Κάτια Δανδουλάκη: «Η πιο ωραία εποχή της ζωής μου ήταν με τον Πλωρίτη - τον αγάπησα για το πως στάθηκε στη γυναίκα του» (βίντεο)

Η Κάτια Δανδουλάκη μιλάει στην κάμερα του Mega και στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» και αποκάλυψε τα πάντα για το «Το Καινούργιο Παιδί», τη ζωή με τον Μάριο Πλωρίτη καθώς και την γνώμη της για ατο ελληνικό metoo.

Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, η Κάτια Δανδουλάκη με αφορμή την νέα παράσταση «Το Καινούργιο Παιδί» στο θέατρο  «ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ» των Ρέππα, Παπαθανασίου, που όπως λέει θα δίνει για πολύ καιρό χαρά στον κόσμο μιλάει για την διαδρομή της μέσα στο χώρο της υποκριτικής. «Έχω ζήσει πέντε συγκλονιστικές δεκαετίες μέσα στο θέατρο, από το πολυτεχνείο μέχρι τον κορωνοϊό», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η ζωή της με τον Μάριο Πλώρη

«Η πιο ωραία και πλήρης εποχή της ζωής μου ήταν όλα τα χρόνια που ήμουν με το Μάριο Πλωρίτη. Όταν τον έχασα, έπαθα κατάθλιψη, έχασα τον εαυτό μου», δηλώνει και αναπολεί τις όμορφες στιγμές που πέρασε μαζί του.

Για το ότι δεν έγινε μητέρα ξεκαθαρίζει πως ήταν τυχαίο και δεν ήταν απόφασή της, καθώς ο άνθρωπός της, Μάριος Πλώρης ήταν ήδη παντρεμένος. «Δεν μπορούσε να εκτεθεί ο Μάριος. Από τα 32 χρόνια που ήμασταν μαζί, τα 20 τα ζήσαμε χώρια. Τελικώς βέβαια αναλογίστηκα πως άμα ήθελα πολύ ένα παιδί θα τα είχα αψηφίσει όλα» αναφέρει, με ένα νοσταλγικό τόνο.

Εξηγεί πως έναν χρόνο αφότου έφυγε από τη ζωή η πρώην σύζυγος του κ. Πλώρη αποφάσισαν να παντρευτούν , καθώς όσο ήταν εν ζωή την ένιωθε ως συγγενή της και εκτίμησε ιδιαίτερα που ο Μάριο Πλώρης στάθηκε δίπλα της με το πρόβλημα υγείας που είχε.

Οι «Άγριες Μέλισσες» και το ελληνικό metoo

Η ίδια αποκαλύπτει ότι της είχε γίνει πρόταση να παραμείνει στις «Άγριες Μέλισσες», αλλά δεν υπήρξε συμφωνία για τον τρόπο που θα έφευγε η τηλεοπτική «Ανέτ».

Όσων αφορά στο θέμα του ελληνικού metoo επισημαίνει ότι η στάση της ίδιας απέναντι στο Πέτρο Φιλιππίδη ήταν ουσιαστική που λειτούργησε ως «φωτοβολίδα που την είδε όλος ο κόσμος».

Κατηγορηματικά τονίζει πως «κανένας δεν επιτρέπεται να μπαίνει στην ψυχική και τη σωματική ελευθερία του άλλου, να αγγίζει την ψυχή και το σώμα του γιατί είναι έγκλημα».

«Ο σεβασμός στον πόνο που νιώθει κανείς δεν του επιτρέπει να ρημάξει τη ζωή κάποιου άλλου» συμπληρώνει. «Κατανοώ αυτόν που έχει πρόβλημα, αλλά δεν επιτρέπω κανείς να αγγίξει μια καθαρή ζωή», καταλήγει η κ. Δανδουλάκη.