Ενίσχυσε τα θετικά συναισθήματα με το σχέδιο Μάνταλα: Πώς επιδρά στην ψυχολογία σου αυτή η πρακτική;

Το σχέδιο Mandala είναι μια αρχαία πρακτική με ρίζες στον Θιβετιανό Βουδισμό και υιοθετήθηκε από τον Carl Jung ως σημαντική θεραπεία. Ο Jung πίστευε ότι το σχέδιο mandala βοηθά στην ενσωμάτωση και βελτίωση της ψυχολογικής αρμονίας. Η πρακτική από τότε έχει αναπτυχθεί σε διάφορες σύγχρονες μορφές θεραπείας τέχνης.

Οι ερευνητές εξέτασαν τον αντίκτυπο της ατομικής και της ομαδικής mandala με βάση διάφορα μέτρα θετικής ευεξίας, συμπεριλαμβανομένης της προσοχής, της πνευματικότητας και των θετικών συναισθημάτων. Όλοι οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν πέντε εβδομαδιαίες συνεδρίες 90 λεπτών, οι οποίες αποτελούνταν από 20 λεπτά ψυχοεκπαίδευσης σχετικά με το σχέδιο mandala, 30 λεπτά από μια άσκηση σχεδίου και από ένα τελευταίο στάδιο συζήτησης 40 λεπτών για να μοιραστούν την εμπειρία σχεδίασης με άλλους. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: 36 ολοκληρωμένες συνεδρίες σχεδίασης μάνταλα και 40 συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν ατομικές συνεδρίες σχεδίασης μάνταλα. Στους συμμετέχοντες δόθηκε ένα κενό κομμάτι χαρτί και 12 χρωματιστά μολύβια.

Για ατομικά mandala, οι συμμετέχοντες έλαβαν οδηγίες να χρωματίσουν ένα κενό κυκλικό περίγραμμα και να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα που σχετίζονται με αυτό, καθώς και να εκφράσουν εικόνες στο μυαλό τους.

Για τα ομαδικά mandala, τέσσερα μέλη δημιούργησαν μια μάνταλα μαζί σε ένα κενό κυκλικό περίγραμμα και τους ζητήθηκε να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τον εαυτό τους και τους άλλους μέσω του σχεδιασμού και της ομιλίας μεταξύ τους. Το επίκεντρο ήταν στο πώς να συνεργαστούν και να είναι διαδραστικοί και υποστηρικτικοί, εστιάζοντας στον τρόπο με τον οποίο τα άτομα συμβάλλουν στην ομάδα.

Τόσο οι ομαδικές όσο και οι ατομικές δραστηριότητες σχεδίασης mandala παρείχαν αυξημένη αίσθηση πνευματικότητας. Η διαλογιστική φύση του ατομικού σχεδίου μάνταλα μειώνει τα αρνητικά συναισθήματα, καθώς αποτελεί μία στοχαστική και χαλαρωτική άσκηση, ενώ ο συνεργατικός και κοινωνικός χαρακτήρας μίας ομαδικής δραστηριότητας προώθησε θετικά συναισθήματα και πιθανή κοινωνική σύνδεση.