Πέθανε ο Peter Brook στα 97 του χρόνια: Ο μεγάλος «δάσκαλος» του θεάτρου, ο κορυφαίος σκηνοθέτης της παγκόσμιας σκηνής (φωτό & βίντεο)

Στα 97 του χρόνια πέθανε ο κορυφαίος Βρετανός θεατρικός σκηνοθέτης Peter Brook, το έργο του οποίου επηρέασε την παγκόσμια σκηνή.

Ο Brooke, ο οποίος ζούσε στη Γαλλία από το 1974, πέθανε στο Παρίσι το Σάββατο, αναφερει το bbc.com. 

Ο Peter Stephen Paul Brook γεννήθηκε στο δυτικό Λονδίνο τον Μάρτιο του 1925 και ήταν γιος Εβραίων μεταναστών. Δεν είχε θεατρικό υπόβαθρο, αλλά μετά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το ταλέντο του εντοπίστηκε γρήγορα. Σε ηλικία 20 ετών διορίστηκε διευθυντής του Birmingham Repertory Theatre.

Σύντομα βρέθηκε στη Royal Shakespeare Company (RSC) και στη συνέχεια στη Βασιλική Όπερα όπου, ως διευθυντής παραγωγών στα τέλη της δεκαετίας του 1940, «ανέβασε» το La Boheme και τη Salome.

ANSA/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Με την RSC ο Brook σκηνοθέτησε την πρώτη αγγλόφωνη παραγωγή του Marat/Sade το 1964. Ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1965 και κέρδισε το βραβείο Tony καλύτερου θεατρικού έργου και ο Brook του καλύτερου σκηνοθετη.

Συνέδεσε ακόμα το όνομά του με το Bouffes du Nord, το παρισινό μιούζικαλ που έκανε τη βάση του για περισσότερα από 30 χρόνια.

Στη συνέχεια έγινε διευθυντής στο Metropolitan Opera House της Νέας Υόρκης. Ο ίδιος θα πει στο BBCC ότι θεωρούσε ότι το βρετανικό μεταπολεμικό θέατρο είχε γίνει «παλιομοδίτικο, στερεοτυπικό και στα χέρια ενός μικρού αριθμού πολύ συμβατικών ανθρώπων που έκαναν τον Σαίξπηρ με τον πιο βαρετό τρόπο που μπορούσε να φανταστεί κανείς».

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 συνέχισε να σκηνοθετεί παραγωγές στην RSC με μερικούς από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της εποχής, συμπεριλαμβανομένων των John Gielgud, Paul Scofield και Laurence Olivier.

Ήταν υπεύθυνος για μια σειρά από διακεκριμένες παραγωγές στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι, με έργα των Τ.Σ. Έλιοτ, Τενεσί Ουίλιαμς και Άρθουρ Μίλερ, καθώς και του Σαίξπηρ.

Επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις ιδέες του Antonin Artaud για το «Θέατρο της Σκληρότητας», ανεβάζοντας μια σεζόν θεατρικών έργων στο Λονδίνο το 1964.

Τη δεκαετία του 1970 γύρισε την πλάτη του στο αγγλικό θέατρο και μετακόμισε στο Παρίσι όπου ίδρυσε το Διεθνές Κέντρο Θεατρικής Έρευνας, μια πειραματική ομάδα θεάτρου.

EFE via ΑΠΕ-ΜΠΕ

Έχει κερδίσει πολλά βραβεία Tony και Emmy, ένα βραβείο Laurence Olivier, ένα Praemium Imperiale και ένα Prix Italia, ενώ είχε χαρακτηριστεί «ο μεγαλύτερος εν ζωή θεατρικός σκηνοθέτης». 

Οι παραγωγές του, με πρωταγωνιστές μερικούς από τους πιο διακεκριμένους ηθοποιούςτου θεάτρου, ενθουσίασαν και συγκλόνισαν το κοινό.

Μεταξύ των σημαντικότερων έργων που σκηνοθέτησε ήταν το The Mahabharata, μια εννιάωρη δραματοποίηση ενός σανσκριτικού έπους, το οποίο παρουσιάστηκε σε πολλές χώρες πριν έρθει στη Γλασκώβη το 1988.

Γύρισε επίσης μια σειρά από ταινίες, συμπεριλαμβανομένης της εκδοχής του Άρχοντα των μυγών του 1963 και της Τραγωδίας της Κάρμεν - η σκηνική παραγωγή των οποίων είχε βραβευτεί.

Ήταν υπεύθυνος για μια ταινία του Βασιλιά Ληρ του Σαίξπηρ, που κυκλοφόρησε το 1971με πρωταγωνιστή τον Paul Schofield - η οποία δίχασε τους κριτικούς.

Το 2012 ένα ντοκιμαντέρ, The Tightrope, σε σκηνοθεσία του γιου του, Simon, εξέτασε το σκηνοθετικό στυλ του Brooκ, χρησιμοποιώντας κρυφές κάμερες για να μην αποσπάται η προσοχή των ηθοποιών.

Ο τίτλος αναφερόταν στη συνήθεια του σκηνοθέτη να βάζει τους ηθοποιούς του να περπατούν πάνω ε ένα φανταστικό τεντωμένο σχοινί, κάνοντας ό,τι ήθελαν, αλλά μεταφέροντας την εντύπωση ότι βρίσκονταν ψηλά στον αέρα.

Λέγεται ότι ο Brooke ενδιαφερόταν περισσότερο για τις ιδέες από οτιδήποτε άλλο. Έμοιαζε να έχει την επιθυμία να σοκάρει και είχε περιγραφεί ως ένας εκπληκτικός συνδυασμός διορατικότητας, διαίσθησης και επιθετικότητας.

Ο Brook παντρεύτηκε την ηθοποιό Natasha Parry το 1951, η οποία πέθανε το 2015.