Ιππεύουν από... τα γεννοφάσκια τους! Γνωρίστε τον Ζαχαρία, τον Γιώργο και την Ειρήνη από το Σπήλι που... γεννήθηκαν στη σέλα του αλόγου τους, της Ζωής! (φωτό)

Και τα τρία παιδιά του Παντελή και της Πόπης Βασιλάκη στο Σπήλι, μαθητές γυμνασίου και δημοτικού σχολείου, από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους έβλεπαν τον πατέρα τους σε καθημερινή βάση να… συναναστρέφεται, όσο βέβαια επέτρεπε ο χρόνος και οι επαγγελματικές του ασχολίες, με τα ζώα και κυρίως με τα άλογα.



Γι' αυτό και σήμερα, κάποιες μέρες της βδομάδας, θα πάρει τη φοράδα την Ζωή, ορισμένες φορές και ο μεγάλος γιός του Ζαχαρίας, να την… τρέξει μέσα στο χωριό ή και σε χωράφια…



Για το θηλαστικό είναι οι ώρες της ελευθερίας και για τους αναβάτες τους οι στιγμές της «ψυχικής αγαλλίασης» και η επιβεβαίωση του ισχυρού δεσμού που έχει επιτευχθεί ανάμεσα στο ζωντανό και τον άνθρωπο.

Όμως, το σημαντικό είναι ότι αυτός ο δεσμός έχει γίνει πλέον ανάγκη και για τα παιδιά του Παντελή σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που να θεωρείται πλέον… υποχρέωση η καθημερινή συναναστροφή με την Ζωή! Μοιάζει αυτή να είναι  αναγκαιότητα και μάλιστα, με μια αθώα ψυχή που μένει μακριά από το δόλο, τη ραδιουργία και τη σύγχρονη λαμογιά…

ΠΙΟ ΑΘΩΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Ο μεγάλος γιoς της οικογένειας, ο Ζαχαρίας, είναι 14 χρονών μαθητής γυμνασίου, ο δεύτερος ο Γιώργος είναι 10 χρονών μαθητής στο δημοτικό σχολείο και η Ειρήνη 8 χρονών μαθήτρια και, παρατηρώντας την καθημερινή σχέση του πατέρα τους, τον ακολούθησαν στα πρότυπά του.

Γι'αυτό και σήμερα, όταν το επιτρέπει ο καιρός, και απαλλαγούν από την προετοιμασία στο σχολείο, θα απολαύσουν με την Ζωή μια εξόρμηση στη φύση, ή θα ερευνήσουν τις συμπεριφορές της για να μάθουν τα χούγια της!

Επαγγελματίας ο Παντελής, με ταβέρνα στον «Κλιματσέ» στην έξοδο του Σπηλίου και με ένα δεύτερο κατάστημα στην πλατεία της «Κεφαλοβρύσης» στην πιάτσα της κωμόπολης, μεγαλωμένος σε ένα αγροτικό περιβάλλον, έβαλε στην καθημερινότητά του από τα μικρά του χρόνια, την επαφή με τα οικόσιτα ζώα που του έδιναν… τροφή να μεγαλώσει και να ψυχαγωγηθεί.

«Από παιδάκι είχα σχέση με τα άλογα και γενικά με τα ζώα που είχε τότε το κάθε αγροτικό νοικοκυριό», θα πει.

«Μεγαλώνοντας», συνεχίζει, «ανακάλυψα τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις κοινωνίες. Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι η κοινωνία των ζώων είναι περισσότερο αθώα, πειθαρχημένη, εργατική και υπάκουη, και έχει μια άλλη ποιότητα στη συμπεριφορά της. Περνώντας τα χρόνια, λοιπόν, το δέσιμο με τα ζώα, άρχισε να γίνεται και πιο ισχυρό και αυτή η σχέση άρχισε να μεταδίδεται και στα παιδιά μου…»

ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, λοιπόν, άρχισαν να μεγαλώνουν! Τους είπε ότι το άλογο πρέπει να αντιμετωπίζεται όμοια με τον άνθρωπο, με φιλικότητα και σεβασμό, να του αφιερώνουν χρόνο και συντροφικότητα και βέβαια να απολαμβάνουν τις ομορφιές της ζωής στον περίπατο και στον καλπασμό του.

Ο προϋπολογισμός της συντήρησής του υπερκαλύπτεται από τα ποσά που θα διέθετε αν ήταν καπνιστής! «Κατά τις εκτιμήσεις μου», έχει προϋπολογίσει, «τα έξοδα της Ζωής τον χρόνο φτάνουν τα 1000 ευρώ και αν κάπνιζα θα ξόδευα περισσότερα. Ευτυχώς δεν καπνίζω και τα έξοδα πιάνουν τόπο στο χόμπι μου! Είναι προτιμότερο εκεί παρά σε μια συνήθεια που σκοτώνει και την υγεία και την τσέπη…»

Πηγή: madeincreta