Πάμε θέατρο; 30 παραστάσεις που κάνουν πρεμιέρα τον Νοέμβριο – Κωμωδίες, δράματα, ιστορικά έργα, δημοφιλείς πρωταγωνιστές (φώτο)

Από τις θεατρικές παραστάσεις που κάνουν πρεμιέρα αυτόν τον μήνα δεν ξέραμε ποια να πρωτοδιαλέξουμε. Αποτελούν όλες έναν καλό λόγο για να πάμε στο θέατρο.

Υπενθυμίζεται ότι τα περισσότερα κλειστά θέατρα λειτουργούν ως covid free χώροι και δέχονται θεατές με πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης, ενώ υπάρχουν και μεικτοί χώροι, ή συγκεκριμένες μέρες την εβδομάδα, όπου θέατρα δέχονται και αρνητικό rapid test με ισχύ 48 ωρών.

Οι θεατρικές πρεμιέρες του Νοεμβρίου

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, ”Stones and Bones”

Μια διεθνής ομάδα χορού, ένας διάσημος γλύπτης, πέντε μοναδικές ερμηνεύτριες, ζωντανή μουσική, μάρμαρα που ζυγίζουν έναν τόνο, σκηνή που μοιάζει με ανθρώπινο σώμα.

Μουσική Ερμηνεία: Μάρθα Φριντζήλα
Παίζουν οι μουσικοί: Βασίλης Μαντζούκης, Κώστας Νικολόπουλος, Νίκος Παπαϊωάννου, Λάμπρος Παπανικολάου

Πατρίσια Απέργη, ”U(R)TOPIAS”

Με αφορμή την επέτειο για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, οι Αερίτες επιθυμούν να αναφερθούν στις σύγχρονες ουτοπίες.

Σύλληψη – Χορογραφία: Πατρίσια Απέργη
Χορευτές: Σεβαστή Ζαφείρα, FuerzaNegra, Γιάννης Οικονομίδης, Κώστας Phoenix, Σοφία Πουχτού, Χάρης Χατζηανδρέου, Ηλίας Χατζηγεωργίου

Θάνος Τοκάκης

Ο πολεμιστής Μακμπέθ, από 4 Νοεμβρίου, στο Υπόγειο του θεάτρου Τεχνης. Γυρνώντας νικητής μετά από σπουδαίες μάχες στοιχειώνεται από μια προφητεία μαγισσών που τον θέλει να γίνεται Βασιλιάς της Σκωτίας. Επηρεασμένος από τον χρησμό και την αλαζονεία του που τροφοδοτεί η Λαίδη Μακμπέθ, αποφασίζει να σκοτώσει τον Βασιλιά Ντάνκαν και να γίνει αυτός Βασιλιάς στη θέση του. Στην συνέχεια διαπράττει και άλλα εγκλήματα ώστε να μην κινδυνεύσει η βασιλεία του. Η τιμωρία του όμως δεν αργεί να επέλθει.

Η ιστορία του Μακμπέθ καταδεικνύει με τον πιο οδυνηρό και ποιητικό τρόπο, τη δύναμη που ασκεί ο φόβος πάνω στην ψυχή και στο σώμα. Ο φόνος αποδεικνύεται κύριο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης κατάστασης, μια θλιβερή διαπίστωση που μας κάνει να σκεφτούμε το γεγονός, ότι αν δεν σκοτώσουμε στη ζωή μας, αυτό δεν είναι από επιλογή, αλλά από τύχη.

Ερμηνεύουν: Θάνος Τοκάκης, Εύη Σαουλίδου, Κώστας Κουτσολέλος, Κώστας Ξυκομηνός, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος. Μετάφραση: Θέμελης Γλυνάτσης. Σκηνοθεσία: Θανάσης Δόβρης

Στο ρόλο του Σκύλου ο Κώστας Γάκης

O Kώστας Γάκης σκηνοθετεί και διασκευάζει για το θέατρο το αριστούργημα του Λούις Σεπούλβεδα «Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό». Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του έργου στο Asian Cultural Center της Νότιας Κορέας, ήρθε η στιγμή της παρθενικής παρουσίασής του στην Αθήνα, στο θέατρο Άλφα – Ληναίος-Φωτίου, από την Δευτέρα 1 Νοεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.

Ένα θεατρικό έργο που η καρδιά του χτυπάει δυνατά για τα αρχαία δάση του πλανήτη και για τις φυλές που ζουν ακόμα σε αυτά, σε αρμονία με τη Μάνα Γη κι όσα απλόχερα μας δίνει, όσο και να τη κακομεταχειριζόμαστε. Ένα έργο - φόρος τιμής στον αδικοχαμένο στη μάχη με τον κορωνοϊό αγωνιστή συγγραφέα Λούις Σεπούλβεδα και σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο.

Ένα έργο τραγικά επίκαιρο μετά τις πρόσφατες τεράστιες φωτιές στον Αμαζόνιο, αλλά και με τον τρόπο που η κυβέρνηση της Βραζιλίας μεταχειρίζεται τους αυτόχθονες του Αμαζονίου. Ένα έργο όμως «ελπιδοφόρα επίκαιρο» αφού η Χιλή βρίσκεται σε τροχιά ξεριζώματος του συντάγματος του δικτάτορα Πινοσέτ και μετάβασης σε μια πραγματική δημοκρατία. Με την Ελίζα Λονκόν, μια γυναίκα ιθαγενή Mapuche ως πρόεδρο, η νεοσυσταθείσα σε Σώμα Συντακτική Συνέλευση της Χιλής έδωσε σαφές στίγμα δικαίωσης των ιθαγενών πληθυσμών από το νέο Σύνταγμα της χώρας.

Η παράσταση υποστηρίζει αυτό τον αγώνα και μας μεταφέρει στη φυλή των Mapuche, των «Ανθρώπων της Γης», των ιθαγενών της Νότιας Χιλής που εκδιώχθηκαν βίαια από τις εστίες τους από τις μεγάλες εταιρείες υλοτομίας, που καταστρέφουν τους τελευταίους πνεύμονες του πλανήτη και σβήνουν βίαια τη μνήμη και την αρχαία γνώση των φυλών του κόσμου.

Στη θεατρική διασκευή του έργου, μια φυλή «Ανθρώπων της Γης» καταλαμβάνει τη σκηνή του θεάτρου Άλφα – Ληναίος-Φωτίου, με τα πολυφωνικά της τραγούδια, την έντονη τελετουργική σωματικότητα, τους μύθους και τους θρύλους αλλά και την αγωνιώδη κραυγή του δίκαιου αγώνα τους. Στο ρόλο του Σκύλου ο Κώστας Γάκης.

Ευαίσθητη Ισορροπία

Η Θεατρική Σκηνή θα παρουσιάσει φέτος στο ομώνυμο θέατρό της στην οδό Νάξου 84, το έργο του Έντουαρντ Άλμπι “Ευαίσθητη Ισορροπία”.

Ένα αριστουργηματικό έργο που βραβεύτηκε με Πούλιτζερ και είναι από τα σημαντικότερα έργα του σύγχρονου παγκόσμιου θεάτρου.

Παρασκευή βράδυ και στο σπίτι του Τόμπυ και της Άγκνες, που έχει εγκατασταθεί και η Κλαίρη η αλκοολική αδερφή της, θα εισβάλλουν ξαφνικά ο Χάρρυ και η Έντα, οι δυο καλύτεροι τους φίλοι που έχουν πάθει κρίση πανικού. Το άλλο βράδυ επιστρέφει και η κόρη τους, Τζούλια, μετά από το τέταρτο διαζύγιο της. Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο θα συγκρουστούν αποκαλύπτοντας όλα τα κρυφά πάθη, τα ψέματα και τους συμβιβασμούς.

Το έργο ανεβαίνει σε: Μετάφραση: Αθανασία Καραγιαννοπούλου. Σκηνοθεσία: Αντώνης Αντωνίου. Παίζουν οι ηθοποιοί: Αντώνης Αντωνίου, Νατάσα Ασίκη, Στέλλα Παπαδημητρίου, Ηλίας Κατέβας, Ειρήνη Κονίδου, Ελένη Κούστα

Στέλιος Μάινας στο Τσέρνομπιλ

Το Θέατρο του Νέου Κόσμου θα ανεβάσει στις 10 Νοεμβρίου 2021 στην Κεντρική Σκηνή του την παράσταση ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ – Ένα χρονικό του μέλλοντος, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Σβετλάνας Αλεξίεβιτς (βραβείο Νόµπελ Λογοτεχνίας 2015), σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, ο οποίος γιορτάζει φέτος τα 30 χρόνια του στη σκηνοθεσία.

Την 26η Απριλίου του 1986 µια σειρά εκρήξεις κατέστρεψαν τον αντιδραστήρα του τέταρτου ενεργειακού μπλοκ στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνοµπιλ. Το ατύχημα αυτό χαρακτηρίστηκε η μεγαλύτερη τεχνολογική καταστροφή του 20ού αιώνα. Δέκα χρόνια αργότερα η Αλεξίεβιτς περιπλανήθηκε στην απαγορευμένη ζώνη –όχι χωρίς τίμημα και για τη δική της υγεία–, μίλησε µε δεκάδες ανθρώπους, έψαξε αρχεία εφημερίδων, ληξιαρχείων, νοσοκομείων, αναζήτησε στην άλλοτε σοβιετική επικράτεια τα νήματα των απωλειών. Η παράστασή μας, όπως άλλωστε και το βιβλίο της Αλεξίεβιτς, δε μιλάει για το ίδιο το ατύχημα, αλλά για τους ανθρώπους του Τσέρνοµπιλ. Μας ενδιαφέρουν τα συναισθήματα όλων αυτών των ανθρώπων που είχαν αγγίξει το άγνωστο, το μυστήριο. Το Τσέρνοµπιλ είναι κάτι παραπάνω από καταστροφή.

Μιλάμε για την πριν και μετά το Τσέρνοµπιλ εποχή. Μια καταστροφή που ρήμαξε μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου μια αχανή χώρα, ένα συμπαντικό γεγονός με το οποίο αδυνατεί να αναμετρηθεί ο άνθρωπος. Οι αφηγήσεις αυτές αποκαλύπτουν την ιστορία του ανθρώπου σαν μια ιστορία οδύνης και φέρνουν στην επιφάνεια αναπάντητα ερωτήματα για το νόημα της ανθρώπινης ζωής, ίσως ακόμα και για την ύπαρξή μας πάνω στη γη.

Από τις 100 μαρτυρίες που περιέχονται στο βιβλίο της Αλεξίεβιτς, επιλέξαμε για την παράσταση 16, που τις ερμηνεύουν 6 ηθοποιοί. Στέλιος Μάινας, Μαρία Κατσιαδάκη, Πηνελόπη Τσιλίκα, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Λεάκος. Συμμετέχει μέσω βίντεο η Αρετή Σεϊνταρίδου

Κωνσταντίνος Μπιμπής, Γυάλινος κόσμος

O Γυάλινος Κόσμος του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, που έκανε πρεμιέρα στο Εθνικό Θέατρο στη Σκηνή - Νίκος Κούρκουλος και ξεπέρασε τις 8.000 διαδικτυακές θεάσεις, επαναλαμβάνεται στη σκηνή του Θεάτρου Αλκυονίς. Το έργο θα παρουσιαστεί όπως ακριβώς φτιάχτηκε, με τους περιορισμούς του COVID_19, όπου οι ηθοποιοί δεν μπορούν να αγγίξουν ο ένας τον άλλο. Οι εξαιρετικοί Λένα Παπαληγούρα, Άννα Μάσχα, Κωνσταντίνος Μπιμπής και Αναστάσης Ροϊλός ζωντανεύουν τους ήρωες ενός από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας.

Ο Γυάλινος Κόσμος –ίσως το αντιπροσωπευτικότερο έργο του συγγραφέα που με τη δραματουργία του σημάδεψε τη μεταπολεμική Αμερική–, γράφτηκε το 1944. Πρόκειται για έργο ποιητικής πνοής και βαθιάς ανθρώπινης ευαισθησίας, όπου ο κόσμος της σκληρής πραγματικότητας συμπλέκεται με την εύθραυστη ομορφιά της φαντασίας και του ονείρου. Το έργο είναι μια ανάμνηση.

Ο Τομ θυμάται στιγμές της οικογενειακής του ζωής. Η πληκτική δουλειά του σε μια αποθήκη υποδηματοποιίας, έχει συνθλίψει τα όνειρά του. Η Λόρα, η αδερφή του, αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής βρίσκοντας καταφύγιο σε έναν μικρόκοσμο από γυάλινα ζωάκια. Η Αμάντα, η μητέρα τους, ελπίζει πως τα παιδιά της θα ζήσουν όπως η ίδια δεν κατάφερε ποτέ. Ο Τζίμ, ένας επισκέπτης στον οποίο στηρίζουν όλες τις ελπίδες τους, θα τους απογοητεύσει.

Διανομή (αλφαβητικά) Άννα Μάσχα: η μητέρα Αμάντα Ουίνγκφιλντ / Κωνσταντίνος Μπιμπής: ο γιος Τομ Ουίνγκφιλντ / Λένα Παπαληγούρα: η κόρη, Λώρα Ουίνγκφιλντ / Αναστάσης Ροϊλός: ο επισκέπτης, Τζιμ Οκόνορ

«Η γυναίκα της Πάτρας»

«Η γυναίκα της Πάτρας» η συγκλονιστική παράσταση που τάραξε τα νερά του θεατρικού κόσμου, προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού από τους θεατές και απέσπασε διθυριαμβικές κριτικές, επιστρέφει δέκα χρόνια μετά στο Θέατρο «Πόλη» στις 10 Νοεμβρίου, σε σκηνοθετική επιμέλεια της Λένας Κιτσοπούλου.

Η Ελένη Κοκκίδου σ΄ ένα ρεσιτάλ ερμηνείας «μετουσιώνεται» σε Πανωραία, ερμηνεύοντας μοναδικά τον σπαρακτικό μονόλογο της «Γυναίκας της Πάτρας» του Γιώργου Χρονά, προσφέροντας δυνατές συγκινήσεις και εσωτερικές δονήσεις. Οι συναισθηματικές μεταπτώσεις, από τη λύπη στη χαρά, από τα δάκρυα στο γέλιο, από τον πόνο στην οργή, από την ένταση στη σιωπή, ισορροπούν αρμονικά δημιουργώντας μια εκρηκτική παράσταση.

Για τον ρόλο αυτό η Ελένη Κοκκίδου τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας «Κάρολος Κουν» και με το βραβείο κοινού από το περιοδικό «Αθηνόραμα».

Πρόκειται για ιδιαίτερη θεατρική απόδοση των αφηγήσεων της ζωής της πόρνης Πανωραίας από τον ποιητή Γιώργο Χρονά, ο οποίος τις κατέγραψε με σειρά συνεντεύξεων τη δεκαετία του ΄80.

Ο παραληρηματικός μονόλογος μιας παθιασμένης, πονεμένης γυναίκας, που εξομολογείται τη ζωή της και μιλά ανοιχτά χωρίς φόβο για τον πόνο, τη βία, την ηδονή, την αγάπη, τον έρωτα. Ένα πλάσμα πληθωρικό που τραγουδάει, χορεύει, κλαίει, γελάει, θυμώνει, προκαλεί…

Ένας καταρράκτης λέξεων, ήχων, εκφράσεων και πόνου.

«MASTER CLASS»

«MASTER CLASS» η θρυλική παράσταση που αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς, αλλάζει στέγη και συνεχίζεται για 4η χρονιά στο θέατρο Παλλάς.

Από Δευτέρα 1 Νοεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, η Μαρία Ναυπλιώτου θα ζωντανέψει ξανά τον μύθο της συγκλονιστικής Ελληνίδας, που υπήρξε η μεγαλύτερη Φωνή του εικοστού αιώνα και που την έλεγαν Μαρία.

Με μια άλλη Μαρία στον κεντρικό ρόλο, την επιβλητική κι αισθαντική Μαρία Ναυπλιώτου, που ενσαρκώνει, και η ίδια στην ακμή και την ωριμότητά της, τη μεγάλη ντίβα, μέσα στο σύγχρονο υποκριτικό πνεύμα, σ' ένα διάλογο γενεών με το αρχέτυπο πρότυπο της μεγάλης καλλιτέχνιδας. Η μετάφραση του έργου είναι του ποιητή Στρατή Πασχάλη, που θέλησε να μείνει πιστός τόσο στο ύφος όσο και στο γράμμα του πρωτότυπου κειμένου, διασώζοντας το νεύρο, την ενέργεια, το καυστικό χιούμορ και το πάθος του. Τη σκηνοθεσία του “Master Class" υπογράφει ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.

«Θηλιά»

Το αριστουργηματικό ψυχολογικό θρίλερ του Πάτρικ Χάμιλτον «Θηλιά», συνεχίζεται και τον φετινό χειμώνα, από 8 Νοεμβρίου, στο Θέατρο ΑΘΗΝΑ, σε μια εκδοχή γεμάτη σασπένς και μυστήριο σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν και σε παραγωγή των Θεατρικών Επιχειρήσεων Μαροσούλη, κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Mετάφραση-σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν. Παίζουν: Γωγώ Μπρέμπου, Αργύρης Αγγέλου, Βαγγέλης Ψωμάς, Γιάννης Σίντος η Ελένη Κρίτα και ο Παντελής Καναράκης

Δύο φίλοι έχουν μόλις δολοφονήσει έναν γνωστό τους χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο: μόνο για την ηδονή του κινδύνου. Κρύβουν το πτώμα μες σ’ ένα μπαούλ για να το μεταφέρουν αργότερα στην Οξφόρδη. Μέχρι τότε, όμως, προσκαλούν τη μητέρα του και μερικούς επιλεγμένους φίλους τους για να δειπνήσουν πάνω στο μπαούλο. Οι δυο φίλοι πιστεύουν πως έχουν κάνει το τέλειο έγκλημα: «χωρίς πάθος, χωρίς κίνητρο, χωρίς λάθη και χωρίς ίχνη – διέπραξαν φόνο αναίμακτο κι αθόρυβο». Κατά τη διάρκεια του δείπνου η προκλητική συμπεριφορά του ενός εκ των δυο και το άγριο μεθύσι του άλλου κινούν τις υποψίες ενός εκ των καλεσμένων.

Αξίζει εδώ ν’ αναφερθεί πως η ιστορία –όσο επίμονα κι αν το είχε αρνηθεί ο συγγραφέας της Πάτρικ Χάμιλτον– βασίζεται στην αληθινή υπόθεση των Λήοπολντ και Λομπ, μια υπόθεση δολοφονίας που συντάραξε το Σικάγο τη δεκαετία του 1920. Οι δύο αυτοί ευκατάστατοι φοιτητές απήγαγαν και δολοφόνησαν έναν νεαρό μαθητή διαπράττοντας αυτό που έμεινε γνωστό στην ιστορία ως «το έγκλημα του αιώνα». Όπως δήλωσαν αργότερα, με την πράξη τους αυτή ήθελαν να δηλώσουν την πνευματική τους υπεροχή διαπράττοντας το «τέλειο έγκλημα».

Η «Θηλιά» γράφτηκε το 1929 και αποτέλεσε την πρώτη σαρωτική θεατρική επιτυχία του Πάτρικ Χάμιλτον. Μεταφέρθηκε δε και στον κινηματογράφο το 1948 από τον δεξιοτέχνη του είδους Άλφρεντ Χίτσκοκ.

«Σέρρα –Η ψυχή του Πόντου»

Το επικό μυθιστόρημα του Γιάννη Καλπούζου «Σέρρα –Η ψυχή του Πόντου» ανεβαίνει σε θεατρική διασκευή του ίδιου του συγγραφέα, στο Θέατρο ΠΟΛΗ στις 12 Νοεμβρίου 2021 σε ερμηνεία της Χρύσας Παπά και σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη.

Η Χρύσα Παπά αφηγούμενη τη Σέρρα, την ψυχή του Πόντου, υποδύεται πολλούς ανδρικούς και γυναικείους ρόλους σε διαδοχικές μεταμορφώσεις, έτσι ώστε στα μάτια του θεατή να ξετυλίγεται η τοιχογραφία του ποντιακού ελληνισμού από το 1910 έως το 1962 στην Τουρκία και στη Σοβιετική Ένωση.

Η Λεμονιά αφηγείται, μέσα από εναλλασσόμενους ρόλους και διαβαίνοντας όλη τη συναισθηματική διαστρωμάτωση, την περιπετειώδη και γεμάτη εκπλήξεις ζωή του πατέρα της Γαληνού Φιλονίδη από το 1915 μέχρι το 1962 στην Τραπεζούντα και άλλες περιοχές του Πόντου, στην Αμπχαζία και στο Καζακστάν. Ο Γαληνός διχάζεται ανάμεσα σε δυο γυναίκες, δοκιμάζονται οι ηθικές του αρχές κι έρχεται αντιμέτωπος με την αγριότητα και τις τρικυμίες της ψυχής, ενώ στο πρόσωπό του και στην πορεία του αντανακλούν τα δεινά των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων.

Έρωτας, μυστήριο, αγριότητα, ραδιουργίες, κωμικές στιγμές, εξαθλίωση και αξιοπρέπεια. Συνάμα, η ζωή που κυλάει πότε ανέμελη και πότε ως εφιάλτης, ο μικρόκοσμος του καθενός, ο ίσκιος των γονιών που βαραίνει τα παιδιά, η πάλη μεταξύ λογικής και συναισθήματος, και όλα να οδηγούν στη μεγαλύτερη επανάσταση: την ανθρωπιά.

«Υποχώρηση από τη Μόσχα»

Πόσο καλά γνωρίζεις τον άνθρωπο που παντρεύτηκες; Είναι ίδιος μετά από τριάντα χρόνια γάμου; Είναι η αγάπη αρκετή για να σώσει μια οικογένεια;

Το έργο του διακεκριμένου θεατρικού συγγραφέα, σεναριογράφου και μυθιστοριογράφου, Γουίλλιαμ Νίκολσον, «Υποχώρηση από τη Μόσχα» ανεβαίνει, από τις 5 Νοεμβρίου, για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν, στο Θέατρο ΑΡΓΩ. Πρωταγωνιστές η Αιμιλία Υψηλάντη και ο Φίλιππος Σοφιανός. Μαζί τους ο Θύμιος Κούκιος.

Ένας άντρας. Μια γυναίκα. Στη μέση ηλικία. Εκείνη, η Άλις, δυναμική κι εξουσιαστική. Εκείνος, ο δάσκαλος Έντουαρντ, ασφυκτιά μέσα στη σχέση τους. Ανάμεσά τους, ο γιος τους στο ρόλο του ισορροπιστή. Η ανατροπή και η σύγκρουση στη σχέση θα έρθει από έναν νέο έρωτα. Αποτελεί η ηλικία εμπόδιο για να φτιάξει πάλι κάποιος τη ζωή του; Για τη μοναξιά του άλλου ευθύνεται αυτός που αποχωρεί από τη σχέση; Ερωτήματα που αντιμετωπίζουν και τα δύο φύλα, από το ξεκίνημα έως το τέλος της κοινής τους ζωής.

Στο σπουδαίο αυτό έργο ο Γουίλλιαμ Νίκολσον δίνει τις δικές του απαντήσεις – απαντήσεις ίσως όχι απ’ όλους αποδεκτές, που όμως σίγουρα αφορούν στον σύγχρονο άνθρωπο.

Γεννημένος στην Αγγλία το 1948 ο Γουίλλιαμ Νίκολσον αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση θεατρικού συγγραφέα, σεναριογράφου και μυθιστοριογράφου. Προτάθηκε δύο φορές για βραβείο Τόνυ για τα έργα του «Η κοιλάδα με τους ίσκιους» και «Υποχώρηση από τη Μόσχα». Παράλληλα διακρίθηκε στη συγγραφή κινηματογραφικών σεναρίων, όπως «Μονομάχος», «Ελισάβετ: ο χρυσός αιώνας», «Οι άθλιοι» κ.ά.
Για το σύνολο της θεατρικής και λογοτεχνικής του προσφοράς βραβεύτηκε το 2015 από το Τάγμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

«Συμφορά από το πολύ μυαλό»

Με «Συμφορά από το πολύ μυαλό» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού περνά στην νέα του εποχή το ιστορικό Θέατρο της Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής από τον πολιτιστικό οργανισμό «Λυκόφως».
Οι πόρτες ανοίγουν στις 3 Νοεμβρίου με το έργο-σταθμός της ρώσικης δραματουργίας ‘Συμφορά από το πολύ μυαλό’ του Αλεξάντρ Γκριμπογέντοφ σε σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού, με μια καινούργια 13μελή ομάδα νέων και παλαιότερων ηθοποιών και σε νέα έμμετρη μετάφραση της Έλσας Ανδριανού. Το θεμελιώδες αυτό κείμενο ανέβηκε για πρώτη φορά από τον Λευτέρη Βογιατζή το 1986 και έκτοτε δεν παρουσιάστηκε ποτέ ξανά στην Ελλάδα.

Η νέα σύγχρονη προσέγγιση του Στάθη Λιβαθινού πάνω στην κλασική αυτή ρώσικη κωμωδία επιχειρεί να αναδείξει τις -σχεδόν σκανδαλώδεις- αναλογίες του με το δικό μας “σήμερα” και συνομιλεί με τη δηκτική ανατομία των αρχών του ρωσικού 19ου αιώνα που έχει φιλοτεχνήσει ο Γκριμπογέντοφ αξιοποιώντας τα μοτίβα της κλασικής ευρωπαϊκής κωμωδίας κάτω από τα οποία αναδύονται συνεχώς η ανελέητη κριτική και η πικρή επίγνωση.

Η ματαιωμένη επιστροφή και η κανιβαλική κατακρήμνιση του ευφυούς πολυτάλαντου που αρνείται με απόλυτο τρόπο να προσαρμοστεί σε μια κοινωνία που αποθεώνει τη μετριότητα, η μετωπική σύγκρουση μιας ειλικρινούς ιδεολογικής στάσης με την αέναη προσαρμογή που εξασφαλίζει την επιτυχία, η απουσία ελπιδοφόρας πολιτικής δράσης σε εποχές που υπάρχει απόλυτη ανάγκη αλλαγής ενώ το νέο δεν διαφαίνεται ακόμη, η αντιπαράθεση ενός πολιτισμού εικονικής ελαφρότητας με τις πραγματικές ανάγκες επιβίωσης, ο χρόνος που αλλοιώνει τα πάντα οδηγώντας τα στο αναπόφευκτο τέλος, η ερωτική προδοσία που ακυρώνει σχέσεις ζωής αντικαθιστώντας τις με ανούσιες συμβατικές, είναι μόνο μερικά από τα θέματα που εντοπίζονται, τόσο στο χαοτικό παρόν μας, όσο και στην κοινωνία την οποία στοχοποιεί η οξεία σατιρική ματιά του Γκριμπογέντοφ.

Παίζουν (αλφαβητικά): Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Θέμης Θεοχάρογλου, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Α-θανασία Κουρκάκη, Νέστωρ Κοψιδάς, Μάριος Κρητικόπουλος, Πάρις Λεόντιος, Νεφέλη Μαϊ-στράλη , Λίλλυ Μελεμέ, Ερρίκος Μηλιάρης, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Δημήτρης Φιλιππί-δης, Γιλμάζ Χουσμέν

«ΚΙ ΑΠΟ ΣΜΥΡΝΗ… ΣΑΛΟΝΙΚΗ» της Μίμης Ντενίση, από τις 12 Νοεμβρίου

Το «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» ξανανοίγει τις πόρτες του στο κοινό με την τεράστια θεατρική επιτυχία «ΚΙ ΑΠΟ ΣΜΥΡΝΗ… ΣΑΛΟΝΙΚΗ» της Μίμης Ντενίση, από τις 12 Νοεμβρίου.

Η πρώτη παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη», η οποία αποτέλεσε μία από τις εμβληματικότερες παραστάσεις του ελληνικού θεάτρου και η οποία μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, αφήνει τους ήρωες του έργου σε μία βάρκα να ταξιδεύουν προς την Ελλάδα. Η θεατρική παράσταση «ΚΙ ΑΠΟ ΣΜΥΡΝΗ… ΣΑΛΟΝΙΚΗ» παρουσιάζει τη συνέχεια της ζωής των πρωταγωνιστών, όταν φτάνουν στη Θεσσαλονίκη, η οποία γίνεται η νέα τους πατρίδα. Εκεί, προσπαθούν να επουλώσουν τα τραύματά τους και να χτίσουν ξανά τη ζωή τους. Η Σαλονίκη γίνεται η πατρίδα των προσφύγων. Μια πολυπολιτισμική πόλη με ντόπιους, πρόσφυγες, Πόντιους και Εβραίους που ζουν αρμονικά, παρά τις διαφορές τους. Το έργο παρακολουθεί την πορεία της οικογένειας, και πολλών νέων χαρακτήρων, την περίοδο από την καταστροφή μέχρι την αρχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, η Φιλιώ Μπαλτατζή και η οικογένειά της δεν ξεχνά ποτέ τη «Σμύρνη» της. Κρατά για πάντα στην καρδιά ως πολύτιμο φυλαχτό τις αναμνήσεις από τη μοναδική πόλη-σύμβολο του μικρασιατικού Ελληνισμού.

Η αρχόντισσα της Σμύρνης Φιλιώ Μπαλτατζή και τα παιδιά της φυγαδεύονται από τη φλεγόμενη «Σμύρνη» και, μετά από μεγάλες περιπέτειες, καταλήγουν στη Μακεδονία και από εκεί στη Θεσσαλονίκη. Η Φιλιώ, μαζί με την κόρη της Λευκοθέα (Μαρία Εγγλεζάκη) και τον γιο της Βασιλάκη (Λευτέρης Βασιλάκης), αλλά και τη Ζαχαρούλα (Κατερίνα Γερονικολού), την αγαπημένη της βοηθό, η οποία γίνεται γυναίκα του γιου της, προσπαθούν να βρουν έναν μακρινό συγγενή του πατέρα της και εγκαθίστανται σε ένα φτωχικό σπίτι στη συνοικία του Τσινάρ. Εκεί, γνωρίζονται με άλλους πρόσφυγες από τον Πόντο, όπως τον Πολύκαρπο (Γιάννης Τσιμιτσέλης) και τη μητέρα του (Νικολέττα Βλαβιανού), αλλά και ντόπιους όπως τον καλοκάγαθο μπακάλη Παντελή (Λευτέρης Ελευθερίου). Η Φιλιώ ξεκινάει στη δούλεψη της πανίσχυρης οικογένειας Εβραίων της πόλης, του Λεβί (Πρόδρομος Τοσουνίδης) και της συζύγου του κυρίας Λεβί (Κωνσταντίνα Μιχαήλ), ενώ γνωρίζεται με τον Χατζηπέτρου (Αλέξανδρος Αντωνόπουλος), συνεναιτέρο του Λεβί, ο οποίος δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τη Φιλιώ. Ξανασμίγει με τον μακρινό της θείο, τον Συμεών (Μιχάλης Μητρούσης) και τη γυναίκα του Μορφούλα (Νίκη Παλληκαράκη) και αναλαμβάνει να δημιουργεί τα φημισμένα γλυκά της στο καφενείο του.

«Ανθισμένες Μανόλιες»

Οι «Ανθισμένες Μανόλιες» στο ALHABRA ART THEATER από τις 8 Νοεμβρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη.

Το γνωστό και αγαπημένο σε όλους θεατρικό έργο «Ανθισμένες Μανόλιες» του Ρόμπερτ Χάρλινγκ μετά την μεγάλη επιτυχία του καλοκαιριού, θα ανθίσει το χειμώνα στο ALHAMBRA ART THEATER κάθε Δευτέρα και Τρίτη και ώρα 21:00 , από τις 8 Νοεμβρίου, σε απόδοση και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού. Παίζουν: Άννα Αδριανού, Ηρώ Μουκίου, Βάσω Γουλιελμάκη, Κατερίνα Μπιλάλη, Κρίστη Παπαδοπούλου, Εύη Δαέλη

Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε Off Broadway παράσταση και από τότε γνώρισε τεράστια επιτυχία. Ακολούθησαν περιοδείες πολλών θιάσων σε όλη την Αμερική και στην Ευρώπη και αργότερα το θεατρικό έργο έγινε ταινία που έκανε μεγάλη αίσθηση στο κοινό. Η ομότιτλη ταινία (Steel Magnolias) σε σκηνοθεσία Χέρμπερτ Ρος και σενάριο του ίδιου του θεατρικού συγγραφέα (Ρόμπερτ Χάρλινγκ) με πρωταγωνίστριες τις: Σάλι Φιλντ, Ντόλι Πάρτον, Σίρλεϊ ΜακΛέιν, Ντάριλ Χάνα, Ολυμπία Δουκάκη και Τζούλια Ρόμπερτς. Κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 15 Νοεμβρίου 1989. Είχε λάβει εξαιρετικές κριτικές και έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία με συνολικές εισπράξεις 95,9 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως. Η Τζούλια Ρόμπερτς τότε είχε πάρει υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου και βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της.

Μια κωμική τραγωδία για την φιλία, την μητρότητα, την απώλεια, την οικογένεια και τον έρωτα, όλες οι γυναίκες θα βρούν κάτι από τη δική τους ζωή. Οι χαρακτήρες και οι διάλογοι μεταφέρουν μηνύματα, πέρα από οποιαδήποτε στενά κοινωνικά στερεότυπα.

«ΣΛΟΥΘ»

Το «Από Μηχανής» Θέατρο, παρουσιάζει από την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου το κορυφαίο ψυχολογικό θρίλερ του Άντονι Σάφερ «ΣΛΟΥΘ» σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.

Στους δύο ήρωες του έργου απολαμβάνουμε τον σκηνοθέτη της παράστασης Σωτήρη Χατζάκη και τον Δημήτρη Μυλωνά, δύο καλλιτέχνες με σημαντική διαδρομή στο χώρο της υποκριτικής και της σκηνοθεσίας, οι οποίοι συναντιούνται επί σκηνής σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας που συναρπάζει. Μία θεατρική σύμπραξη που θα συζητηθεί και αναμένεται με πολύ ενδιαφέρον.

Το «ΣΛΟΥΘ» παίχτηκε για περισσότερες από 2.300 παραστάσεις στο West End του Λονδίνου και περίπου 2.000 παραστάσεις στο Broadway. Κέρδισε το Βραβείο Τόνι ως το καλύτερο έργο για το 1970. Δύο χρόνια αργότερα διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Μάνκιεβιτς με τους Μάικλ Κέιν στο ρόλο του Μίλον Τιντλ και τον Σερ Λόρενς Ολίβιε στο ρόλο του Άντριου Γουάικ. Ο Ολίβιε κέρδισε το βραβείο των Κινηματογραφικών Κριτικών της Νέας Υόρκης και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Η σύγκρουση δυο ανδρών με επίκεντρο μια γυναίκα μετατρέπει τη σκηνή σε ένα πεδίο «μάχης» μεταξύ του απατημένου συζύγου και του εραστή της γυναίκας του ο οποίος διεκδικεί να την παντρευτεί. Με γενναίες δόσεις φλεγματικού χιούμορ και την ατμόσφαιρα ενός στιβαρού αστυνομικού έργου, το συναρπαστικό θεατρικό του Άντονι Σάφερ εξελίσσεται σε ένα συμφωνημένο μεταξύ των ηρώων «παιχνίδι» όπου όλα επιτρέπονται: οι ρόλοι εναλλάσσονται, η πραγματικότητα θολώνει, η μεταμόρφωση αντανακλά την αλήθεια.

Σε αυτήν την κωμικοτραγική αρένα που έχει στηθεί, η κοινωνική καταξίωση, η σεξουαλική υπεροχή, η αγωνία της φθοράς του χρόνου γίνονται οι καταλύτες που παρακινούν τους δύο άντρες σε ένα μυστήριο παιχνίδι αλληλοεξόντωσης…δίχως επιστροφή! Θα υπάρξει άραγε νικητής;

«Θέλω να σου κρατάω το χέρι»

Στις 17 Οκτωβρίου 1963, οι Beatles ηχογραφούσαν για πρώτη φορά σε FourTrack το τραγούδι τους I Want to Hold Your Hand (Θέλω να σου κρατάω το χέρι).

Το νούμερο ένα χιτ του 1964 στη Βρετανία έδωσε το 2021 την έμπνευση για τη συγγραφή ενός σύγχρονου θεατρικού έργου που θα εγκαινιάσει τη νέα καλλιτεχνική εποχή ενός από τα ιστορικότερα θέατρα της Αθήνας.

Το έργο του Τάσου Ιορδανίδη «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» (I want to hold your hand) παρουσιάζεται από τις 29 Οκτωβρίου, στο θέατρο Άλφα - Ληναίος-Φωτίου που μετονομάστηκε προς τιμήν των «ακριβών» ιδρυτών του, Στέφανου Ληναίου και Έλλης Φωτίου.

Η κούραση στον γάμο, η κρίση που βιώνουν οι άνθρωποι μετά από πολλά χρόνια συγκατοίκησης, η απιστία κι ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής γίνονται το σκηνικό για δύο «παράνομους» εραστές. Είναι και οι δύο γονείς. Έχουν και οι δύο τα δίκια τους. Έχουν κάνει και οι δύο λάθη. Η παγκόσμια δραματουργία έχει συχνά ασχοληθεί με το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων, με τις ανάγκες των δύο φύλων, με τα θέλω τους και τα πρέπει τους, ίσως επειδή ο θεατής άμεσα ή έμμεσα μπορεί να ταυτιστεί πολύ εύκολα και να κινητοποιηθεί συναισθηματικά. Οι δύο ήρωες μάς «προσκαλούν» να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ και να αντιληφθούμε, μέσα από τις συναντήσεις τους, ότι αυτό που ψάχνουμε όλοι μας στο τέλος της ημέρας είναι η ουσιαστική συντροφικότητα. Κάποιον να μας κρατάει το χέρι. Θα τα καταφέρουν;
«Θέλω να σου κρατάω το χέρι» του Τάσου Ιορδανίδη. Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Θάλεια Ματίκα. Παίζουν: Τάσος Ιορδανίδης - Θάλεια Ματίκα

«Ομορφη πόλη»

«Ομορφη πόλη» στο Μεγαρο Μουσικής. H μεγάλη επιτυχία κλείνει τον κύκλο των παραστάσεών της στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τιμώντας τον Μίκη Θεοδωράκη.

Με άξονα-μύθο τις γνωστές μελωδίες του μεγάλου μας μουσουργού και την ποίησή του για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή, ο σκηνοθέτης Γιώργος Βάλαρης παρουσιάζει μια σύγχρονη «Όμορφη πόλη», μια μοναδική θεατρική-μουσική υπερπαραγωγή, μια ωδή στον Μίκη Θεοδωράκη. Μέσα από τα ποιητικά κείμενα που υπογράφει ο μεγάλος μας συνθέτης και πεζά του Γιώργου Βάλαρη, τα οποία πραγματεύονται κυρίαρχα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης και της ελληνικής κοινωνίας –ο έρωτας, η ξενιτιά, ο θάνατος, η ρωμιοσύνη–, αλλά και μέσα από τα γνήσια λαϊκά και διαχρονικά τραγούδια του σπουδαίου δημιουργού που γαλούχησαν γενιές και γενιές («Όμορφη πόλη», «Φεγγάρι μάγια μου ’κανες», «Της δικαιοσύνης», «Ένα το χελιδόνι», «Στρώσε το στρώμα σου», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», κ.ά.), δημιουργείται ένα μοντέρνο εικαστικό-οπτικοακουστικό θέαμα, με σύγχρονη χορογραφία και video art.

Πέμπτη 18, Παρασκευή 19 και Σάββατο 20 Νοεμβρίου | 21:00. Σκηνική σύνθεση-Σκηνοθεσία | Γιώργος Βάλαρης. Με τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» . Τραγουδούν | Γλυκερία, Δημήτρης Μπάσης, Σαλίνα Γαβαλά. Προσκεκλημένη καλλιτέχνις | Μελίνα Ασλανίδου
Παίζουν | Κώστας Καζάκος, Λεωνίδας Κακούρης, Κωνσταντίνος Καζάκος, Ελισάβετ Μουτάφη, Γιώργος Βάλαρης, Αιμίλιος Ράφτης και η Λήδα Πρωτοψάλτη

Ράνια Παπαδάκου στο Λείπεις

Το Από Μηχανής Θέατρο παρουσιάζει το νέο συγκλονιστικό θεατρικό μονόλογο του Βασίλη Ρίσβα «ΛΕΙΠΕΙΣ..» σε σκηνοθεσία Μπέσυς Μάλφα και ερμηνεία Ράνιας Παπαδάκου από τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.

Ένα έργο τρυφερό, συγκινητικό, με χιούμορ που θα καθηλώσει το κοινό με την αλήθεια του! Η Ελπίδα. Γυναίκα χωρίς ηλικία. Γυναίκα με όλες τις ηλικίες να σημαδεύουν το βλέμμα της και το κορμί της. Μικρό κορίτσι, έφηβη, ενήλικη. Με ένα παρόν στοιχειωμένο από παρελθόντα χρόνο. Φοβισμένη, απελπιστικά μόνη και τελικά από επιλογή κρυμμένη στην αθέατη πλευρά της πόλης. Της κάθε πόλης, σε κάθε χώρα.
Η Ελπίδα δεν έχει καταγωγή, δεν έχει εθνικότητα. Είναι από εκείνα τα πλάσματα που νιώθουν τη ζωή ως βαρύ φορτίο. Απεγνωσμένα δεν παύουν στιγμή να ζητούν βοήθεια αλλά κανείς δεν είναι ικανός να τους την προσφέρει. Για να επιβιώσουν, ταμπουρώνονται πίσω από μια πλασματική πραγματικότητα και βρίσκουν καταφύγιο στην τρέλα.

Είναι εκείνα τα πλάσματα που τα «πιάνει» η περιφερειακή μας όραση φευγαλέα, καθώς αποτραβιούνται στη σκιά. Που τα προσπερνάμε όταν βρεθούν τυχαία στον δρόμο μας και ποτέ δεν τα κοιτάμε στα μάτια. Που αδιαφορούμε για την ύπαρξή τους ή ακόμα χειρότερα οι πιο ευαίσθητοι από μας, θλίβονται από την ύπαρξή τους. Που μόνο όταν πρωταγωνιστήσουν στα δελτία ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τότε διεκδικούν με επιτυχία την προσοχή μας. Κι όπως λέει η Ελπίδα : «Ο φόβος είναι ίδιος για όλα τα πλάσματα. Η διαχείρισή του διαφέρει». Ερμηνεύει η Ράνια Παπαδάκου.

«Οι 100 ρόλοι που δεν πρόλαβα να παίξω»

O Δημήτρης Φραγκιόγλου, πιστός στις επιταγές της καραντίνας και των υγειονομικών πρωτοκόλλων, επιστρέφει στη σκηνή και … τηρεί όλες τις αποστάσεις. Ο πρωτότυπος κωμικοτραγικός μονόλογος «Οι 100 ρόλοι που δεν πρόλαβα να παίξω», γεμάτος χιούμορ, αυτοσαρκασμό και υπαρξιακό προβληματισμό, μετά από το ταξίδι του σε περιφερειακά θέατρα στην Ελλάδα, επιστρέφει στην Αθήνα για το κοινό του Red Jasper Cabaret Theatre.

Το κείμενο υπογράφουν η Μαργαρίτα Γερογιάννη, η Χριστίνα Παπαδάκη και ο Δημήτρης Φραγκιόγλου, η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Μακαλιά και η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Θέμη Καραμουρατίδη. Ο ήρωας της παράστασης, μετά από πολλά χρόνια πορείας στο θέατρο αποφασίζει να ερμηνεύσει τους 100 ρόλους που δεν πρόλαβε να παίξει … ως τώρα.

Με εργαλείο τη σωματικότητα, τις διαρκείς δραματικές μεταπτώσεις και την αβίαστη επικοινωνία με το κοινό, ο Δημήτρης Φραγκιόγλου αναρωτιέται:
Μιχάλης Καρπερός ή Γερτρούδη; Χλαπάτσας ή Γούλβεριν; Βέρθερος ή Κατερίνα Σοφιανού; Άμλετ ή Αλίκη στο Ναυτικό; Ή μήπως τίποτα απ΄ όλα αυτά;

Μια σειρά από «αναπάντητα ερωτήματα» που κατακλύζουν το μυαλό του όμως, τον σαμποτάρουν. Μέσα από το «δράμα» ενός ηθοποιού σε υπαρξιακό πανικό, με διάθεση αυτοσαρκασμού, προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα: πως κατατάσσουν οι άνθρωποι τους άλλους ανθρώπους και ασχολείται με όλα τα ζητήματα που μπορεί να απασχολούν έναν άντρα σε κρίση ηλικίας. Μας μιλάει για την αγωνία της αποδοχής και τον φόβο της απόρριψης σε μια κοινωνία που όλα έχουν γίνει «έξυπνα», αψεγάδιαστα και συντηρητικά. Στον καταιγιστικό αυτό μονόλογο η ζωή και το θέατρο μπερδεύονται και αναμετρούνται. Το ποιος θα κερδίσει τελικά αυτή τη μάχη, είναι άλλη ιστορία…

«Ο Θεός της σφαγής»

Ο Θεός της σφαγής είναι μια μαύρη κωμωδία, ένα εξαιρετικό και πολυβραβευμένο έργο της Γιασμίνας Ρεζά, που έχει παιχτεί παγκοσμίως με μεγάλη επιτυχία. H παράσταση παρουσιάζεται στο θέατρο Αθηνά.
Κατά την διάρκεια ενός παιδικού διαπληκτισμού, ένας εντεκάχρονος, «οπλισμένος» ή ίσως «εξοπλισμένος» με ένα ραβδί, χτυπάει έναν άλλον εντεκάχρονο, με αποτέλεσμα να τον τραυματίσει ελαφριά. Οι τέσσερεις γονείς των παιδιών βρίσκονται, για να αντιμετωπίσουν πολιτισμένα το πρόβλημα και να λύσουν την παρεξήγηση. Δυστυχώς όμως όσο περνάει η ώρα, χάνεται ο έλεγχος και οι «πολιτισμένοι» γονείς εκτροχιάζονται. Η αρχικά ευγενική συζήτηση σύντομα μετατρέπεται σε προφορικό πόλεμο με αποτέλεσμα και οι τέσσερεις γονείς να αποκαλύψουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Σκηνοθεσία: Κώστας Φιλίππογλου. Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Δημήτρης Αλεξανδρής, Μυρτώ Αλικάκη, Κωνσταντίνος Κάππας, Ευσταθία Τσαπαρέλη

«Κοινή ησυχία»

Σχεδόν προφητική αποδείχτηκε η παράσταση των Οδυσσέα Ιωάννου και Βασίλη Παπακωνσταντίνου, καθώς για περίπου δύο χρόνια ολόκληρη η ελληνική -και όχι μόνο - κοινωνία βυθίστηκε σε μια υποχρεωτική «κοινή ησυχία». Η παράσταση που έκανε το Φεβρουάριο του 2020 ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα με συνεχόμενα sold out, διθυραμβικές κριτικές και συνάντησε ενθουσιώδη υποδοχή από τον κοινό, επανέρχεται δριμύτερη από την Πέμπτη 4 Νοεμβρίου, στον ίδιο χώρο, το Θέατρο ΔΙΑΝΑ.

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Οδυσσέας Ιωάννου, μετά την τεράστια επιτυχία του εμβληματικού «9:05» (270 παραστάσεις και 130.000 θεατές!) σε σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη, συναντιούνται ξανά επί σκηνής. Και αν στο «9:05» το θέμα ήταν η πραγματικότητα, στην «Κοινή Ησυχία» το θέμα είναι το όνειρο. «Δεν ονειρευόμαστε κάτι για να γίνει, ονειρευόμαστε για να κοιτάμε ψηλά!». Αυτή τη φορά συνοδοιπόρος τους είναι η Ελένη Ράντου (υπογράφει την πρώτη της σκηνοθεσία στο θέατρο), και οι ηθοποιοί Σοφία Πανάγου και Δημήτρης Καπετανάκος

Στην πρώτη του θεατρική συνάντηση με την Ελένη Ράντου ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ερμηνεύει σπουδαία τραγούδια, κάποια από το προσωπικό του ρεπερτόριο και άλλα από την ακριβή κληρονομιά του ελληνικού τραγουδιού, ενώ το κείμενο του Οδυσσέα Ιωάννου είναι ένα καινούριο ταξίδι που αναζητάει τα χαμένα μας όνειρα, τις ματαιωμένες προσδοκίες μας. Μας προτρέπουν «να αρχίσουμε ξανά να λέμε πιο όμορφα πράγματα», να ξεφύγουμε από την «Κοινή ησυχία»…

Αγγελική Παπαθεμελή

Το μυθιστόρημα Φυλαχτό του Χιλιανού βραβευμένου συγγραφέα Ρομπέρτο Μπολάνιο, μεταφέρεται στη σκηνή, σε σκηνοθεσία της Μάγδας Κόρπη και ερμηνεία της Αγγελικής Παπαθεμελή, από τις 22 Νοεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, για λίγες παραστάσεις, στο Θέατρο οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής».

Η Αουξίλιο Λακουτύρ βρίσκεται κλεισμένη στις γυναικείες τουαλέτες της Σχολής Φιλολογίας και Φιλοσοφίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού (UNAM) για δεκατέσσερις ημέρες. Μη μπορώντας να διαφύγει, αποφασίζει να παραμείνει μέσα, υπερασπιζόμενη το τελευταίο υπόλειμμα του πανεπιστημιακού ασύλου. Στο κλίμα της παγκόσμιας αναταραχής των γεγονότων του 1968, και εν όψει των πρώτων Ολυμπιακών αγώνων σε χώρα της Λατινικής Αμερικής, η κυβέρνηση του Μεξικού, αποφασίζει ωμά να “τακτοποιήσει” τους αντιρρησίες. Καταλαμβάνει το Πανεπιστήμιο, ενώ πνίγει το Τλατελόλκο στο αίμα.

Η ηρωίδα του Μπολάνιο, η μητέρα της μεξικάνικης ποίησης, επιχειρώντας να ξορκίσει το τραύμα που τη στοιχειώνει, σ’ έναν μονόλογο εις εαυτόν, μετατρέπει την άγρια σκηνογραφία στην οποία βρίσκεται, σ’ έναν χώρο μυστικού παρατηρητηρίου. Με συντροφιά το βιβλίο του αγαπημένου της ποιητή Πέδρο Γκάρφιας, μια φωνή φύλακα άγγελου, καθώς και παραισθησιογόνες συναντήσεις με συγγενικές περιπλανώμενες υπάρξεις, η Αουξίλιο ως μια άλλη Κασσάνδρα, θα κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο· θα πει την ιστορία της.

Με το Φυλαχτό, ο Roberto Bolaňo αποτίει φόρο τιμής στη χαμένη γενιά του. Πενθώντας το ακυρωμένο μέλλον των συντρόφων του, θα γράψει για την ήττα μιας ολόκληρης γενιάς. Για μια γενιά νεαρών, που ενώ βάδιζε και θα βαδίζει από καταβολής του κόσμου προς την άβυσσο, το τραγούδι της θα ακούγεται· και θα είναι ένα τραγούδι πολέμου και αγάπης. Ένα τραγούδι που μιλάει για τον πόθο και την ηδονή. Και αυτό το τραγούδι είναι το φυλαχτό μας.

Φαίδρας ‘Ερως της Σάρα Κέιν

Το Φαίδρας ‘Ερως της Σάρα Κέιν, είναι η δημιουργία της Άντζελας Μπρούσκου που κέρδισε το κοινό και το ενδιαφέρον των κριτικών στο περσινό ανέβασμά της. Από τις 04 Νοεμβρίου η παράσταση επανέρχεται στο Θέατρο Σφενδόνη, πάντα υπό την ρηξικέλευθη οπτική της Άντζελας Μπρούσκου. Αυτή η σύγχρονη και πρωτότυπη εκδοχή της ιστορίας της Φαίδρας με μακρινές επιρροές από την ελληνική μυθολογία, αλλά και τον Σενέκα.

Μια τολμηρή και προκλητική αναθεώρηση του μύθου μέσα από το εμμονικό και καταστροφικό πάθος της Φαίδρας για τον θετό γιο της Ιππόλυτο. Το έργο αποκαλύπτει την βίαιη φύση του έρωτα μέσα από τη δυσλειτουργία μιας σε-ξουαλικά διεφθαρμένης βασιλικής οικογένειας σε μια κοινωνία που έχει ως θρησκεία την λατρεία διασημοτήτων.

Το «Φαίδρας έρως» είναι το δεύτερο έργο της Αγγλίδας συγγραφέως Σάρα Κέιν (1996) που σκηνοθετήθηκε από την ίδια στο Gate Theatre. Η ίδια η Σάρα Κέιν το περιγράφει ως «η κωμωδία μου». Ηθοποιοί: Παρθενόπη Μπουζούρη, Τζέο Πακίτσας, Τσιμάρας Τζανάτος, Νατάσα Εξηνταβελώνη

«Αχ αυτός ο άντρας μου»

«Αχ αυτός ο άντρας μου» από 5 Νοεμβρίου στο θέατρο Λύχνος.

Ο Πέτρος δουλεύει σε μια εταιρία και όνειρο του είναι να αποκτήσει την θέση του διευθυντή. Η ευκαιρία αυτή θα έρθει όταν ο Πρόεδρος της εταιρίας θα έρθει στο σπίτι του για ένα γεύμα. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Σενάριο- Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μητρόπουλος. Παίζουν οι ηθοποιοί: Ρέα Τουτουντζή, Αλέξανδρος Παρθένης, Νίκος Καραγεώργης, Δον Χριστοδούλου, Κατερίνα Βαλμάκη. Special Guest : Γεωργία Σιακαβάρα

«Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ»

Το θρυλικό «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ», βασισμένο στο μυθιστόρημα του Oscar Wilde αλλά στην περίφημη εκδοχή του John Osborne, που έχει παιχτεί και στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας θα παρουσιάσει τον Νοέμβριο του 2021 η παραγωγική ομάδα «Θεατρίνων Θεατές» στο "Studio Κυψέλης", που για τις ανάγκες της παράστασης ανακαινίζεται εκ βάθρων και η σκηνή θα έχει τρία επίπεδα δράσης!

H εκδοχή αυτή σκηνοθετείται από τον Γιώργο Λιβανό, με τον Γιάννη Σολδάτο να έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια. Βασικοί πρωταγωνιστές ο ίδιος ο Γιώργος Λιβανός, ο Γιάννης Τσιώμου, ο Μάνος Χατζηγεωργίου, η Νίνα Ακτύπη, ο Σωτήρης Αντωνίου, ο Γιώργος Καρατζάς και φιλική συμμετοχή της Αγάπης Μανουρά. Στον ρόλο του Ντόριαν Γκρέυ ο Στάθης Παναγιωτίδης και quest star σαν Λαίδη Άγκαθα η Καίτη Ιμπροχώρη. Τη μετάφραση υπογράφει ο Θωμάς Βούλγαρης και τη δραματουργική επεξεργασία η Χαρά Μπακονικόλα. Η μουσική είναι του Μίμη Πλέσσα. Τα σκηνικά- κοστούμια επιμελήθηκε η Δέσποινα Βολίδη, τους φωτισμούς ο Γιώργος Λιβανός και τις χορογραφίες η Ειρήνη Τσότρα.

«Δον Καμίλο»

«Δον Καμίλο» στο Θέατρο Broadway από τις 12 Νοεμβρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αγαπητό έργο στο ελληνικό κοινό και από τα πιο γνωστά έργα του Σωτήρη Πατατζή.

Γράφτηκε το 1958 και η υπόθεση του διαδραματίζεται λίγο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, σε μια μικρή κωμόπολη της Νότιας Ιταλίας. Κυρίαρχα πρόσωπα δύο παιδικοί φίλοι, ο Δον Καμίλο και ο Πεπόνε. Η μεταξύ τους σχέση, αγάπης και μίσους, η έντονη πολιτική αντίθεση του αιδεσιμότατου Δον Καμίλο με τον κo Πεπόνε. Oλη η πλοκή του έργου, από το οποίο δεν λείπει ο έρωτας, δημιουργεί απίστευτες καταστάσεις, που θα κάνουν τον θεατή να γελάσει με την καρδιά του, να συγκινηθεί και να προβληματιστεί.

Σκηνοθεσία : Γιώργος Ματαράγκας. Παίζουν: Ελένη Φιλίνη, Σταμάτης Τζελέπης, Παύλος Κουρτίδης, Ηλίας Παπακωνσταντίνου, Ελενα Τσεφαλά, Έφη Κιούκη και ο Γιώργος Ματαράγκας. Στον ρόλο του Δον Καμίλο ο Πέτρος Ξεκούκης. Φιλική συμμετοχή – Φωνή Θεού ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης

Σιλαχ

Η Light on Stage παρουσιάζει για 3η συνεχή χρονιά στον Πολυχώρο Vault, το πρωτότυπο νεοελληνικό έργο του Μάκη Κατσανέα “Σιλάχ”, το οποίο κάνει πρεμιέρα στις 10 Νοεμβρίου και θα παίζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00, σε σκηνοθεσία Φανής Παρλή, με τους Θανάση Παγώνα, Φανή Παρλή και Μάκη Κατσανέα.

Το έργο “Σιλάχ” γράφτηκε το 2018 και αμέσως ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι τις χρονιές 2018-2019 και 2019-2020 με τους ίδιους ηθοποιούς. Την ίδια περίοδο εκδόθηκε και το βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο από τις εκδόσεις Black Rows, το οποίο βρίσκεται τώρα στην 2η έκδοσή του.

Ο ερωτικός δεσμός μια νεαρής κοπέλας με έναν άνδρα άλλης εθνικότητας έρχεται αντιμέτωπος με ρατσιστικές αντιλήψεις και την προκατάληψη. Ο έρωτας δεν κοιτάει εθνικότητα… Ο Σιλάχ είναι ένας νέος από το Ιράκ, ο οποίος έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα και έχει πάει σε ελληνικό σχολείο. Αγαπάει τον ελληνικό πολιτισμό και τη χώρα μας και εργάζεται ως υδραυλικός. Η σπασμένη βρύση της Ελένης είναι η αφορμή για την γνωριμία τους. Τι γίνεται, όμως, όταν ο αστυνομικός πατέρας της Ελένης μαθαίνει πως η κόρη του διατηρεί δεσμό μ’ έναν άντρα άλλης εθνικότητας;

«Homos, στην Ελλάδα όλοι»

Από τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου και για πρώτη φορά στην Ελλάδα παρουσιάζεται στο «Από Μηχανής» Θέατρο τo έργο «Homos, στην Ελλάδα όλοι» του Τζόρνταν Σίβεϊ σε σκηνοθεσία Αντώνη Γαλέου.

Το πολυβραβευμένο έργο του Jordan Seavey μιλάει για τις προσπάθειες δύο ανδρών, ενός Έλληνα και ενός μετανάστη δεύτερης γενιάς, να γνωριστούν και να αγαπηθούν σε μια περίοδο έξι ετών, από το 2006 μέχρι το 2011, μια ανάσα πριν από την κατάρρευση της οικονομίας. Στην πρώτη γνωριμία, που και οι δυο τους θεωρούσαν ότι θα είναι απολύτως περιστασιακή, τα πάντα πάνε στραβά και αυτούς τους δένει με τον πιο ισχυρό δεσμό: ζητούν να κατακτήσουν αυτό που τους είναι ακατανόητο και ανεξιχνίαστο. Μέσα από καταιγιστικές εναλλαγές σπαρταριστών και δραματικών γεγονότων, οι δυο ήρωες θέτουν κάτω από το μικροσκόπιο όλα τους τα πιστεύω και τις επιθυμίες τους, τις ερωτικές τους ανάγκες, τους κοινωνικούς αγώνες, τη βία που ξεσπάει, τη δέσμευση, τη μονογαμία, την πίστη, τον ίδιο τους τον εαυτό∙ αρπάζονται από την κανονικότητα, για να κατευνάσουν τα θηρία μέσα τους.

Παίζουν: Γιώργος Νούσης, Φαίδων Φαρίντ, Κωνσταντίνος Χειλάς, Δανάη Ομορεγκιέ

«Μια εύθραυστη οικογένεια»

Το Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη και η Ομάδα The Young Quill συνεργάζονται για δεύτερη φορά και παρουσιάζουν το πρωτότυπο έργο «Μια εύθραυστη οικογένεια», εμπνευσμένο από τον «Γυάλινο κόσμο» του Τενεσί Ουίλιαμς, ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου.

Μια παράσταση που απευθύνεται σε όλη την οικογένεια, από τις 7 Νοεμβρίου 2021 και κάθε Κυριακή στις 18:00, στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος.

Το έργο διαδραματίζεται στην Αθήνα της δεκαετίας του ΄50 και φωτίζει προβληματισμούς και αντιλήψεις που ισχύουν μέχρι σήμερα. Πραγματεύεται επίσης, τις δυναμικές των σχέσεων ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας, λόγω των ιστορικών και κοινωνικοπολιτικών συνθηκών που επικρατούν στη χώρα εκείνη την εποχή. Παίζουν (αλφαβητικά): Φιλία Κανελλοπούλου, Χρήστος Καραβέβας, Χριστίνα Κωστέα, Φάνης Μιλλεούνης