Αν κάποιες δυσκολίες μας φαίνονται ανυπέρβλητες, μην μπούμε σε αυτές

Όπως κάθε πράγμα όμως, έχει και αυτό το δικό του μέτρο. Είναι κάτι διαφορετικό να αγωνιζόμαστε απέναντι στις δυσκολίες που θα συναντήσουμε και πολύ διαφορετικό το να πάμε να τις συναντήσουμε εμείς. Μην πάμε και γυρεύοντας!

Πρώτα, χρωστάμε στον εαυτό μας.

Ίσως να φταίει που από μικροί μαθαίνουμε να καταπιέζουμε τους εαυτούς μας σε αρκετά πράγματα. Μπορεί να φταίει που ακούμε συνέχεια για ιστορίες αυταπάρνησης και θυσίας. Σημαντικές ιστορίες από παντού, όμως αρκετά δακρύβρεχτες. Σε καμία των περιπτώσεων δεν πρέπει να τις αφήσουμε αυτές τις ιστορίες και να τις περιφρονήσουμε. Απλώς η ζωή έχει και άλλες οπτικές! Και άλλες πλευρές!

Η ζωή έχει χαρές και έχει και απολαύσεις που δεν πρέπει με τίποτε να περιφρονήσουμε. Στη ζωή θα έρθουμε μια φορά και το χρωστάμε στον εαυτό μας να περάσουμε όσο γίνεται καλά. Δε σημαίνει αυτό οτι θα κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας, καθώς χωρίς τους άλλους δίπλα μας, δεν έχει και κάποια σημασία κάποια χαρά. Λέμε ναι σε κάθε αγώνα για βοήθεια και υποστήριξη ανθρώπων που εκτιμούμε και αγαπούμε. Όλα αυτά όμως να τα κάνουμε για να είμαστε καλύτερα και για να ζούμε με περισσότερα συναισθήματα χαράς. Αν δεν είμαστε χαρούμενοι και ξεκούραστοι, δε θα μπορούμε να δώσουμε αγώνες και να κάνουμε θυσίες.

Μην αναλωνόμαστε σε άσκοπες θυσίες.

Μάλλον έχει έρθει η ώρα να υπολογίζουμε τις θυσίες και τους αγώνες μας. Να ξεκαθαρίσουμε ποιοί αγώνες αξίζουν και ποιοί αγώνες δε θα μας δώσουν τίποτε. Αυτό δεν έχει να κάνει φυσικά με το αποτέλεσμα. Κανέναν αγώνα δεν ξέρεις αν θα τον κερδίσεις ή αν θα τον χάσεις, αν πρώτα δεν τον δώσεις. Ακόμη και οι ήττες, να έχουν να μας διδάξουν πράγματα, να έχουμε να πάρουμε κάτι από αυτές. Ας αναρωτηθούμε αν αξίζει να γίνει ένας αγώνας, αν χρειάζεται να γίνει κάποια θυσία. Αν από συνήθεια κάνουμε θυσίες και μπαίνουμε μέσα σε δυσκολίες πρώτοι και φεύγουμε τελευταίοι, τότε τι μένει;

Φύλαξε δυνάμεις.

Ας είμαστε ειλικρινείς και με τους άλλους και πρώτα από όλα, με τους εαυτούς μας. Στη ζωή υπάρχει η θέληση για ανέμελες μέρες, για ξεκούραστες καταστάσεις και για γέλιο. Επίσης, υπάρχει και η κούραση. Και να που η κούραση, ένα τόσο στενάχωρο συναίσθημα μπορεί να έρθει κοντά με τη χαρά. Έτσι θα ξεκουραστούμε.

Δεν πρέπει να έχουμε ενοχές που δεν μπορούμε να παλέψουμε και να θυσιαστούμε. Να φύγουν οι τύψεις που μας ψιθυρίζουν οτι πρέπει μονίμως να είμαστε σε επιφυλακή και όποια δυσκολία και αν υπάρχει να είμαστε και εμείς μέρος της. Αν κρίνουμε πως κάποια στενάχωρη κατάσταση δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε, αν έχουμε μετρήσει τις δυνάμεις μας και έχουμε δει ότι αυτή τη στιγμή, δεν είναι ώρα για αγώνες και θυσίες, μη ριχτούμε σε αγώνες και σε ανυπέρβλητες δυσκολίες. Δεν είναι δειλία όπως πολλοί θα πουν. Είναι σοφία αναφέρει το tsemperlidou.

Οι δυνάμεις μας δεν είναι ανεξάντλητες και μάχες θα χρειαστεί να δώσουμε πολλές. Ας φυλάμε ενέργεια για κάθε μάχη. Στη ζωή υπάρχει και το ”όχι”. Υπάρχει και το ”δεν μπορώ” και η γνώση αυτών, μας κάνει ώριμους και όχι δειλούς. Αν ακόμη κάτι μέσα σας, σας λέει να τα βάλετε με όλα ακόμη και αν δεν έχετε ενέργεια, σκεφτείτε αυτό: Θα έρθει η ώρα που θα χρειαστεί να δώσετε αγώνα και μάχη και θα έχετε ξοδέψει όλη σας την ενέργεια. Σκοπός είναι πάντα, να έχουμε δύναμη και για αύριο…