωτάµε τον εαυτό µας τι µπορεί να ελέγξει σε αυτή την κατάσταση; 

Όταν έχουµε λίγο ή καθόλου έλεγχο πάνω σε κάτι, είναι σηµαντικό να το αφήσουµε επειδή κρατά την ενέργεια µας για τις πτυχές της ζωής που µπορούµε να ελέγξουµε. Πρέπει να συνεχίσουµε να αισθανόµαστε σαν ηθοποιός στη ζωή µας.

Καλούµε τους αγαπηµένους µας ανθρώπους, δίνουµε προτεραιότητα στη λεκτική επικοινωνία µέσω µηνυµάτων, µένουµε σε επαφή, λέµε ότι τους αγαπάµε, διαβάζουµε, περνάµε χρόνο µε τον εαυτό µας και τους αγαπηµένους µας στο σπίτι.