Μας συγκλόνισε η Χαρούλα Αλεξίου που αποχαιρέτησε το τραγούδι - Αφιέρωμα με live της από την αρχή της καριέρας της ως τώρα (βίντεο)

Μετά από 50 ολόκληρα χρόνια στο τραγούδι η Χάρις Αλεξίου ανακοίνωσε χθες το απόγευμα, συγκινημένη, πως βάζει τέλος στην τεράστια καριέρα της.

«Δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως τραγουδούσα παλιά και δεν καταδέχομαι να συνεχίσω, αν δεν μπορώ να το κάνω καλά... Δεν με "ακούει" πια η φωνή μου» εξομολογήθηκε η ίδια στην εκ βαθέων συνέντευξή της στον Φώτη Απέργη και την εκπομπή του Δεύτερου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, "Η κατάλληλη ώρα".

Διαβάστε επίσης: Χάρις Αλεξίου: Σταματάω να τραγουδάω, δεν με ακούει η φωνή μου πια

Η Χάρις Αλεξίου ξεκίνησε την καριέρα της στο τραγούδι το 1970, σε ηλικία μόλις 20 ετών.

Παρουσιάστηκε στη δισκογραφία με το, ιστορικό πια τραγούδι των Βασίλη Βασιλειάδη και Πυθαγόρα, "Όταν πίνει μια γυναίκα", σε ένα δίσκο 45 στροφών.

Το 1972 είναι μεγάλος σταθμός στην καριέρα της αγαπημένης Ελληνίδας ερμηνεύτριας, καθώς συμμετέχει στον δίσκο "Μικρά Ασία" των Απόστολου Καλδάρα και Πυθαγόρα, με τον Γιώργο Νταλάρα.

Πρόκειται για έναν δίσκο που αποτελεί μουσικό έργο ιστορικής αξίας. Χαρακτηριστικό είναι πως τη δεκαετία του '70 η "Μικρά Ασία" βρίσκεται στη δισκοθήκη σχεδόν κάθε ελληνικού σπιτιού. 

Σημειώνει ρεκόρ πωλήσεων και εντάσσεται στις "100 Μεγαλύτερες Ηχογραφήσεις του Αιώνα" της MINOS - EMI. 

Για τον δίσκο αυτό, η Χαρούλα ερμηνεύει τρία τραγούδια, τα «Δυο παλικάρια απ' το Αϊβαλί», «Μαρμαρωμένος βασιλιάς» και «Πήρε φωτιά το Κορδελιό».

Mε τον μετέπειτα καλό της φίλο και αγαπημένο συνεργάτη Μάνο Λοΐζο - από τον οποίο ονόμασε και τον γιο της - συναντιέται για πρώτη φορά το 1974.

Η Χαρούλα συμμετέχει στον "Καλημέρα Ήλιε" των Μάνου Λοΐζου, Δ. Χριστοδούλου, με τέσσερα τραγούδια, μεταξύ των οποίων τα «Μια καλημέρα» και «Ποιος το ξέρει».

Η συνάντησή της με τον Μάνο Λοΐζο αποτελεί την αρχή μιας ουσιαστικής, σχεδόν καρμικής φιλίας και μιας σπουδαίας συνεργασίας, που μας χάρισε υπέροχα τραγούδια.

Την ίδια χρονιά, η Αλεξίου συμμετέχει στο δίσκο "Οδός Αριστοτέλους" των Γιάννη Σπανού και Λευτέρη Παπαδόπουλου, με τους Γιάννη Πάριο και Γιάννη Καλατζή, με τέσσερα τραγούδια.

Από αυτά θα ξεχωρίσει το ομώνυμο, το οποίο θα αποτελέσει και ορόσημο για την πορεία της, καθώς, όπως η ίδια έχει δηλώσει, σε αυτό το τραγούδι αισθάνθηκε ότι «βρήκε τη φωνή της». 

Ο πρώτος προσωπικός της δίσκος έρχεται το 1975.

Ερμηνεύει 12 λαϊκά τραγούδια διαφόρων συνθετών, όπως το «Δημητρούλα μου» που γίνεται μεγάλη επιτυχία, «Η Ρόζα», «Ελενίτσα», «Λένγκω-Λένγκω», ενώ συμπεριλαμβάνεται και το «Όταν πίνει μια γυναίκα», σε μια νέα εκτέλεση.

Ο προσωπικός της δίσκος με τον Μάνο Λοΐζο σε στίχους Μανώλη Ρασούλη και Πυθαγόρα έρχεται το 1979, είναι "Τα τραγούδια της Χαρούλας".

Αμέσως ξεχωρίζει ο "Φαντάρος", ενώ το "Όλα σε θυμίζουν" αποτελεί ένα από τα πλέον διαχρονικά ελληνικά τραγούδια. 

Στον ιστορικό αυτό δίσκο πρωτοακούμε κλασικά πια τραγούδι, όπως τα «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Πες μου πώς γίνεται», «Τέλι τέλι τέλι», «Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή», «Την όγδοη μέρα», «Γύφτισσα τον εβύζαξε».

Πρόκειται αναμφισβήτητα για έναν από τους δίσκους - ορόσημα στην τεράστια καριέρα της.

Την δεκαετία του '80, αναδεικνύεται το πιο "λαϊκό" προφίλ της, με την μεγάλη ερμηνεύτρια να μας χαρίζει μοναδικά τραγούδια.

Συνεργάζεται με συνθέτες όπως ο Αντώνης Βαρδής, ο Χρήστος Νικολόπουλος και ο Θάνος Μικρούτσικος.

Η υπέροχη Χαρούλα ερμηνεύει μοναδικά, όπως μόνη εκείνη ξέρει, υπέροχα τραγούδια.

«Φεύγω», «Πόλη τουρκεμένη», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», «Αν πεθάνει μια αγάπη», «Ζήλεια μου», «Μία είναι η ουσία», «Η διαθήκη», «Η μπαλάντα της Ιφιγένειας» (αυτοβιογραφικό τραγούδι σε μουσική και στίχους της ίδιας), «Ελένη», «Ερωτικό», «Η αγάπη είναι ζάλη», «Όποια και να 'σαι», «Μ' έμπλεξε ένας μόρτης», «Η νύχτα θέλει έρωτα», «Τηλεφωνητής», «Μια πίστα από φώσφορο» είναι μερικά μόνο από εκείνα που θεωρούνται πλέον κλασσικά.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 βγάζει τον δίσκο "Δι' ευχών" σε μουσική του Νίκου Αντύπα, πρώην μέλους του συγκροτήματος Socrates, και στίχους -κυρίως- της Λίνας Νικολακοπούλου, εγκαινιάζοντας την ενασχόλησή της με ένα διαφορετικό ύφος μουσικής, με σαφείς τις ροκ, έντεχνες, αλλά και έθνικ επιρροές.

Ο δίσκος αυτός συζητήθηκε και αγαπήθηκε τελικά όσο λίγοι στην καριέρα της.

Επόμενος μεγάλος σταθμός αυτής της δεκαετίας είναι ο δίσκος Οδός Νεφέλης '88, όπου η Αλεξίου μάς συστήνεται πλέον ως ολοκληρωμένη δημιουργός, αφού έχει γράψει η ίδια τη μουσική και τους στίχους σε δέκα από τα δώδεκα κομμάτια του άλμπουμ.

«Το μινοράκι», «Οι φίλοι», οι «Ψυχές και σώματα» και η «Πανσέληνος» ξεχωρίζουν και μας συγκινούν έντονα μέχρι σήμερα.

Το 2003 ο δίσκος της "Ως την άκρη του ουρανού σου" γίνεται διπλά πλατινένιος, ενώ σε καινούργια τραγούδια την ακούμε πάλι το 2006 με το νεο-δημοτικού ύφους άλμπουμ Βύσσινο και νεράντζι.

Το καλοκαίρι του 2008 η Χάρις Αλεξίου δίνει τη μεγαλύτερη συναυλία των τελευταίων χρόνων στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο με περισσότερους από 20.000 θεατές, μαζί με τους Μπάμπη Στόκα και Ανδριάνα Μπάμπαλη.

Το ύφος των τραγουδιών της ανανεώνεται και πάλι και η Χαρούλα τραγουδά "Να 'μαι καλά", "Εδώ σε θέλω", "Απόψε θέλω να πιω", "Οι φίλοι μου χαράματα", "Το κύμα", "Ίσως", "Ο άνθρωπός μου".

Τον Ιανουάριο του 2012 συνεργάζεται ξανά έπειτα απο 30 χρόνια με τη Δήμητρα Γαλάνη, με επιτυχημένες κοινές τους εμφανίσεις στο θέατρο Παλλάς και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Οι μουσικές αυτές βραδιές ηχογραφούνται και τον Ιούλιο του 2012 βγαίνουν σε διπλό CD, με 36 τραγούδια.

Το Φθινόπωρο του 2012, επιστρέφει στην δισκογραφία με 14 καινούρια τραγούδια σε ανέκδοτους στίχους του Μανώλη Ρασούλη.Το άλμπουμ ονομαζεται "Η Τρίπλα" και μουσική συνέθεσαν οι Βάσω Αλλαγιάννη, Πέτρος Βαγιόπουλος, Χρήστος Νικολόπουλος, Ορφέας Περίδης , Leon Y.Poliker και η ίδια η Χάρις Αλεξίου (διασκευή σε μουσική του Μάνου Λοΐζου).

Το 2013 το τραγούδι της «Για ενα Τανγκό» "ντύνει" ως μουσικό θέμα την χολιγουντιανή ταινία Before Midnight, η οποία είχε γυριστεί στην Μεσσηνία.

Τον Φεβρουάριο του 2016 η Χάρις Αλεξίου ανεβαίνει για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι σε δικό της κείμενο , το "Χειρόγραφο" σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη, ενώ ταυτόχρονα κυκλοφορεί το ψηφιακό single "Ένα ναι κρύβει ενα όχι" για την παράσταση του Λάκη Λαζόπουλου "Αποχαιρετιστήριο Δείπνο" και δύο τραγούδια για την ταινία "η Ρόζα της Σμύρνης" του Γιώργου Κορδέλλα.

Τον Νοέμβριο του 2017 ξανανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι στην παράσταση του εθνικού θεάτρου (Rex) "Οπερέττα" του Βίτολντ Γκομπρόβιτς, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου.

Το καλοκαίρι συμμετέχει στο αφιέρωμα για τον Θάνο Μικρούτσικο στο θέατρο Βράχων και στο αφιέρωμα για τον Δημήτρη Μητροπάνο στο Ωδείο Ηρώδη του Αττικού.

Τον Δεκέμβριο του 2018 συναντά τον Στάυρο Ξαρχάκο στην σκηνή του Gazarte σε ένα εφ' όλης της ύλης αφιέρωμα στον σπουδαίο συνθέτη Γιώργο Ζαμπέτα, οι παραστάσεις στέφονται με επιτυχία καθώς είναι όλες sold out.

Τον Απρίλιο του 2020 κυκλοφορεί η τελευταία της δισκογραφική δουλειά πριν το τέλος της καριέρας της, "Τα τραγούδια της ξενιτιας"  - ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει το 1987.

Δέκα τραγούδια του Θόδωρου Δερβενιώτη και του Κώστα Βίρβου, του Στέλιου Καζαντζίδη και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, του Παναγιώτη Τούντα, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Μίκη Θεοδωράκη και του Δημήτρη Χριστοδούλου, του Μάνου Λοΐζου και του Φώντα Λάδη, του Γιάννη Κυριαζή και του Δημήτρη Ρουμελιώτη, του Γεράσιμου Κλουβάτου και του Χαράλαμπου Βασιλειάδη, του Νάκη Πετρίδη, του Γιάννη Βασιλόπουλου και του Βαγγέλη Ατραΐδη και το Παραδοσιακό «Τζιβαέρι», κυκλοφορούν σε cd για πρώτη φορά, 33 χρόνια μετά την ηχογράφησή τους.

50 υπέροχα χρόνια γεμάτα μουσική, νότες, μελωδίες, 50 χρόνια με μεγάλες επιτυχίες από την βελούδινη φωνή της Αλεξίου.

Χαρούλα Αλεξίου, σε ευχαριστούμε για αυτό το μαγικό ταξίδι!